1
โยเซฟเข้าไปทูลฟาโรห์ ว่า "บิดาและพี่น้อง ของข้าพระองค์กับฝูง แพะแกะฝูง วัวและทรัพย์สมบัติของเขาทั้งสิ้นมา จากแผ่นดินคานาอัน แล้ว ดูเถิด พวกเขาอยู่ในแผ่นดินโกเชน "
2
โยเซฟเลือกคนจากหมู่พี่น้อง คือผู้ชายห้า คนพาไปเฝ้าฟาโรห์
3
ฟาโรห์ ตรัสถามพี่น้อง ของโยเซฟว่า "พวกเจ้าเคยทำมาหาเลี้ยงชีพอย่างไร" เขาทูลฟาโรห์ ว่า "ผู้รับใช้ ของพระองค์เป็นผู้เลี้ยงแพะแกะ ทั้งพวกข้าพระองค์และบรรพบุรุษ ของพวกข้าพระองค์"
4
เขาทูลฟาโรห์ อีกว่า "พวกข้าพระองค์มาอาศัยอยู่ ในแผ่นดินนี้เพราะไม่มีทุ่งหญ้า จะเลี้ยงสัตว์ของข้าพระองค์ผู้รับใช้ ของพระองค์ เพราะเหตุว่าในแผ่นดินคานาอัน นั้นกันดารอาหารนัก เหตุฉะนี้บัดนี้ ขอโปรดให้ข้าพระองค์ผู้รับใช้ ของพระองค์อาศัยอยู่ ในแผ่นดินโกเชน เถิด"
5
ฟาโรห์ จึงตรัส แก่โยเซฟว่า "บิดาและพี่น้อง ของท่านมา หาท่านแล้ว
6
ท่านมีประเทศอียิปต์ อยู่ต่อหน้า ให้บิดาและพี่น้อง ของท่านตั้งหลักแหล่งอยู่ในแผ่นดินดีที่สุดคือให้เขาอยู่แผ่นดินโกเชน แล้วในพวกพี่น้อง นั้น ถ้าท่านรู้ว่า ผู้ใดเป็นคนมีความสามารถ จงตั้งผู้นั้นให้เป็นหัวหน้า กองเลี้ยงสัตว์ของเรา"
7
โยเซฟก็พายาโคบบิดาของท่านเข้าเฝ้าฟาโรห์ ยาโคบก็ถวายพร ะพร แก่ฟาโรห์
8
ฟาโรห์ จึงตรัสถามยาโคบว่า "อายุท่านได้เท่าไร"
9
ยาโคบทูลตอบฟาโรห์ ว่า "ข้าพระองค์ดำรงชีวิต สัญจรอยู่นับได้ร้อยสามสิบ ปี ชีวิต ของข้าพระองค์สั้นและมีความลำบาก ไม่เท่าอายุบรรพบุรุษ ของข้าพระองค์ในวัน ที่ดำรงชีวิต สัญจรอยู่นั้น"
10
ยาโคบถวายพร ะพร แก่ฟาโรห์ แล้วทูลลาไปจากฟาโรห์
11
ฝ่ายโยเซฟให้ บิดาและพวกพี่น้อง ของตนอยู่และถือกรรมสิทธิ์ที่ดิน ในประเทศอียิปต์ ในแผ่นดินที่ดีที่สุดคือ ในแผ่นดินราเมเสส ตามรับ สั่งของฟาโรห์
12
โยเซฟเลี้ยงดูบิดาและพวกพี่น้อง รวมทั้งครอบครัวของบิดา ให้มีอาหาร รับประทานตามจำนวนคนในครอบครัว
13
และทั่วแผ่นดินขาดอาหาร เพราะการกันดารอาหาร ร้ายแรง จนแผ่นดินอียิปต์ และแผ่นดินคานาอัน ทั้งสิ้นหิวโหยเพราะการกันดารอาหาร
14
โยเซฟรวบรวมเงิน ทั้งหมดที่ได้จากการขายข้าวในประเทศอียิปต์ และแผ่นดินคานาอัน และโยเซฟนำเงิน นั้นไปไว้ในราชวังฟาโรห์
15
