1
โยเซฟซบหน้าลงที่หน้าบิดาแล้วร้องไห้และจุบท่าน
2
โยเซฟบัญชา พวกหมอที่เป็นข้าราชการของตน ให้อาบยารักษาศพบิดาไว้ พวกหมอก็อาบยารักษาศพอิสราเอล
3
เขาทำการอาบยารักษาศพนั้นถึงสี่สิบวัน จึงสำเร็จเวลาของการอาบยารักษาศพ ชาวอียิปต์ ก็ไว้ทุกข์ให้อิสราเอลถึงเจ็ดสิบวัน
4
เมื่อวัน เวลาที่ไว้ทุกข์ให้ท่านผ่าน พ้นไปแล้ว โยเซฟก็เรียนข้าราชสำนักของฟาโรห์ ว่า "ถ้าบัดนี้ข้าพเจ้าได้รับความกรุณาในสายตา ของท่าน ขอโปรดไปทูลที่พระกรรณของฟาโรห์ ว่า
5
บิดาให้เราปฏิญาณ ไว้ โดยกล่าวว่า `ดูเถิด พ่อ จวนจะตาย แล้ว จงเอาศพพ่อ ไปฝังไว้ในอุโมงค์ที่พ่อ ได้ขุด ไว้สำหรับพ่อ ณ แผ่นดินคานาอัน ' เหตุฉะนั้นบัดนี้ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าขึ้นไปฝังศพบิดาแล้วข้าพเจ้าจะกลับ มาอีก"
6
ฟาโรห์ ก็รับสั่งว่า "จงขึ้นไปฝังศพบิดาของท่านตามคำที่บิดาให้ท่านปฏิญาณ ไว้นั้นเถิด"
7
โยเซฟจึงขึ้นไปฝังศพบิดา พวกข้าราชการของฟาโรห์ ผู้ใหญ่ในราชสำนักและบรรดาผู้ใหญ่ทั่วแผ่นดินอียิปต์ ทั้งสิ้นก็ตามไปด้วย
8
กับครอบครัวทั้งหมดของโยเซฟ พวกพี่น้อง และครอบครัวของบิดาท่านก็ไปด้วยเหมือนกัน เว้นแต่เด็กเล็กๆและฝูง แพะแกะฝูง วัวเท่านั้น เขาให้อยู่ในแผ่นดินโกเชน
9
มีขบวนราชรถ ขบวนม้าไปกับท่าน เป็นขบวนใหญ่มาก
10
เขาก็พากันมา ถึงลานนวดข้าว แห่งอาทาด ซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดน ข้างโน้น ที่นั้นเขาร้องไห้คร่ำครวญเป็นอันมา ก โยเซฟก็ไว้ทุกข์ให้บิดาเจ็ดวัน
11
เมื่อชาวแผ่นดินนั้นคือคนคานาอันได้เห็น การไว้ทุกข์ที่ลานอาทาด เขาจึงพูด กันว่า "นี่เป็นการไว้ทุกข์ใหญ่ของชาวอียิปต์ " เหตุฉะนั้นเขาจึงเรียกชื่อ ตำบลนั้นว่า อาเบลมิสราอิม ตำบลนั้นอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดน ข้างโน้น
12
บุตรชาย ยาโคบกระทำตามคำที่ท่านสั่งเขาไว้
13
คือบรรดาบุตรชาย เชิญศพไปยังแผ่นดินคานาอัน แล้วฝังไว้ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อมัคเป -ลาห์ ซึ่งอับราฮัม ซื้อไว้กับนาจากเอโฟรนคนฮิตไทต์ เป็นกรรมสิทธิ์เพื่อใช้เป็นสุสาน อยู่หน้ามัมเร
14
เมื่อฝังศพบิดาแล้ว โยเซฟก็กลับ มายังอียิปต์ ทั้งท่านกับพวกพี่น้อง และคนทั้งปวงที่ไปในงานฝังศพบิดาของท่าน
15
เมื่อพวกพี่ชาย ของโยเซฟเห็น ว่าบิดาสิ้นชีวิตแล้ว เขาจึงพูด ว่า "บางทีโยเซฟจะชังพวกเรา และจะแก้แค้นพวกเราแน่ นอนเพราะการประทุษร้ายที่พวกเรา เคยกระทำแก่เขา"
16
พวกพี่ก็ใช้คนไปเรียนโยเซฟว่า "บิดาท่านเมื่อก่อน จะสิ้นใจนั้นสั่งไว้ว่า
17
`พวกเจ้าจงเรียนโยเซฟว่า บัดนี้เราขอท่านโปรดให้อภัยการละเมิด และบาป ของพวกพี่ชาย ที่ประทุษร้ายท่าน' บัดนี้ขอท่านโปรดให้อภัยการละเมิด ของข้าพเจ้าทั้งหลายผู้รับใช้ ของพระเจ้า ของบิดาท่าน" โยเซฟจึงร้องไห้เมื่อฟังพี่ชาย เรียนดังนี้
18
พี่ชาย ก็พากันมากราบลงต่อหน้าโยเซฟด้วยว่า "ดูเถิด ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นผู้รับใช้ ของท่าน"
19
โยเซฟจึงบอกเขาว่า "อย่ากลัว เลย เราเป็นดังพระเจ้า หรือ
20
สำหรับพวกท่าน พวกท่านคิดร้ายต่อเราก็จริง แต่ฝ่ายพระเจ้า ทรงดำริให้เกิดผลดี อย่างที่บังเกิดขึ้นแล้วในวันนี้ คือช่วยชีวิตคนเป็นอันมาก
21
ดังนั้นบัดนี้พี่อย่ากลัว เลย เราจะบำรุงเลี้ยงพี่ทั้งบุตรด้วย" โยเซฟพูดปลอบโยน พวกพี่น้องและพูด อย่างกรุณาต่อเขา
22
โยเซฟอาศัยอยู่ ในอียิปต์ ทั้งท่านและครอบครัวบิดาของท่าน โยเซฟอายุยืนได้ร้อยสิบ ปี
23
โยเซฟได้เห็น ลูกหลานเหลนของเอฟราอิ ม บุตรของมาคีร์ ผู้เป็นบุตรชายของมนัสเสห์ ก็เกิด มาบนเข่า ของโยเซฟ
24
โยเซฟจึงบอกพวกพี่น้อง ว่า "เราจวนจะตาย แล้ว และพระเจ้า จะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านเป็นแน่ และจะพาพวกท่านออกไปจากประเทศ นี้ให้ถึงแผ่นดินที่พระองค์ทรงปฏิญาณ ไว้กับอับราฮัม อิสอัคและยาโคบ"
25
โยเซฟก็ให้ลูกหลานของอิสราเอลปฏิญาณ ตัวว่า "พระเจ้า จะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านเป็นแน่แล้วท่านทั้งหลายต้องนำกระดูก ของเราไปจากที่นี่"
26
โยเซฟสิ้นชีพเมื่ออายุได้ร้อยสิบ ปี เขาก็อาบยารักษาศพไว้แล้วบรรจุไว้ในโลง ที่อียิปต์