1
เมื่อประชาชนบ่น พระเยโฮวาห์ ทรงไม่พอพระ ทัย พระเยโฮวาห์ ทรงสดับแล้วทรงพระ พิโรธ มีไฟ ของพระเยโฮวาห์ มาไหม้อยู่ท่ามกลางเขา เผาค่าย รอบนอกเสียบ้าง
2
แล้วคนทั้งหลายจึงร้องต่อโมเสส และเมื่อโมเสส ได้อธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์ ไฟ ก็ดับ
3
เขาจึงเรียกชื่อ ตำบลนั้นว่าทาเบราห์ เพราะไฟ ของพระเยโฮวาห์ มาไหม้อยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย
4
คนที่ปะปนมากับเขาทั้งหลายเป็นคนโลภมาก ทั้งคนอิสราเอล ก็ร้องไห้คร่ำครวญอีกว่า "ผู้ใดจะให้เนื้อเรากิน
5
เราระลึก ถึงปลาที่เราเคยกิน ในอียิปต์ โดยไม่ต้องซื้อ ทั้งแตง กวา แตง โม กระเทียม จีน หอมใหญ่ หัวกระเทียม
6
บัดนี้จิตใจของเราก็เหี่ยวแห้งลง ไม่มีอะไรให้เราดูเลยนอกจากมานานี้"
7
มานานั้นเหมือนเมล็ดผักชี สีเหมือนยางไม้หอม
8
ประชาชนก็เที่ยวออกไปเก็บมาโม่หรือตำในครกและใส่หม้อต้ม ทำขนม รสของมานาเหมือนรสน้ำมัน สด
9
กลางคืน เมื่อน้ำค้าง ตกมาเหนือค่าย มานาก็ตกมาด้วย
10
โมเสสได้ยิน ประชาชนร้องไห้ไปทั่วครอบครัว ทั้งหลาย ต่างคนต่างอยู่ที่ประตูเต็นท์ ของตน พระเยโฮวาห์ ทรงกริ้วยิ่งนัก โมเสส ก็ไม่พอใจด้วย
11
โมเสส จึงกราบทูลพระเยโฮวาห์ ว่า "ไฉนพระ องค์จึงให้ผู้รับใช้ ของพระ องค์ลำบากลำบนเช่นนี้ เหตุใดข้าพระ องค์ไม่เป็นที่โปรดปรานในสายพระ เนตรของพระ องค์ พระ องค์จึงทรงวางภาระ ของชนชาติทั้งหมดนี้ลงบนข้าพระ องค์
12
ข้าพระองค์ตั้งครรภ์คนเหล่านี้มาหรือ ข้าพระองค์ยังคนเหล่านี้ให้เกิด มาหรือ พระองค์จึงตรัสแก่ข้าพระองค์ว่า `จงอุ้มเขาไว้ในอก ของเจ้าอย่างพ่อ บุญธรรมอุ้มลูกแดงนำมาสู่แผ่นดินที่พระองค์ปฏิญาณ จะให้แก่บรรพบุรุษ ของเขา'
13
ข้าพระองค์จะได้เนื้อ มาจากไหนให้ คนทั้งหมดนี้ เพราะเขาร้องไห้ต่อข้าพระองค์ว่า `ขอเนื้อให้เรากิน '
14
ข้าพระองค์ไม่สามารถหอบอุ้มคนเหล่านี้แต่ลำพังได้ เป็นภาระหนักเกินแก่ข้าพระองค์
15
ถ้าพระองค์จะทรงปฏิบัติแก่ข้าพระองค์อย่างนี้แล้ว ข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์ ถ้าข้าพระองค์เป็นที่โปรดปรานในสายพระเนตรของพระองค์ ขอทรงประหา รข้าพระองค์เสียทันทีเถิด อย่าให้ข้าพระองค์แลเห็น ความทุเรศของข้าพระองค์เลย"
16
พระเยโฮวาห์ ตรัสกับโมเสส ว่า "จงรวบรวม พวกผู้ใหญ่ในอิสราเอล ให้เราเจ็ดสิบคน เป็นคนที่เจ้าทราบ ว่าเป็นคนผู้ใหญ่ในประชาชนและเป็นเจ้าหน้าที่ เหนือเขาทั้งหลาย จงพาเขามาที่พลับพลาแห่งชุมนุมให้เขายืนอยู่พร้อมกับเจ้า ที่นั่น
17
เราจะลง มาสนทนากับเจ้าที่นั่น และเราจะเอาวิญญาณที่มีอยู่บนเจ้ามาใส่บนคนเหล่านั้นเสียบ้าง ให้เขาทั้งหลายแบกภาระ ของชนชาตินี้ด้วยก ันกับเจ้า เพื่อเจ้าจะมิได้ทนแบกอยู่แต่ลำพัง
18
