เบอร์ 14

¹ แล้วบรรดาชุมนุมชนนั้นก็ร้องลั่นขึ้นมา ประชาชนร้องไห้ในคืนคืนวันนั้น

² บรรดาคนอิสราเอลอิสราเอลได้บ่นบ่นว่าโมเสสโมเสสและอาโรนอาโรน ชุมนุมชนทั้งหมดกล่าวกล่าวแก่ท่านว่า "ให้เราตายตายเสียที่แผ่นดินอียิปต์อียิปต์ หรือให้เราตายตายเสียที่ถิ่นทุรกันดารนี้ก็ดีกว่า

³ พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์นำนำเราเราเข้ามามาในประเทศประเทศนี้ให้ตายด้วยดาบดาบทำไมเล่า ลูกเมียของเราเราต้องตกตกเป็นเหยื่อ ที่เราเราจะกลับกลับไปอียิปต์อียิปต์ไม่ดีดีกว่าหรือ"

⁴ เขาพูดพูดแก่กันและกันว่า "ให้ให้เราเราตั้งคนหนึ่งขึ้นเป็นหัวหัวหน้าแล้วกลับกลับไปยังอียิปต์อียิปต์เถิด"

⁵ โมเสสโมเสสกับอาโรนอาโรนได้ซบหน้าลงถึงพื้นดินต่อหน้าที่ประชุมทั้งหมดของชุมนุมชนอิสราเอลอิสราเอล

⁶ และโยชูวาบุตรชายบุตรชายนูนกับคาเลบคาเลบบุตรชายบุตรชายเยฟุนเนห์ เป็นผู้ที่ได้ร่วมไปสอดแนมที่แผ่นดินนั้น ได้ฉีกเสื้อผ้าเสื้อผ้าของตน

⁷ และกว่าวแก่บรรดาชุมนุมชนอิสราเอลอิสราเอลว่า "แผ่นดินที่เราได้เที่ยวสอดแนมดูดูตลอดนั้นเป็นแผ่นดินที่ดีดีเหลือเกิน

⁸ ถ้าพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์พอพระพระทัยในพวกเราเรา พระพระองค์จะทรงนำนำเราเราเข้าไปในแผ่นดินนี้ และทรงประทานประทานแก่เราเรา เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมนมและน้ำผึ้งน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์

⁹ ขอแต่อย่าให้พวกเราเรากบฏกบฏต่อพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์เท่านั้น อย่ากลัวกลัวชาวแผ่นดินนั้น เพราะเขาทั้งหลายเป็นขนมของเราเราแล้ว ร่มฤทธิ์ของเขาก็ศูนย์ไปแล้ว พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์สถิตฝ่ายเราเรา อย่ากลัวกลัวเขาเลย"

¹⁰ แต่ชุมนุมชนทั้งหมดนั้นพูดพูดกันว่าให้เอาก้อนหินหินขว้างเขาเสีย ขณะนั้นสง่าราศีของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ปรากฏที่พลับพลาแห่งชุมนุมต่อหน้าบรรดาคนอิสราเอลอิสราเอล

¹¹ และพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสโมเสสว่า "ชนชาตินี้จะสบประมาทเรานานสักเท่าใด แม้ว่าเราได้กระทำหมายสำคัญต่างๆท่ามกลางเขามาแล้ว เขาทั้งหลายจะไม่เชื่อเรานานเท่าใด

¹² เราจะประหารเขาเสียด้วยโรคโรคร้ายและตัดเขาเสียจากการสืบมรดก เราจะกระทำให้เจ้าเป็นประเทศประเทศใหญ่โตและแข็งแรงกว่าเขาอีก"

¹³ แต่โมเสสโมเสสได้กราบทูลพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ว่า "ชาวอียิปต์ชาวอียิปต์จะได้ยินได้ยินเรื่องนี้ (เพราะพระพระองค์ทรงพาชาตินี้ออกมาจากท่ามกลางเขาด้วยฤทธานุภาพของพระพระองค์)

¹⁴ ชาวอียิปต์จะเล่าความนั้นแก่ชาวประเทศประเทศนี้ ข้าแต่พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ เขาทั้งหลายได้ยินได้ยินว่าพระพระองค์สถิตท่ามกลางชนชาตินี้ ข้าแต่พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ เขาได้เห็นเห็นพระพระพักตร์ของพระพระองค์ เมฆเมฆของพระพระองค์ตั้งอยู่เหนือเขาทั้งหลาย พระพระองค์ทรงนำเขาในเวลากลางวันด้วยเสาเสาเมฆเมฆ และในกลางคืนกลางคืนด้วยเสาเสาเพลิง

