1
แซมสันไปที่เมืองกาซาพบหญิงแพศยา คนหนึ่งก็เข้าไปนอนด้วย
2
มีคนไปบอกชาวกาซาว่า "แซมสันมา ที่นี่แล้ว" เขาก็ล้อม ที่นั้นไว้และคอยซุ่มที่ประตูเมือง ตลอดคืน เขาซุ่มเงียบ อยู่คืน ยังรุ่งกล่าวว่า "ให้เรารออยู่จนรุ่งเช้าแล้วเราจะฆ่า เขาเสีย"
3
แต่แซมสันนอนอยู่จนถึงเที่ยงคืน พอถึงเที่ยงคืน ท่านก็ลุกขึ้น ยกประตูเมืองรวม ทั้งเสาสอง ต้น พร้อมทั้งดานประตู ใส่บ่าแบกไปถึงยอดภูเขา ซึ่งอยู่ตรงหน้าเมือง เฮโบรน
4
อยู่มาภายหลัง แซมสันไปรักผู้หญิง คนหนึ่งที่หุบเขาเมืองโสเรก ชื่อ เดลิลาห์
5
เจ้านายฟีลิสเตียก็ขึ้นไปหานางพูด กับนางว่า "จงลวงเขาเพื่อดู ว่ากำลังมหาศาลของเขาอยู่ที่ไหน ทำอย่างไรเรา จึงจะมีกำลังเหนือเขา เพื่อเรา จะได้มัด เขาให้ หมดฤทธิ์ เรา ทุกคนจะให้เงิน เจ้าคนละพัน หนึ่งร้อย แผ่น"
6
เดลิลาห์จึงพูด กับแซมสันว่า "ขอบอก ดิฉันหน่อยเถอะว่า กำลังมหาศาลของเธออยู่ที่ไหน จะมัด เธอไว้อย่างไรเธอจึงจะหมดฤทธิ์"
7
แซมสันจึงบอกนางว่า "ถ้าเขามัด ฉันด้วยสายธนูสดที่ยังไม่แห้งเจ็ด เส้น ฉันจะอ่อนเพลีย เหมือนกับชายอื่นๆ"
8
แล้วเจ้านายฟีลิสเตียก็เอาสายธนูสดที่ยังไม่แห้งเจ็ด เส้นมาให้นาง นางก็เอามามัด ท่านไว้
9
นางจัดคนให้ซุ่มอยู่ที่ห้องชั้นในกับนาง นางก็บอกท่านว่า "แซมสันจ๋า คนฟีลิสเตียมาจับเธอแล้ว" แซมสันก็ดึงสายธนูที่มัดนั้นขาดเหมือนเชือกป่านขาดเมื่อได้กลิ่นไฟ เรื่องกำลังของท่านจึงยังไม่แจ้ง
10
เดลิลาห์พูด กับแซมสันว่า "ดู เถิด เธอหลอก ฉัน และเธอมุสาต่อฉัน บัดนี้ขอบอก ฉันหน่อยเถอะว่า จะมัด เธออย่างไรจึงจะอยู่"
11
ท่านก็ตอบนางว่า "ถ้าเอาเชือกใหม่ที่ยังไม่เคยใช้มามัด ฉัน ฉันก็จะอ่อนกำลังเหมือนชายอื่น"
12
เดลิลาห์จึงเอาเชือกใหม่มัด ท่านไว้แล้วบอกท่านว่า "แซมสันจ๋า คนฟีลิสเตียมาจับท่านแล้ว" และคนซุ่มคอยอยู่ในห้องชั้นใน แต่ท่านก็ดึงเชือกออกจากแขน เหมือนดึงเส้นด้าย
13
เดลิลาห์พูด กับแซมสันว่า "เธอหลอก ฉันเรื่อยมาจนถึงเดี๋ยวนี้ เธอมุสาต่อฉัน บอก ฉันเถอะว่า จะมัด เธออย่างไรจึงจะอยู่" ท่านจึงบอก นางว่า "ถ้าเธอเอาผมทั้งเจ็ด แหยมของฉันทอ เข้ากับด้ายเส้นยืน กระทกด้วยฟืมให้แน่ น"
14
เดลิลาห์จึงเอาผมทั้งเจ็ดแหยมทอเข้ากับด้ายเส้นยืนกระทกด้วยฟืมให้แน่ น แล้วนางบอกท่านว่า "แซมสันจ๋า คนฟีลิสเตียมาจับท่านแล้ว" ท่านก็ตื่นขึ้นดึงฟืม หูกและด้ายเส้นยืนไปหมด
15
นางจึงพูด กับแซมสันว่า "เธอพูด ได้อย่างไรว่า `ฉันรัก เธอ' เมื่อจิตใจของเธอไม่ได้อยู่กับฉันเลย เธอหลอก ฉันสามครั้ง แล้ว และเธอมิได้บอก ฉันจริงๆว่ากำลังมหาศาลของเธออยู่ที่ไหน"
16
อยู่มาเมื่อนางพูดคาดคั้นท่านวัน แล้ววัน เล่า และชักชวนท่านอยู่ทุกวัน จิตใจของแซมสันก็เบื่อแทบจะตาย
17
จึงบอกความจริงในใจของท่านแก่นางจนสิ้นว่า "มีดโกนยังไม่เคยถูกศีรษะของฉัน เพราะฉันเป็นพวกนาศี ร์แด่พระเจ้า ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ของมารดา ถ้าโกนผมฉันเสีย กำลังก็จะหมดไปจากฉัน ฉันก็จะอ่อนเพลียเหมือนชายอื่น"
