ผู้พิพากษา 19

¹ อยู่มาในสมัยนั้น เมื่อไม่มีกษัตริย์กษัตริย์ในอิสราเอลอิสราเอล มีคนเลวีคนหนึ่งอาศัยอยู่ที่แดนเทือกเขาเอฟราอิเอฟราอิม แถบที่ไกลออกไปโน้น เขาได้หญิงหญิงคนหนึ่งจากเบธเลเฮมในยูดาห์ยูดาห์มาเป็นภรรยาภรรยาน้อย

² ภรรยาน้อยนั้นเล่นชู้จึงทิ้งสามีเสียกลับไปอยู่บ้านบ้านบิดาของนางที่เบธเลเฮมในยูดาห์ยูดาห์ อยู่ที่นั่นสักสี่สี่เดือนเดือน

³ สามีสามีของนางก็ลุกขึ้นลุกขึ้นไปตามนาง เพื่อไปพูดพูดกับนางด้วยจิตเมตตาและจะพานางกลับกลับ เขาพาคนใช้คนหนึ่งและลาลาคู่หนึ่งไปด้วย นางพาเขาเข้าในบ้านบ้านบิดาของนาง เมื่อบิดาของผู้หญิงผู้หญิงเห็นเห็นเข้าก็มีความยินดีต้อนรับเขา

⁴ พ่อพ่อตาของเขาคือบิดาของผู้หญิงผู้หญิงหน่วงเหนี่ยวเขา และเขาพักอยู่ด้วยสามสามวันวัน เขาก็กินกินและดื่มดื่ม และพักนอนอยู่ที่นั่น

⁵ อยู่มาถึงวันวันที่สี่ที่สี่เขาทั้งหลายก็ตื่นขึ้นแต่เช้ามืด และคนนั้นลุกขึ้นลุกขึ้นจะออกเดิน แต่พ่อพ่อของผู้หญิงผู้หญิงพูดพูดกับบุตรเขยของเขาว่า "จงรับประทานอาหารอาหารอีกสักหน่อยหนึ่งให้ชื่นใจแล้วภายหลังหลังจึงค่อยออกเดิน"

⁶ ชายชายสองสองคนนั้นก็นั่งนั่งลงรับประทานและดื่มดื่มด้วยกัน และบิดาของผู้หญิงผู้หญิงก็บอกชายชายนั้นว่า "จงค้างอีกสักคืนเถิด กระทำจิตใจให้เบิกบาน"

⁷ เมื่อชายชายคนนั้นลุกขึ้นลุกขึ้นจะออกเดิน พ่อตาก็ชักชวนไว้ จนเขาต้องพักอยู่ที่นั่นอีก

⁸ ในวันวันที่ห้าเขาก็ตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อจะออกเดินทางไป บิดาของหญิงนั้นพูดพูดว่า "ขอให้ชื่นใจเถิด" เขาทั้งสองทั้งสองก็อยู่จนเวลาบ่ายรับประทานอยู่ด้วยกันอีก

⁹ เมื่อชายชายคนนั้นและภรรยาน้อยกับคนใช้ลุกขึ้นลุกขึ้นจะออกเดิน พ่อพ่อตาของเขาคือบิดาของผู้หญิงผู้หญิงก็บอกเขาว่า "ดูดูเถิด นี่ก็บ่ายใกล้ค่ำแล้ว ขอค้างอยู่อีกคืนหนึ่งเถิด ดูดูเถิด จะสิ้นวันวันอยู่แล้ว พักนอนที่นี่เถิด เพื่อใจของเจ้าจะเบิกบาน พรุ่งนี้เช้าขอเจ้าตื่นแต่เช้าเพื่อออกเดินทางทาง เจ้าจะได้ไปบ้าน"