¹⁵ ถ้าพระองค์จะทรงประหารชนชาตินี้ดุจคนๆเดียว ประเทศประเทศทั้งหลายที่ได้ยินได้ยินกิตติศัพท์ถึงพระองค์จะพูดพูดกันว่า

¹⁶ `เพราะพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ไม่สามามารถพาชนชาตินี้ไปถึงแผ่นดินที่พระพระองค์ทรงปฏิญาณปฏิญาณไว้แก่เขานั้นไม่ได้ พระพระองค์จึงทรงประหารเขาเสียที่ในถิ่นทุรกันดาร'

¹⁷ บัดนี้ข้าพระองค์ทูลวิงวอน ขอพระองค์ทรงบันดาลให้ฤทธิ์อำนาจขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ใหญ่ยิ่งดังพระสัญญาที่ว่า

¹⁸ `พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงพระพระพิโรธช้า ทรงอุดมในความเมตตาความเมตตา ทรงโปรดยกยกโทษความชั่วช้าความชั่วช้าและให้อภัยการละเมิดการละเมิด แต่ถือว่าไม่มีโทษหามิได้ ให้โทษเพราะความชั่วช้าความชั่วช้าของบิดาตกทอดไปถึงลูกหลานสามสามชั่วสี่ชั่วอายุ'

¹⁹ ขอทรงประทานอภัยความชั่วช้าความชั่วช้าของชนชาตินี้ตามความยิ่งใหญ่แห่งความเมตตาความเมตตาของพระองค์ ดังที่พระองค์ทรงประทานอภัยชนชาตินี้ตั้งแต่อียิปต์อียิปต์จนบัดนี้"

²⁰ แล้วพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์จึงตรัสว่าตรัสว่า "เราให้อภัยตามคำคำของเจ้าเจ้า

²¹ แต่แท้จริง เรามีชีวิตชีวิตอยู่แน่ฉันใด และบรรดาโลกโลกจะเต็มไปด้วยเต็มไปด้วยสง่าราศีของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์แน่ฉันใด

²² คนทั้งหลายที่ได้เห็นเห็นสง่าราศีของเรา และได้เห็นเห็นการอัศจรรย์ต่างๆที่เราได้กระทำในอียิปต์อียิปต์และในถิ่นทุรกันดาร และยังได้ทดลองเรามาตั้งสิบสิบครั้ง และยังมิได้ฟังฟังเสียงของเรา

²³ คนเหล่านี้จะมิได้เห็นเห็นแผ่นดินที่เราปฏิญาณปฏิญาณไว้กับปู่ยาตายายของเขาฉันนั้น คนทั้งปวงที่สบประมาทเราจะไม่ได้เห็นเห็นแผ่นดินนั้นสักคนเดียว

²⁴ แต่ส่วนคาเลบคาเลบผู้รับใช้ผู้รับใช้ของเรา เพราะมีจิตใจต่างกันและได้ตามเรามามาอย่างเต็มเต็มที่ เราก็จะได้นำนำเขาไปถึงแผ่นดินที่เขาได้ไปมามาและเชื้อสายของเขาจะได้กรรมสิทธิ์เมืองนั้น

²⁵ (พวกอามาเลขและพวกคานาอันอยู่ที่หว่างเขา) พรุ่งนี้เจ้าจงกลับกลับไปในถิ่นทุรกันดารตามทางทางถึงทะเลทะเลแดง"

²⁶ พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตรัสตรัสกับโมเสสโมเสสและอาโรนอาโรนว่า

²⁷ "เราจะทนชุมนุมชนชั่วร้ายชั่วร้ายนี้บ่นบ่นต่อเรานานสักเท่าใด เราได้ยินได้ยินเสียงบ่นบ่นของคนอิสราเอลอิสราเอลซึ่งเขาบ่นบ่นว่าเรา

²⁸ เจ้าเจ้าจงกล่าวกล่าวแก่เขาว่า พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตรัสว่าตรัสว่า `เรามีชีวิตชีวิตอยู่แน่แน่ฉันใด เราจะกระทำสิ่งที่เจ้าเจ้าทั้งหลายบ่นให้เราได้ยินแก่เจ้าเจ้าฉันนั้น

²⁹ ซากศพของเจ้าจะตกตกหล่นอยู่ในถิ่นทุรกันดารนี้ จำนวนคนทั้งหมดของเจ้านับตั้งแต่อายุยี่สิบยี่สิบปีขึ้นไป ผู้ใดที่บ่นบ่นว่าเรา

