1
พระเยโฮวาห์ตรัส กับโมเสส ว่า
2
"จงกล่าว แก่คนอิสราเอล ว่า เมื่อผู้ใดปฏิญาณเป็นพิเศษไว้ บุคคลผู้ที่ถูกปฏิญาณไว้นั้นเป็นของพระเยโฮวาห์ ตามราคาของท่าน
3
ให้เจ้ากำหนดราคาดังนี้ ผู้ชายอายุตั้งแต่ยี่สิบ ถึงหกสิบ ปีจะเป็นค่าเงินห้าสิบ เชเขลตามเชเขลของสถานบริสุทธิ์
4
ถ้าผู้นั้นเป็นผู้หญิง ให้เจ้ากำหนดราคาเป็นค่าเงินสามสิบ เชเขล
5
ถ้าผู้นั้นอายุห้า ขวบถึงยี่สิบ ปี ให้เจ้ากำหนดราคาผู้ชายเป็นค่าเงินยี่สิบ เชเขล และผู้หญิงสิบ เชเขล
6
ถ้าผู้นั้นอายุหนึ่งเดือน ถึงห้า ขวบ ให้เจ้ากำหนดราคาผู้ชายเป็นค่าเงินห้า เชเขล ให้เจ้ากำหนดราคาผู้หญิง เป็นเงินสาม เชเขล
7
ถ้าเป็นบุคคลอายุตั้งแต่หกสิบ ปีขึ้นไป ให้เจ้ากำหนดราคาผู้ชายเป็นค่าเงินสิบห้า เชเขลและผู้หญิง เป็นสิบ เชเขล
8
แต่ถ้าผู้นั้นเป็นคนจนมีน้อยกว่าค่าตัวก็ให้เขาไปหาปุโรหิต ให้ปุโรหิต กำหนดราคาตามกำลังของผู้ที่ปฏิญาณ ปุโรหิต จะกำหนดราคาของคนนั้น
9
ถ้าเป็นสัตว์ อย่างที่มนุษย์นำมาถวายพระเยโฮวาห์ สิ่งใดๆที่มนุษย์ถวายแด่พระเยโฮวาห์ ถือว่าเป็นของบริสุทธิ์
10
อย่าให้เขานำอะไรมาแทนหรือเปลี่ยน เอาดี มาเปลี่ยนไม่ดี หรือเอาไม่ดี มาเปลี่ยนดี ถ้าเขาทำการเปลี่ยนสัตว์ ทั้งตัวที่นำมาเปลี่ยนและตัวที่ถูกเปลี่ยนจะต้องบริสุทธิ์
11
ถ้าเป็นสัตว์ มลทินซึ่งไม่พึงนำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ให้ผู้นั้นนำสัตว์ ตัวนั้นไปหาปุโรหิต
12
แล้วปุโรหิต จะตีค่าว่าเป็นของดี ของไม่ดี ท่านผู้เป็นปุโรหิต กำหนดราคาเท่าใดก็ให้เป็นเท่านั้น
13
ถ้าเขาจะมาไถ่สัตว์นั้นก็ให้เขาเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาที่ตีไว้
14
เมื่อคนใดถวายเรือนของตนไว้เป็นของบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์ ปุโรหิต ต้องกำหนดราคาตามดี ไม่ดี ปุโรหิต กำหนดราคาเท่าใดก็ให้เป็นเท่านั้น
15
ถ้าผู้ที่ถวายเรือนไว้ประสงค์จะไถ่เรือนของเขา ก็ให้ผู้นั้นเพิ่มเงิน อีกหนึ่งในห้าของราคาเรือนที่ตีไว้ แล้วเรือนนั้นจึงตกเป็นของเขาได้
16
ถ้าผู้ใดถวายที่ดินส่วนหนึ่งแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งเป็นมรดกตกแก่เขา ให้เจ้า กำหนดราคาของที่ดินตามจำนวนเมล็ดพืชที่หว่านลงในดินนั้น ถ้าที่นาใช้เมล็ดบารลีหนึ่งโฮเมอร์ ให้กำหนดราคาเป็นเงินห้าสิบ เชเขล
17
ถ้าเขาถวายนาในปีเสียงแตร ก็ให้คงเต็มราคาที่เจ้ากำหนด
18
ถ้าเขาถวายที่นาภายหลัง ปีเสียงแตร ก็ให้ปุโรหิต คำนวณค่าเงิน ตามจำนวนปีที่เหลืออยู่ กว่าจะถึงปีเสียงแตร ให้หักเสียจากราคาที่เจ้ากำหนด
19
