1
พระเยโฮวาห์ ตรัสกับโมเสส ที่ภูเขา ซีนายว่า
2
"จงกล่าว แก่คนอิสราเอล ว่า เมื่อเจ้า ทั้งหลายเข้าแผ่นดินที่เราให้เจ้า นั้น จงให้ แผ่นดินนั้นถือสะบาโตแด่พระเยโฮวาห์
3
เจ้าจงหว่านพืชในนาของเจ้าหก ปี และจงลิดแขนงสวนองุ่นของเจ้าและเก็บผลหก ปี
4
แต่ในปีที่เจ็ดนั้นเป็นปีสะบาโตแห่งการหยุดพักผ่อนสำหรับแผ่นดิน เป็นปีสะบาโตแด่พระเยโฮวาห์ เจ้า อย่าหว่านพืชในนา หรือลิดแขนงสวนองุ่นของเจ้า
5
สิ่งใดที่งอกขึ้นมาเอง เจ้าอย่าเก็บเกี่ยว องุ่นอันเกิดอยู่ที่เถาอันเจ้ามิได้ตกแต่งก็อย่าเก็บ ให้เป็นปีที่แผ่นดินหยุดพักสงบ
6
แผ่นดินในปีสะบาโตนั้นจะยังพืชผลให้แก่เจ้าทั้งหลาย คือแก่ตัวเจ้าเอง แก่ทาสชายทาสหญิงของเจ้า แก่ลูกจ้าง ของเจ้า และแก่คนต่างด้าวที่อยู่กับเจ้า
7
พืชผลแห่งแผ่นดินทั้งสิ้น จะเป็นอาหารของสัตว์ เลี้ยงของเจ้า และของสัตว์ป่า ที่อยู่ในแผ่นดินของเจ้า
8
เจ้าจงนับปีสะบาโตเจ็ด ปีคือเจ็ด คูณเจ็ด ปี เวลาปีสะบาโตเจ็ด ปีจึงเป็นสี่สิบเก้า ปีแก่เจ้า
9
เจ้าจงให้เป่าแตร ดังสนั่นในวัน ที่สิบเดือน ที่เจ็ด เจ้าจงให้เป่าแตร ทั่วแผ่นดินในวัน ทำการลบมลทิน
10
เจ้าจงถือปีที่ห้าสิบ ไว้เป็นปีบริสุทธิ์ และประกาศ อิสรภาพแก่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ ทั่วแผ่นดินของเจ้า ให้เป็นปีเสียงแตรแก่เจ้า ให้ทุกคนกลับ ไปยังภูมิลำเนาอันเป็นทรัพย์สินของตน และกลับ ไปสู่ครอบครัว ของตน
11
ปีที่ห้าสิบ นั้นเป็นปีเสียงแตรของเจ้า ในปีนั้นเจ้าอย่าหว่านพืชหรือเกี่ยวเก็บผลที่เกิดขึ้นมาเอง หรือเก็บองุ่นจากเถาที่มิได้ตกแต่ง
12
เพราะเป็นปีเสียงแตร จะเป็นปีบริสุทธิ์แก่เจ้า เจ้าจงรับประทานพืชผลที่งอกมาจากนาในปีนั้น
13
ในปีเสียงแตรนี้ให้ทุกคนกลับ ไปสู่ภูมิลำเนาอันเป็นทรัพย์สินของตน
14
ถ้าเจ้าขาย นาให้เพื่อนบ้าน ก็ดี หรือซื้อจากเพื่อนบ้าน ก็ดี เจ้าอย่าโกงกัน
15
ตามจำนวนปีหลังจาก ปีเสียงแตร เจ้าจงซื้อนาจากเพื่อนบ้าน ของเจ้าและให้เขาขาย แก่เจ้าตามจำนวนปีที่ปลูกพืชได้
16
ถ้ามากปีก็ต้องเพิ่มราคาสูงขึ้น ถ้าน้อยปีเจ้าจงลดราคาให้ต่ำลง เพราะที่เขาขาย นั้นเขาก็ขาย ตามจำนวนปีที่ปลูกพืช
17
เจ้า อย่าโกงกัน แต่เจ้า จงยำเกรงพระเจ้า ของเจ้า เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเจ้า
18
เพราะฉะนั้นเจ้าจงกระทำตามกฎเกณฑ์ ของเรา และรักษาคำตัดสิน ของเราและปฏิบัติตาม ดังนั้นเจ้าจะอาศัยอยู่ ในแผ่นดินนั้นอย่างปลอดภัยได้
19
แผ่นดินจะอำนวยผลให้ เจ้าได้รับประทาน อย่างอิ่มหนำ และอาศัยอยู่ อย่างปลอดภัย
20
ถ้าเจ้าจะพูด ว่า `ดูเถิด ถ้าเราทั้งหลายหว่านหรือเกี่ยวพืชผลของเราไม่ได้ ในปีที่เจ็ดเราจะเอาอะไรรับประทาน'
21