¹⁰ แต่ชายชายคนนั้นไม่ยอมค้างอีกคืนหนึ่ง เขาจึงลุกขึ้นลุกขึ้นออกเดินทางไปจนถึงตรงข้ามกับเมืองเยบุส คือเยรูซาเล็มเยรูซาเล็ม เขามีลาลาสองตัวที่มีอานอาน และภรรยาน้อยก็ไปด้วย

¹¹ เมื่อเขามาใกล้เมืองเมืองเยบุสก็บ่ายมากแล้ว คนใช้จึงเรียนนายของเขาว่า "มาเถิด ให้เราเราแวะเข้าไปพักในเมืองเมืองของคนเยบุสเถิด ค้างคืนอยู่ในเมืองเมืองนี้แหละ"

¹² นายของเขาตอบว่า "เราเราจะไม่แวะเข้าไปในเมืองเมืองของคนต่างด้าว ผู้ที่ไม่ใช่คนอิสราเอลอิสราเอล เราเราจะผ่านไปผ่านไปถึงเมืองเมืองกิเบอาห์กิเบอาห์"

¹³ เขาจึงบอกคนใช้ว่า "มาเถิด ให้เราเราเข้าไปใกล้ใกล้ที่เหล่านี้แห่งหนึ่งหนึ่ง และค้างอยู่ที่กิเบอาห์กิเบอาห์หรือที่รามาห์รามาห์"

¹⁴ เขาจึงเดินทางผ่านไปผ่านไป เมื่อเขามามาใกล้กิเบอาห์กิเบอาห์ซึ่งเป็นของคนเบนยามินเบนยามินดวงอาทิตย์ดวงอาทิตย์ก็ตกแล้ว

¹⁵ เขาจึงแวะเข้าไปจะค้างคืนที่เมืองเมืองกิเบอาห์กิเบอาห์ เขาก็แวะเข้าไปนั่งอยู่นั่งอยู่ที่ถนนถนนในเมืองเมืองนั้น เพราะไม่มีใครเชิญให้เขาเข้าไปค้างในบ้านบ้าน

¹⁶ ดูดูเถิด มีชายชายแก่คนหนึ่งเข้ามามาเมื่อเลิกจากงานงานนาเป็นเวลาเย็นแล้ว เขาเป็นชาวแดนเทือกเขาเอฟราอิเอฟราอิมมามาอาศัยอยู่ในเมืองกิเบอาห์กิเบอาห์ แต่ชาวเมืองนั้นเป็นคนเบนยามินเบนยามิน

¹⁷ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเห็นเห็นผู้เดินทางคนนั้นนั่งอยู่ที่ถนนถนนในเมืองเมือง ชายชายแก่คนนั้นก็ถามว่า "ท่านจะไปไหนและมามาจากไหน"

¹⁸ ชายชายคนนั้นจึงตอบเขาว่า "เราเราเดินทางจากเบธเลเฮมในยูดาห์ยูดาห์ จะไปที่แดนเทือกเขาเอฟราอิเอฟราอิมแถบที่ไกลออกไปโน้นซึ่งข้าพเจ้าเจ้ามาจากที่นั่น ข้าพเจ้าเจ้าไปเบธเลเฮมในยูดาห์ยูดาห์มา และข้าพเจ้าเจ้าจะกลับไปพระพระนิเวศพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ ไม่มีใครเชิญข้าพเจ้าเจ้าเข้าไปพักในบ้านบ้าน

¹⁹ ฟางและอาหารอาหารที่จะเลี้ยงลาลา พวกเราเราก็มีพร้อมแล้ว ทั้งอาหารอาหารและน้ำองุ่นที่เลี้ยงตนทั้งเลี้ยงหญิงคนนี้ และชายหนุ่มชายหนุ่มที่อยู่กับพวกผู้รับใช้ผู้รับใช้ของท่านก็มีอยู่แล้ว ไม่ขาดสิ่งใดเลย"

²⁰ ชายชายแก่คนนั้นจึงพูดพูดว่า "ขอท่านเป็นสุขสบายเถิด ถ้าท่านขาดสิ่งใด ข้าพเจ้าขอเป็นธุระทั้งสิ้น ขอแต่อย่านอนที่ถนนนี้เลย"