³⁰ จะไม่มีสักคนหนึ่งที่มามาถึงแผ่นดินที่เราปฏิญาณว่าจะให้เจ้าอาศัยอยู่ เว้นแต่คาเลบคาเลบบุตรชายบุตรชายเยฟุนเนห์และโยชูวาบุตรชายบุตรชายนูน

³¹ แต่ลูกเล็กที่เจ้าทั้งหลายว่าจะเป็นเหยื่อนั้นเราจะพาเขาทั้งหลายเข้าไป และเขาจะรู้รู้จักแผ่นดินที่เจ้าทั้งหลายได้สบประมามาท

³² ส่วนเจ้าทั้งหลาย ศพของเจ้าจะตกตกหล่นอยู่ในถิ่นทุรกันดารนี้

³³ ลูกหลานของเจ้าทั้งหลายจะพเนจรอยู่ในถิ่นทุรกันดารถึงสี่สิบสี่สิบปี เขาจะทนโทษการเล่นชู้ของเจ้า จนกว่าจำนวนซากศพของเจ้าจะอยู่ในถิ่นทุรกันดารนี้ครบ

³⁴ ตามจำนวนวันวันที่เจ้าเข้าไปสอดแนมในแผ่นดินนั้นซึ่งมีสี่สิบสี่สิบวันวัน วันหนึ่งวันหนึ่งจะเป็นปีหนึ่ง เจ้าทั้งหลายจะรับโทษความชั่วช้าความชั่วช้าของเจ้าอยู่สี่สิบสี่สิบปี เจ้าทั้งหลายจะทราบทราบถึงการฝ่าฝืนคำสัญญาของเรา

³⁵ เราผู้เป็นพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ได้ลั่นวาจาแล้ว เราจะกระทำดังนั้นแก่บรรดาชุมนุมชนที่ชั่วร้ายชั่วร้ายซึ่งร่วมกันคิดต่อสู้เรา เขาจะสิ้นสุดลงในถิ่นทุรกันดาร เขาจะตายตายอยู่ที่นั่น"

³⁶ คนที่โมเสสโมเสสใช้ไปสอดแนมที่แผ่นดิน ผู้ที่กลับกลับมาเล่าความใส่ร้ายแผ่นดินนั้น ซึ่งกระทำให้ทำให้บรรดาชุมนุมชนบ่นบ่นว่าโมเสสโมเสส

³⁷ คนที่มารายงานความร้ายเรื่องแผ่นดินนั้นได้ตายตายเสียด้วยโรคภัยต่อพระพระพักตร์พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์

³⁸ แต่โยชูวาบุตรชายบุตรชายนูน และคาเลบคาเลบบุตรชายบุตรชายเยฟุนเนห์ในหมู่คนที่ไปสอดแนมที่แผ่นดินยังมีชีวิตอยู่

³⁹ และโมเสสโมเสสเล่าข้อความนี้ให้คนอิสราเอลอิสราเอลทั้งหมดฟัง ประชาชนก็ร้องไห้โศกเศร้าโศกเศร้ายิ่งนัก

⁴⁰ และคนทั้งปวงได้ลุกขึ้นลุกขึ้นแต่เช้า ขึ้นไปยังที่สูงบนภูเขาภูเขากล่าวว่ากล่าวว่า "ดูเถิด เราเราทั้งหลายมาอยู่ที่นี่แล้ว เราเราจะเข้าไปยังที่ซึ่งพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงสัญญาไว้ เพราะเราเราได้กระทำผิดแล้ว"

⁴¹ แต่โมเสสโมเสสกล่าวว่ากล่าวว่า "เหตุไฉนท่านขัดขืนพระพระดำรัสของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ การนี้จะไม่สำเร็จ

⁴² อย่าขึ้นไปเลย เพราะพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์มิได้อยู่ท่ามกลางท่าน เกลือกว่าท่านทั้งหลายจะล้มตายอยู่ต่อหน้าศัตรูศัตรู

⁴³ เพราะคนอามาเลขและคนคานาอันอยู่ข้างหน้าท่าน ท่านจะล้มลงล้มลงด้วยดาบดาบ เพราะท่านได้หันหันกลับกลับจากการตามพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์จะไม่สถิตท่ามกลางท่านทั้งหลาย"

⁴⁴ แต่เขาทั้งหลายยังบังอาจขึ้นไปที่ยังที่สูงบนเนินเขาเนินเขา แต่หีบพันธสัญญาแห่งพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์และโมเสสโมเสสมิได้ออกจากค่ายค่าย

⁴⁵ แล้วคนอามาเลขและคนคานาอันที่อยู่บนเนินเขาเนินเขานั้นได้ลงลงมาขับไล่เขาให้พ่ายแพ้จนไปถึงตำบลโฮรมาห์