เราจะบัญชา พรของเราให้มีเหนือเจ้าในปีที่หก เพื่อจะมีพืชผลพอ สำหรับสาม ปี
22
เมื่อเจ้าหว่านในปีที่แปดเจ้าจะรับประทานของเก่าของเจ้าจนปีที่เก้า เมื่อเจ้าได้พืชผลใหม่เข้ามา เจ้าก็ยังรับประทานพืชผลเก่าของเจ้าอยู่
23
เจ้าทั้งหลายจะขายที่ดิน ของเจ้าให้ขาดไม่ได้เพราะว่าดินนั้นเป็นของเรา เพราะเจ้าเป็นคนต่างด้าว และเป็นคนอาศัยอยู่กับเรา
24
ทั่วไปในแผ่นดินที่เจ้ายึดถืออยู่ เจ้าจงให้ มีการไถ่ถอนที่ดิน คืน
25
ถ้าพี่น้อง ของเจ้ายากจนลงและขาย ที่ดินส่วนหนึ่งของเขา หากว่ามีผู้ใดในพี่น้อง ของเขามาไถ่ถอน ที่นั้น ก็จงให้เขาไถ่ถอน ที่ซึ่งพี่น้อง ของเขาขาย ไปนั้น
26
ถ้าชาย คนนั้นไม่มีญาติมาไถ่ถอน ให้ และตัวเขาสามารถจะไถ่ถอน เอง
27
ก็จงให้คนที่จะไถ่นับปีทั้งหลายที่เขาขาย ไป และเงินที่เหลือนั้นจงคืน ให้แก่คนที่เขาขาย ให้และคนไถ่ก็เข้าอยู่ในที่ดินของเขาได้
28
แต่ถ้าเขาไม่สามารถที่จะไถ่คืน มา ที่ดินที่เขาได้ขายไปจะคงอยู่ในมือ ของผู้ซื้อจนถึงปีเสียงแตร และในปีเสียงแตรนี้ ที่ดินจะออกไปและเขาจะได้ที่ดินของเขากลับคืน
29
ถ้าผู้ใดขาย เรือนซึ่งอยู่ในเมือง ที่มีกำแพง เมื่อขาย ไปแล้วให้เขาไถ่ถอนคืนได้ภายในหนึ่งปีแรก ให้เขามีสิทธิ์ในการไถ่ถอนคืนได้หนึ่งปีเต็ม
30
ถ้าในเวลาหนึ่งปีเต็ม เขาไม่ทำการไถ่ถอน ก็ให้จัดการเสียให้เป็นการแน่นอนว่า ผู้ที่ซื้อไปมีสิทธิ์เหนือเรือนที่อยู่ในเมือง ที่มีกำแพงนั้นสิทธิ์ขาดแล้ว ตลอดชั่วอายุของเขา ในปีเสียงแตรเขาก็ไม่ต้องคืนให้
31
แต่เรือนในชนบทที่ไม่มีกำแพงล้อมให้นับเข้าเป็นพวกเดียวกับท้องนาในประเทศ นั้น คือไถ่ถอนคืนได้ และจะต้องคืนกลับให้เจ้าของเดิมในปีเสียงแตร
32
แต่อย่างไรก็ตามเมือง ของคนเลวี หรือบ้าน ในเมือง ที่เขาถือกรรมสิทธิ์ คนเลวีจะไถ่ถอนคืนได้ทุกเวลา
33
ถ้าผู้ใดซื้อของจากคนเลวี เรือนซึ่งถูกขายไปนั้นกับเมือง ที่เขาถือกรรมสิทธิ์ต้องกลับคืนในปีเสียงแตร เพราะเรือนทั้งหลายในหัวเมือง ของพวกเลวีก็เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาท่ามกลาง พวกอิสราเอล
34
แต่ทุ่งนาที่ล้อมรอบหัวเมือง ทั้งหลายของพวกเขานั้นจะขาย ไม่ได้ เพราะว่าเป็นกรรมสิทธิ์ถาวรของเขาทั้งหลาย
35
ถ้าพี่น้อง ของเจ้ายากจนลงและเลี้ยงตัวเองอยู่กับเจ้าไม่ได้ เจ้าจะต้องชูกำลังเขา ถึงเขาเป็นคนต่างด้าว หรือคนอาศัย เพื่อเขาจะอาศัยอยู่กับเจ้า
36
อย่าเอาดอกเบี้ยหรือเงินเพิ่มอะไรจากเขา แต่จงยำเกรงพระเจ้า เพื่อว่าพี่น้อง ของเจ้าจะอยู่ใกล้ชิดกับเจ้าได้
37
เจ้าอย่าให้ เขายืมเงิน ด้วยคิดดอกเบี้ย หรืออย่าให้ อาหารเพื่อเอากำไรจากเขา
38
เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเจ้า ซึ่งนำเจ้า ออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อยกแผ่นดินคานาอันให้ แก่เจ้า และที่จะเป็นพระเจ้า ของเจ้า