ถ้าผู้ที่ถวายนาประสงค์จะไถ่นานั้นก็ให้เขาเพิ่มค่าเงิน อีกหนึ่งในห้าของกำหนดราคาที่ตีไว้ แล้วนานั้นจะเป็นของเขา
20
แต่ถ้าเขาไม่ประสงค์ที่จะไถ่นาหรือเขาได้ขาย นานั้นให้แก่อีกคนหนึ่งแล้ว ก็อย่าให้ไถ่อีกเลย
21
แต่นานั้นเมื่อออกไปในปีเสียงแตรก็เป็นของบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์ ดุจนาที่ตั้งถวายจึงเป็นของปุโรหิต
22
ถ้าคนใดซื้อนามาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งไม่ใช่ส่วนมรดกที่ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
23
ปุโรหิต จะคำนวณค่านานับจนถึงปีเสียงแตร ในวัน นั้นเจ้า ของนาต้องถวายเงินเท่ากำหนดค่านาที่ตีไว้ เป็นสิ่งบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์
24
พอถึงปีเสียงแตรนานั้นต้องกลับ ไปตกแก่ผู้ที่ขายให้เขาซึ่งเป็นเจ้าของเดิม ตามมรดกที่ตกมาเป็นของเขา
25
การกำหนดราคาทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามค่าเงินเชเขลของสถานบริสุทธิ์ ยี่สิบ เก-ราห์เป็นหนึ่งเชเขล
26
แต่ลูกสัตว์หัว ปีนั้นอย่าให้ใครนำมาถวาย เพราะที่เป็นสัตว์หัว ปีก็ตกเป็นของพระเยโฮวาห์ แล้ว วัวก็ดี แกะก็ดี เป็นของพระเยโฮวาห์
27
ถ้าเป็นสัตว์ มลทินจงให้เขาซื้อคืนตามกำหนดราคาของเจ้า โดยเพิ่มหนึ่งในห้าของกำหนดราคาที่ตีไว้ ถ้าเขาไม่ไถ่ก็ให้ขาย เสียตามกำหนดราคาที่ตีไว้
28
แต่สิ่งใดที่ถวายแด่พระเยโฮวาห์ เป็นสิ่งที่เขามีอยู่ ไม่ว่าเป็นคนหรือสัตว์ หรือที่นาอันเป็นมรดกตกแก่เขาจะขาย หรือไถ่ไม่ได้เลย เพราะสิ่งที่ถวายแล้วเป็นสิ่งบริสุทธิ์ที่สุดแด่พระเยโฮวาห์
29
ทุกสิ่งที่ถูกถวายแล้ว คือสิ่งที่ต้องทำลายเสียจากมนุษย์ อย่าให้ไถ่ถอน แต่ต้องถูกฆ่าเสียแน่นอน
30
สิบ ชักหนึ่งทั้งสิ้นที่ได้จากแผ่นดิน เป็นพืชที่ได้จากแผ่นดินก็ดี หรือผลจากต้นไม้ ก็ดี เป็นของพระเยโฮวาห์ เป็นสิ่งบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์
31
ถ้าคนใดประสงค์จะไถ่สิบ ชักหนึ่งส่วนใดของเขา เขาต้องเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของสิบ ชักหนึ่งนั้น
32
และสิบ ชักหนึ่งที่ได้มาจากฝูง วัว หรือฝูง แพะแกะ คือสัตว์หนึ่งในสิบ ตัวที่ลอดใต้ ไม้เท้าของผู้เลี้ยง จะเป็นสิ่งบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์
33
อย่าให้พิจารณาว่าดี หรือไม่ดี อย่าให้เขาสับเปลี่ยน ถ้าเขาสับเปลี่ยน ทั้งตัวที่นำมาเปลี่ยนกับตัวที่ถูกเปลี่ยนเป็นของบริสุทธิ์ ไถ่ไม่ได้"
34
เหล่านี้เป็นบทบัญญัติที่พระเยโฮวาห์ ทรงบัญญัติไว้กับโมเสส สำหรับคนอิสราเอล บนภูเขา ซีนาย