1
พระเยโฮวาห์ตรัส กับโมเสส และอาโรน ว่า
2
"จงกล่าว แก่คนอิสราเอล ว่า ต่อไปนี้เป็นสัตว์ ที่มีชีวิต ในบรรดาสัตว์ ในโลก ซึ่งเจ้าจะรับประทานได้
3
บรรดาสัตว์ ที่แยกกีบ และมีกีบ ผ่าและสัตว์ เคี้ยวเอื้อง เจ้ารับประทานได้
4
อย่างไรก็ตามสัตว์ต่อไปนี้ที่เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบ เจ้าก็อย่ารับประทาน อูฐ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า
5
ตัวกระจงผาเพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า
6
กระต่าย เพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า
7
หมูเพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบ และมีกีบ ผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า
8
อย่ารับประทานเนื้อ ของสัตว์เหล่านี้เลย และเจ้าอย่าแตะต้องซาก ของมัน มันเป็นของมลทินแก่เจ้า
9
สัตว์ที่อยู่ในน้ำ ทั้งหมดเหล่านี้เจ้ารับประทานได้ ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำ ที่มีครีบและมีเกล็ด จะอยู่ในทะเล หรือในแม่น้ำ ก็ตาม เจ้ารับประทานได้
10
แต่ทุกอย่างในทะเล และในแม่น้ำ ทุกอย่างที่เคลื่อนไหวในน้ำ และสิ่งมีชีวิต ใดๆซึ่งอยู่ในน้ำ ไม่มีครีบและเกล็ด สัตว์เหล่านี้เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่เจ้า
11
สัตว์เหล่านี้ยังคงเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่เจ้า เจ้าอย่ารับประทานเนื้อ ของมัน แต่ให้เจ้าถือว่าซาก ของมันเป็นที่พึงรังเกียจ
12
อะไรก็ตามที่อยู่ในน้ำ ไม่มีครีบและเกล็ด เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่เจ้า
13
ต่อไปนี้เป็นนก ซึ่งให้เจ้าถือว่าเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจท่ามกลางนก ทั้งหลาย นก เหล่านี้รับประทานไม่ได้ มันเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจ คือนกอินทรี นก แร้ง นก ออก
14
นกเหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำตามชนิดของมัน
15
นกแกตามชนิดของมัน
16
นกเค้าแมว นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยว นกเขาตามชนิดของมัน
17
นกเค้าแมวเล็ก นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ
19
นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว
20
แมลงมีปีกซึ่งคลานสี่ ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจแก่เจ้า
21
แต่ในบรรดาแมลงมีปีกที่คลานสี่ขา นี้ เจ้าจะรับประทานจำพวกที่มีขา พับใช้กระโดด ไปบนดินได้
22
ในจำพวกแมลงต่อไปนี้เจ้ารับประทานได้ ตั๊กแตน วัยบินตามชนิดของมัน จิ้งหรีดโกร่งตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตน ตามชนิดของมัน
23
แต่แมลงมีปีกอย่างอื่นซึ่งมีสี่ ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจแก่เจ้า
24
สิ่งเหล่านั้นจะกระทำให้เจ้ามลทินได้ คือผู้หนึ่งผู้ใดแตะต้องซาก ของมันจะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น
25
ผู้ใดถือซาก สัตว์ส่วนใดๆไปต้องซักเสื้อผ้า ของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น
26
ซากของสัตว์ ทั้งปวงที่แยกกีบ และไม่มีกีบ ผ่า ไม่เคี้ยวเอื้องเป็นสัตว์ มลทินแก่เจ้า ผู้ใดแตะต้องสัตว์ เหล่านี้จะมลทิน
27
ในบรรดาสัตว์สี่ เท้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยขยุ้มเท้าเป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า ผู้ใดแตะต้องซาก สัตว์นี้จะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น
