1
แซมสันได้ลง ไปยังเมืองทิมนาห์ และได้เห็นผู้หญิง คนฟีลิสเตียคนหนึ่งที่เมืองทิมนาห์
2
แล้วท่านจึงขึ้นมาบอกบิดามารดา ของตนว่า "ฉันเห็นผู้หญิง คนฟีลิสเตียคนหนึ่งที่เมืองทิมนาห์ ไปขอเขาให้เป็นเมียฉันที"
3
แต่บิดาและมารดา ของท่านกล่าว แก่ท่านว่า "จะหาเมียในบรรดาญาติพี่น้อง ของเจ้า หรือในท่ามกลางชนชาติของเราไม่ได้หรือ เจ้าจึงจะไปรับหญิง จากคนฟีลิสเตียที่ไม่เข้าสุหนัต มาเป็นเมียของเจ้า" แต่แซมสันกล่าว แก่บิดาว่า "ไปขอหญิง นั้นให้ฉันที เพราะเธอเป็นที่พอใจฉันมาก"
4
บิดามารดา ของท่านไม่ทราบ ว่าเรื่องนี้เป็นมาจากพระเยโฮวาห์ เพราะพระ องค์ทรงหาช่องโอกาสที่จะต่อสู้คนฟีลิสเตีย ครั้ง นั้นคนฟีลิสเตียมีอำนาจเหนืออิสราเอล
5
ฝ่ายแซมสันก็ลง ไปที่เมืองทิมนาห์ กับบิดามารดา ของตน แซมสันมา ถึงสวนองุ่นของทิมนาห์ ดูเถิด มีสิงโต หนุ่มตัวหนึ่งคำรามเข้าใส่ท่าน
6
พระ วิญญาณของพระเยโฮวาห์ ก็ทรงสถิตกับแซมสันอย่างมาก ท่านจึงฉีก สิงโตออกอย่างคนฉีก ลูกแพะ ทั้งที่ไม่มีอะไรในมือ แต่ท่านมิได้บอก ให้บิดาหรือมารดา ของท่านทราบว่าท่านได้ทำอะไรไป
7
แซมสันก็ลง ไปพูดจากับหญิง คนนั้น เธอเป็นที่พอใจแก่แซมสันมาก
8
ต่อมาภายหลังแซมสันก็กลับ ไปเพื่อรับเธอมา ท่านก็แวะไปดู ซากสิงโต และดู เถิด มีผึ้ง ฝูงหนึ่งทำรังอยู่ในซากสิงโต นั้น มีน้ำผึ้ง ด้วย
9
แซมสันก็ยื่นมือกวาดเอารวงผึ้งมาเดินรับประทาน ไปพลาง จนมาถึงบิดามารดา ท่านจึงแบ่งให้ บิดามารดารับประทาน ด้วย แต่ท่านมิได้บอก ว่าน้ำผึ้ง นั้นมาจากซากสิงโต
10
ฝ่ายบิดาของท่านก็ลง ไปหาหญิง คนนั้น และแซมสันจัดการเลี้ยง ที่นั่น ดังที่คนหนุ่มๆเขากระทำกัน
11
และต่อมาเมื่อประชาชนเห็น ท่านแล้ว จึงนำเพื่อนสามสิบ คนให้มาอยู่ด้วย
12
แซมสันกล่าว แก่เขาว่า "ให้ ข้าพเจ้าทายปริศนาท่านสักข้อหนึ่งเถิด ถ้าทายได้ก่อนจบการเลี้ยงเจ็ดวัน นี้ เราจะให้ เสื้อป่านสามสิบ ชุด และเสื้อสามสิบ ชุดด้วย
13
ถ้าท่านทั้งหลายทายไม่ได้ ท่านต้องให้ เสื้อป่านสามสิบ ชุดกับเสื้อสามสิบ ชุดแก่ข้าพเจ้า" เขาก็ตอบท่านว่า "ทายมาเถิด เรา จะฟัง "
14
ฝ่ายแซมสันจึงกล่าว แก่เขาว่า "มีของกิน ได้ออกมาจากตัวผู้กิน เขา มีของหวานออกมาจากตัวที่แข็งแรง" ในสามวัน เขาก็ยังแก้ปริศนานี้ไม่ได้
15
ต่อมาพอถึงวัน ที่เจ็ดเขาจึงไปอ้อนวอนภรรยา ของแซมสันว่า "จงลวงสามี ของเจ้าให้แก้ปริศนานี้ให้เรา ฟัง มิฉะนั้นเรา จะเอาไฟเผา เจ้ากับบ้าน ครอบครัวบิดาของเจ้าเสีย เจ้าเชิญเรา มาหวังจะทำให้เรา ยากจนหรือ"
16
ภรรยา ของแซมสันไปร้องไห้กับแซมสันว่า "เธอเกลียด ฉัน เธอไม่รัก ฉัน เธอทายปริศนาแก่ชาวเมืองของฉัน และเธอก็ไม่แก้ปริศนาให้ฉันฟัง" แซมสันจึงบอก ว่า "ดู เถิด พ่อแม่ ของฉัน ฉันยังไม่บอก เลย จะบอก เธออย่างไรได้"
17
เธอร้องไห้กับแซมสันตลอดเจ็ดวัน ซึ่งเป็นวันเลี้ยง กันนั้น และต่อมาในวันที่เจ็ด แซมสันก็ต้องแก้ปริศนาให้เธอฟัง เพราะเธอกวนท่านมากนัก และนางก็บอกแก้ปริศนาให้ชาวบ้านของนาง
18
พอวัน ที่เจ็ดก่อนดวงอาทิตย์ตกชาวเมือง จึงบอกแซมสันว่า "มีอะไรหวานกว่าน้ำผึ้ง มีอะไรแข็งแรงกว่าสิงโต " แซมสันจึงบอกเขาว่า "ถ้าเจ้าไม่เอาแม่วัวของเราช่วยไถ เจ้าคงจะแก้ปริศนาของเราไม่ได้"
19
และพระ วิญญาณของพระเยโฮวาห์ ก็ทรงสถิตกับแซมสันอย่างมาก ท่านจึงลง ไปที่อัชเคโลนฆ่าชาวเมืองนั้นเสียสามสิบ คน ริบเอาข้าวของและมอบเสื้อให้ ผู้ที่แก้ปริศนา แล้วให้ กลับไปบ้าน ของบิดาด้วยความโกรธ อย่างมาก
20
ส่วนภรรยา ของแซมสันนั้นก็ยกให้แก่เพื่อนซึ่งเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวนั้นเสีย