²¹ เขาจึงพาชายคนนั้นเข้าไปในบ้านบ้าน เอาอาหารให้ลาลา ต่างก็ล้างล้างเท้าเท้าของตน และรับประทานอาหารและดื่มดื่ม

²² เมื่อเขากำลังทำให้จิตใจเบิกบาน ดูเถิด ชาวเมืองเมืองนั้นที่เป็นคนอันธพาลมามาล้อมล้อมเรือนไว้ ทุบประตูประตู ร้องบอกชายชายแก่ผู้เป็นเจ้าของบ้านบ้านว่า "ส่งชายชายที่เข้ามามาอยู่ในบ้านบ้านของแกมามาให้เราสังวาส"

²³ ชายชายผู้เป็นเจ้าของบ้านบ้านก็ออกไปพูดพูดกับเขาว่า "อย่าเลย พี่น้องพี่น้องของข้าพเจ้า ขออย่ากระทำการร้ายเช่นนี้เลย เมื่อชายชายคนนี้มามาอาศัยบ้านบ้านของข้าพเจ้าแล้ว ขออย่ากระทำสิ่งที่โง่เขลานี้เลย

²⁴ ดูดูเถิด นี่ มีลูกสาวลูกสาวพรหมจารีพรหมจารีคนหนึ่งและเมียน้อยของเขา ข้าพเจ้าจะพาออกมาให้ท่านเดีดี๋ยวนี้ จงกระทำหยามเกียรติหรือทำอะไรแก่พวกเขาตาตามชอบใจเถิด แต่ขออย่าทำลามกกับชายชายคนนี้เลย"

²⁵ แต่คนเหล่านั้นไม่ยอมฟังฟังเสียง ชายชายคนนั้นจึงฉวยภรรยาน้อยของตนผลักนางออกไปให้เขา เขาก็สมสู่ทำทารุณตลอดคืนคืนจนรุ่งเช้า พอรุ่งสางๆ เขาทั้งหลายก็ปล่อยนางไป

²⁶ พอแจ้งผู้หญิงผู้หญิงนั้นก็กลับมามาล้มลงล้มลงที่ประตูประตูบ้านบ้านซึ่งนายของตนพักอยู่ จนสว่างดี

²⁷ รุ่งเช้านายของนางก็ลุกขึ้นลุกขึ้นเมื่อเปิดเปิดประตูประตูบ้านบ้าน จะออกเดินทางทาง ดูดูเถิด ผู้หญิงผู้หญิงซึ่งเป็นภรรยาภรรยาน้อยของเขาก็นอนอยู่ที่ประตูประตูบ้านบ้าน มือมือเหยียดออกไปถึงธรณีประตูประตู

²⁸ เขาจึงบอกนางว่า "ลุกขึ้นลุกขึ้นไปกันเถิด" แต่ก็ไม่มีคำตอบคำตอบ เขาจึงเอานางขึ้นหลังลาลา ชายชายนั้นก็ลุกขึ้นลุกขึ้นเดินทางไปบ้านของตน

²⁹ เมื่อถึงบ้านบ้านแล้ว ก็เอามีดมีดฟันศพภรรยาน้อยออกเป็นท่อนๆพร้อมกับกระดูกกระดูก สิบสองสองท่อนด้วยกันส่งส่งไปทั่วเขตแดนอิสราเอลอิสราเอล

³⁰ ทุกคนที่เห็นเห็นก็พูดพูดว่า "เรื่องอย่างนี้ไม่มีใครเคยเห็นเห็นตั้งแต่สมัยคนอิสราเอลอิสราเอลยกออกจากแผ่นดินอียิปต์อียิปต์จนถึงวันวันนี้ จงตรึกตรองปรึกษากันดูดู แล้วก็ว่ากันไปเถิด"