28
ผู้ใดนำซาก มันไปจะต้องซักเสื้อผ้า ของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า
29
ในบรรดาสัตว์ที่เลื้อยคลานไปบนดิน ชนิดต่อไปนี้เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า คือ อีเห็น หนู เหี้ยตามชนิดของมัน
30
จิ้งจก ตะกวด แย้ จิ้งเหลนและกิ้งก่า
31
ในบรรดาสัตว์เลื้อยคลาน ชนิดเหล่านี้เป็นมลทินแก่เจ้า ผู้ใดแตะต้อง เมื่อมันตาย แล้ว ผู้นั้นจะมลทินไปถึงเวลาเย็น
32
และเมื่อมันตายตก ทับสิ่งใด สิ่งนั้นก็เป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นไม้ หรือเสื้อผ้า หรือหนังสัตว์ หรือกระสอบ หรือภาชนะใดๆที่ใช้เพื่อประโยชน์อย่างใด จะต้องแช่น้ำ และจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ต่อไปก็นับว่าสะอาดได้
33
และถ้ามันตก ลงไปในภาชนะดิน สิ่งที่อยู่ในภาชนะนั้นจะมลทิน จงทุบภาชนะนั้นเสีย
34
อาหารในภาชนะนั้นที่รับประทานได้ซึ่งมีน้ำ ปนอยู่ก็เป็นมลทิน และน้ำดื่ม ทั้งสิ้นซึ่งจะดื่ม ได้จากภาชนะอย่างนี้จะมลทิน
35
ถ้าส่วนใดของซาก สัตว์ตก ใส่สิ่งใดๆ สิ่งนั้นๆก็มลทิน ไม่ว่าเป็นเตาอบ หรือเตา ต้องทุบเสีย เป็นมลทิน และเป็นของมลทินแก่เจ้า
36
อย่างไรก็ตามน้ำพุ หรือน้ำ ในแอ่งเก็บน้ำ เป็นของสะอาด แต่สิ่งใดที่แตะต้องซาก สัตว์นั้นจะมลทิน
37
ถ้าส่วนใดของซากตก ใส่เมล็ดพืชที่ใช้หว่าน พืชนั้นนับว่าสะอาด
38
ถ้าเอาเมล็ดพืชนั้นแช่น้ำ ไว้ และซาก สัตว์ส่วนใดตก ใส่น้ำ นั้นก็เป็นมลทินแก่เจ้า
39
ถ้าสัตว์ ซึ่งเจ้าจะรับประทานได้นั้นตาย เอง ผู้ที่แตะต้องซากสัตว์ นั้นจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น
40
และผู้ใดที่รับประทานซาก นั้นจะต้องซักเสื้อผ้า ของเขาเสียและเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ผู้ใดที่จับถือซาก นั้นไปก็ต้องซักเสื้อผ้า ของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น
41
บรรดาสัตว์เลื้อยคลานที่ไปบนแผ่นดินเป็นสิ่งพึงรังเกียจ อย่ารับประทาน
42
สิ่งใดที่เลื้อยไปด้วยท้อง หรือสิ่งที่เดินสี่ ขา หรือสิ่งที่มีหลายขา ทุกสิ่งที่คลานไปบนแผ่นดิน เจ้าอย่ารับประทาน เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจ
43
เจ้าอย่ากระทำให้ตัวเองเป็นที่พึงรังเกียจด้วยสัตว์เลื้อยคลานใดๆ อย่าทำตัวให้เป็นมลทินไปด้วยสัตว์เหล่านี้เลย เกรงว่าเจ้าจะเป็นมลทินไปด้วย
44
เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเจ้า จงชำระตัวไว้ให้บริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์ เจ้า อย่าทำตัวให้เป็นมลทินไปด้วยสัตว์อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งคลานไปบนแผ่นดิน
45
เพราะเราคือพระเยโฮวาห์ ผู้นำเจ้า ออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้า ของเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้า จึงต้องบริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์"
46
เหล่านี้เป็นพระราชบัญญัติกล่าวถึงเรื่องสัตว์ และนก และสิ่งมีชีวิต ที่เคลื่อนไหวไปมาในน้ำ และสัตว์ ทุกชนิดที่เลื้อยคลานบนแผ่นดิน
47
เพื่อให้สังเกตความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นมลทินและสิ่งที่ไม่เป็นมลทิน และระหว่างสัตว์ที่มีชีวิต รับประทานได้ และสัตว์มีชีวิต ที่รับประทานไม่ได้