และจงกล่าว แก่คนทั้งปวงว่า `ท่านทั้งหลายจงชำระตัวให้ บริสุทธิ์สำหรับ พรุ่งนี้ ท่านจะได้รับประทานเนื้อ เพราะท่านร้องไห้ต่อพระ กรรณของพระเยโฮวาห์ ว่า "ผู้ใดจะให้เนื้อเรากิน เมื่อเรา อยู่ในอียิปต์เรา ก็สุขสบาย" เพราะเหตุนี้พระเยโฮวาห์ จะทรงประทานเนื้อให้ ท่านทั้งหลายรับประทาน
19
ท่านจะมิได้รับประทานวัน เดียว หรือสองวัน หรือห้าวัน หรือสิบวัน หรือยี่สิบวัน
20
แต่หนึ่งเดือน เต็ม จนเนื้อจะล้นออกมาทางรูจมูก ของท่าน จนท่านเอือม เพราะท่านได้ทอดทิ้งพระเยโฮวาห์ ผู้อยู่ท่ามกลางท่านทั้งหลาย และได้ร้องไห้ต่อพระ องค์กล่าวว่า "ไฉนเราจึงได้ออกมาจากอียิปต์ "'"
21
แต่โมเสส กราบทูลว่า "คนที่ข้าพระองค์อยู่ท่ามกลางเขานั้นเป็นทหารราบหก แสนคน และพระองค์ตรัสว่า `เราจะให้เนื้อ เขาทั้งหลายกิน ครบเดือน หนึ่ง'
22
จะเอาฝูง แพะแกะฝูง วัวมาฆ่า ให้เขาให้พอเขากินหรือ จะรวบรวม ปลาทั้งหมดในทะเล ให้เขาให้พอเขากินหรือ"
23
พระเยโฮวาห์ ตรัสกับโมเสส ว่า "พระ หัตถ์ของพระเยโฮวาห์ สั้นไปหรือ บัดนี้เจ้า จะเห็น ว่าคำ ของเราจะสำเร็จเพื่อเจ้า จริงหรือไม่"
24
โมเสส ก็ออกไปบอกแก่คนทั้งปวงถึงพระ ดำรัสของพระเยโฮวาห์ และท่านได้รวบรวม พวกผู้ใหญ่ในประชาชนได้เจ็ดสิบคน แต่งตั้งเขาไว้ให้ยืน รอบพลับพลา
25
แล้วพระเยโฮวาห์ เสด็จลง มาในเมฆ และตรัส กับโมเสส และเอาวิญญาณที่มีอยู่บนโมเสสบ้างใส่บนพวกผู้ใหญ่เจ็ดสิบคนนั้น และต่อมาเมื่อวิญญาณอยู่บนเขาทั้งหลายแล้ว เขาทั้งหลายก็พยากรณ์ แต่เขาทั้งหลายก็ไม่ทำอีก
26
ยังมีสอง คนที่อยู่ในค่าย คนหนึ่งชื่อ เอลดาด อีกคนหนึ่งชื่อ เมดาด และวิญญาณอยู่บนเขา เขาเป็นคนที่ได้ลงทะเบียนไว้ แต่ไม่ได้มาที่พลับพลา เขาพยากรณ์ในค่าย
27
มีชายหนุ่ม คนหนึ่งวิ่งมาบอกโมเสส ว่า "เอลดาดและเมดาดกำลังพยากรณ์อยู่ในค่าย "
28
และโยชูวาบุตรชาย นูนเป็นผู้รับ ใช้ของโมเสส เป็นคนหนุ่ม มากล่าวว่า "โมเสสเจ้านาย ของข้าพเจ้า ขอห้ามเขาเสีย"
29
แต่โมเสส บอกเขาว่า "ท่านเจ็บร้อนแทนเราหรือ เราใคร่ให้ ประชาชนของพระเยโฮวาห์ เป็นผู้พยากรณ์ ทุกคน และใคร่ให้พระเยโฮวาห์ ทรงใส่วิญญาณของพระ องค์ไว้บนเขาเหล่านั้น"
30
โมเสส และพวกผู้ใหญ่ของคนอิสราเอล ก็กลับไปค่าย
31
มีลม พัดมาจากพระเยโฮวาห์ พาฝูงนกคุ่มมาจากทะเล ให้มาตกอยู่ที่ข้างค่าย รอบค่าย ทุกทิศห่างออกไปเป็นหนทาง เดินวนหนึ่ง สูง พ้นพื้น ดินประมาณสองศอก
32
วัน นั้นประชาชนก็ลุกขึ้น เที่ยวจับนกคุ่มทั้งวัน และคืน และตลอดวัน รุ่งขึ้นด้วย คนที่จับได้น้อยที่สุดได้ถึงสิบโฮเมอร์ แล้วเขาเอามาวางตากทั่วค่าย
33
เมื่อเนื้อ ยังติดฟัน เขาทั้งหลายอยู่ ยังรับประทานไม่ทันหมด พระเยโฮวาห์ ทรงกริ้วประชาชนยิ่งนัก พระเยโฮวาห์ ก็ทรงประหารประชาชนเสียด้วยภัยพิบัติอย่างร้ายแรง
34
เขาจึงเรียกชื่อ ตำบลนั้นว่า ขิบโรทหัทธาอาวาห์ เพราะที่นั่นเขาฝังศพคนทั้งปวงที่โลภมาก
35
ประชาชนได้ยกเดินจากขิบโรทหัทธาอาวาห์ถึงฮาเซโรทและยับยั้งที่ฮาเซโรท