18
เมื่อเดลิลาห์เห็น ว่าท่านบอกความจริงในใจแก่นางจนสิ้นแล้ว นางจึงใช้คนไปเรียกเจ้านายฟีลิสเตียว่า "ขอจงขึ้นมาอีกครั้งเดียว เพราะเขาบอกความจริงในใจแก่ฉันจนสิ้นแล้ว" แล้วเจ้านายฟีลิสเตียก็ขึ้นมาหานางถือเงิน มาด้วย
19
นางก็ให้แซมสันนอนอยู่บนตักของนาง แล้วนางก็เรียกชาย คนหนึ่งให้มาโกนผมเจ็ด แหยมออกจากศีรษะของท่าน นางก็ตั้งต้นรบกวนแซมสัน กำลังของแซมสันก็หมดไป
20
นางจึงบอกว่า "แซมสันจ๋า คนฟีลิสเตียมาจับท่านแล้ว" ท่านก็ตื่นขึ้นจากหลับบอกว่า "ฉันจะออกไปอย่างครั้งก่อนๆ และสลัดตัวให้หลุดไป" ท่านหาทราบ ไม่ว่าพระเยโฮวาห์ ได้ทรงละท่านไปเสียแล้ว
21
คนฟีลิสเตียก็มาจับท่านทะลวงตา ของท่านเสีย นำท่านลง มาที่กาซา เอาตรวนทองสัมฤทธิ์ ล่ามไว้ และให้ท่านโม่แป้งอยู่ที่ในเรือนจำ
22
ตั้งแต่โกนผม แล้ว ผม ที่ศีรษะของท่านก็ค่อยๆงอกขึ้นมา
23
ฝ่ายเจ้านายฟีลิสเตียประชุมกันเพื่อถวายเครื่องสัตวบูชายิ่งใหญ่ แก่พระดาโกนพระของเขาทั้งหลายและชื่นชมยินดี เพราะเขากล่าวว่า "พระของเราได้มอบแซมสันศัตรู ของเราไว้ในมือ เราแล้ว"
24
เมื่อประชาชนเห็น แซมสันก็สรรเสริญพระของตนว่า "พระของเรา ได้มอบศัตรู ผู้ทำลายแผ่นดินของเรา ไว้ในมือ ของเรา และเขาฆ่า พวกเรา เสียเป็นอันมาก"
25
ต่อมาเมื่อจิตใจของเขาร่าเริงเต็ม ที่แล้ว เขาจึงพูด ว่า "จงเรียกแซมสันมาเล่น ตลกให้เรา ดู" เขาจึงไปเรียกแซมสันออกมาจากเรือนจำ แซมสันก็มาเล่น ตลกต่อหน้าเขา เขาพาท่านมายืนอยู่ ระหว่างเสา
26
แซมสันจึงบอกเด็กที่จูงมือ ตนมาว่า "ขอพาฉันให้ไปคลำเสา ที่รองรับตึกนี้อยู่ ฉันจะได้พิงเสา นั้น"
27
มีผู้ชาย และผู้หญิง อยู่เต็ม ตึกนั้น เจ้านายฟีลิสเตียก็อยู่ที่นั่นทั้งหมด นอกจากนั้นยังมีชายหญิง ประมาณสามพัน คนบนหลังคา ตึก ดู แซมสันเล่น ตลก
28
ฝ่ายแซมสันก็ร้องทูลต่อพระเยโฮวาห์ ว่า "ข้าแต่องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ขอทรงระลึก ถึงข้าพระ องค์ ขอประทานกำลังแก่ข้าพระ องค์ครั้งนี้อีกครั้งเดียว ข้าแต่พระเจ้า เพื่อในเวลานี้ข้าพระ องค์จะได้แก้แค้น คนฟีลิสเตียเพื่อตาทั้งสอง ข้างของข้าพระ องค์"
29
แซมสันก็กอดเสากลางสอง ต้นที่รองรับตึกนั้นไว้และพักพิงที่เสา นั้น มือขวายันเสา ต้นหนึ่ง มือซ้ายยันเสา อีกต้นหนึ่ง
30
แซมสันกล่าวว่า "ขอให้ข้าตาย กับคนฟีลิสเตียเถิด" แล้วก็โน้มตัวลงด้วยกำลังทั้งสิ้นของตน ตึกนั้นก็พังทับเจ้านายและประชาชนทุกคนที่อยู่ในนั้น ดังนั้นคนที่ท่านฆ่าตาย เมื่อท่านตาย นี้ก็มาก กว่าคนที่ท่านฆ่าตาย เมื่อท่านยังมีชีวิต อยู่
31
แล้วพี่น้อง และบรรดาครอบครัวบิดาของท่านก็ลง มารับศพของท่านและขึ้นไปฝังไว้ระหว่างโศราห์กับเอชทาโอล ในที่ฝังศพของมาโนอาห์บิดาของท่าน ท่านได้วินิจฉัยอิสราเอล อยู่ยี่สิบ ปี