39
ถ้าพี่น้อง ที่อยู่ใกล้ชิดกับเจ้ายากจนลง และขาย ตัวให้แก่เจ้า เจ้าอย่าให้เขาทำงานเหมือนทาส
40
ให้เขาอยู่กับเจ้าอย่างลูกจ้าง หรือคนที่อาศัยอยู่ด้วย ให้เขาปรนนิบัติเจ้าไปถึงปีเสียงแตร
41
แล้วเขาและลูกหลานของเขาจะออกไปจากเจ้ากลับ ไปสู่ครอบครัว ของเขา และกลับ ไปอยู่ในที่ดินของบิดาของเขา
42
เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นทาส ของเราที่เราพาออกจากแผ่นดินอียิปต์ เขาจะขาย ตัวเป็นทาส ไม่ได้
43
เจ้าอย่าข่มขี่เขาให้ลำบาก แต่จงยำเกรงพระเจ้า ของเจ้า
44
ส่วนทาส ชายหญิงซึ่งจะมีได้นั้น เจ้าจะซื้อทาส ชายหญิงจากท่ามกลางบรรดาประชาชาติที่อยู่ข้างเคียงเจ้าก็ได้
45
ยิ่งกว่านั้นเจ้าจะซื้อจากคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้าทั้งครอบครัว ของเขาซึ่งเป็นคนเกิด ในแผ่นดินของเจ้า และเขาจะตกเป็นทรัพย์สินของเจ้าก็ได้
46
เจ้าจะทำพินัยกรรมยกเขาให้แก่ลูกหลานของเจ้า ให้เป็นมรดกแก่เขาเป็นกรรมสิทธิ์ เจ้าใช้เขาได้อย่างทาส เป็นนิตย์ก็ได้ แต่เจ้าทั้งหลายอย่าปกครองพี่น้อง คนอิสราเอล ด้วยความรุนแรง
47
ถ้าคนต่างด้าว หรือคนที่อาศัยอยู่กับเจ้ามั่งมีขึ้น และพี่น้อง ของเจ้าที่อยู่ใกล้ชิดกับเขาย ากจนลง และขาย ตัวให้แก่คนต่างด้าว หรือผู้ที่อาศัยอยู่กับเจ้านั้น หรือขาย ให้แก่ญาติคนหนึ่งคนใดของคนต่างด้าว นั้น
48
เมื่อเขาขาย ตัวแล้วก็ให้มีการไถ่ถอน คือพี่น้อง คนหนึ่ง คนใดของเขาทำการไถ่ถอน เขาได้
49
หรือลุงหรือลูกพี่ลูกน้องจะทำการไถ่ถอน เขาก็ได้ หรือญาติสนิทของครอบครัว ของเขาจะไถ่ถอน เขาก็ได้ หรือถ้าเขามีความสามารถ เขาจะไถ่ถอน ตัวเองก็ได้
50
จงให้ผู้ที่ขาย ตัวนับปีทั้งหลายที่ขาย ตัวกับผู้ที่ซื้อตัวเขาไป ว่าเขาได้ขาย ตัวกี่ปีจนถึงปีเสียงแตร ค่าตัวของเขาเป็นค่าตามจำนวนปีเหล่านั้น เวลาที่เขาอยู่กับเจ้าของตัวเขานั้นคิดตามเวลาของลูกจ้าง
51
ถ้ามีเวลาอีกหลายปี เขาต้องชำระเงินคืน เท่ากับเงิน ที่ถูกซื้อมา นับเป็นค่าไถ่ถอนตัวเขา
52
ถ้ายังเหลือน้อยปีจะถึงปีเสียงแตร ก็ให้ผู้ขายตัวคิดกับผู้ซื้อตัวไว้เป็นราคาค่าไถ่ของเขานั้น และตามจำนวนปีเหล่านั้น เขาจะคืน เงินให้กับผู้ซื้อตัว
53
ผู้ขายตัวนั้นจะต้องอยู่กับผู้ซื้อตัวดังลูกจ้างที่จ้าง เป็นปี อย่าให้นายปกครองเขาอย่างกดขี่ในสายตา ของเจ้า
54
ถ้าเขาไม่ไถ่ถอน ตามที่กล่าวมานี้ก็ให้ปล่อยเขาในปีเสียงแตร ทั้งเขาพร้อมกับลูกของเขา
55
สำหรับเรา คนอิสราเอล เป็นทาสของเรา เขาเป็นทาสของเราที่เราพาออกจากแผ่นดินอียิปต์ เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเจ้า "