เมื่อเงิน ในประเทศอียิปต์ และแผ่นดินคานาอัน หมดแล้ว ชาวอียิปต์ ทั้งปวงมา กราบเรียนโยเซฟว่า "ขออาหาร ให้พวกข้าพเจ้าเถิด เหตุใดพวกข้าพเจ้าจะต้องอดตาย ต่อหน้าท่านเพราะเงิน หมดเล่า"
16
โยเซฟจึงบอกว่า "ถ้าเงิน หมดแล้วจงเอาฝูง สัตว์ของเจ้ามาและเราจะให้ ข้าวแลกกับสัตว์"
17
เขาก็นำฝูงสัตว์มาให้ โยเซฟ โยเซฟก็ให้อาหาร แก่เขาแลกกับม้า แพะแกะ ฝูง วัวและลา ในปีนั้นท่านจ่ายอาหาร แลกกับสัตว์ต่างๆของเขา
18
เมื่อปีนั้นสิ้นสุดลงแล้ว เขาก็มา หาท่านในปีที่สองกราบเรียนท่านว่า "พวกข้าพเจ้า จะไม่ปิดบังเรื่องนี้ไว้จากนายของข้าพเจ้า ว่า เงิน ของข้าพเจ้า หมดแล้วและฝูงสัตว์ ของข้าพเจ้า ก็เป็นของนายแล้วด้วย ข้าพเจ้า ไม่มีสิ่งใดเหลือในสายตา ของท่านเลย เว้นแต่ตัวข้าพเจ้า กับที่ดินเท่านั้น
19
เหตุใดข้าพเจ้าทั้งหลายจะต้องอดตาย ต่อหน้าต่อตา ท่านเล่า ทั้งตัวข้าพเจ้ากับที่ดินของข้าพเจ้าทั้งหลายด้วย ขอท่านโปรดซื้อพวกข้าพเจ้ากับที่ดินแลกกับอาหาร ข้าพเจ้าทั้งหลายกับที่ดินจะเป็นทาสของฟาโรห์ ขอท่านโปรดให้ เมล็ดข้าวแก่พวกข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าทั้งหลายจะมีชีวิตอยู่ได้และไม่ตาย เพื่อที่ดินนั้นจะไม่รกร้างไป"
20
โยเซฟก็ซื้อที่ดิน ทั้งหมดในอียิปต์ ให้แก่ฟาโรห์ เพราะคนอียิปต์ ทุกคนขาย ไร่นาของตนเนื่องจากการกันดารอาหารรุนแรงต่อเขาย ิ่งนัก เพราะฉะนั้นแผ่นดินจึงตกเป็นของฟาโรห์
21
ส่วนประชาชนเหล่านั้นโยเซฟให้เขาย้ายไปอยู่ที่เมือง ต่างๆทั่วประเทศอียิปต์
22
เว้นแต่ที่ดินของพวกปุโรหิต เท่านั้นโยเซฟไม่ได้ซื้อ เพราะปุโรหิต ได้รับ ปันส่วนจากฟาโรห์ และดำรงชีวิตอาศัยตามส่วนที่ฟาโรห์ พระราชทาน เหตุฉะนี้เขาจึงไม่ได้ขาย ที่ดินของเขา
23
โยเซฟชี้แจงแก่ประชาชนทั้งปวงว่า "ดู เถิด วัน นี้เราซื้อตัวพวกเจ้ากับที่ดินของเจ้าให้เป็นของฟาโรห์ แล้ว นี่เราจะให้เมล็ดข้าวแก่พวกเจ้าและพวกเจ้าจงเอาไปหว่านเถิด
24
และต่อมาเมื่อได้ผลแล้วจงถวายส่วนหนึ่งในห้าส่วนแก่ฟาโรห์ เก็บสี่ ส่วนไว้เป็นของตน สำหรับ ใช้เป็นเมล็ดข้าวบ้าง เป็นอาหารสำหรับ เจ้าและครอบครัวกับเด็กเล็กบ้าง"
25
คนทั้งหลายก็กล่าวว่า "ท่านช่วยชีวิตข้าพเจ้า ไว้ ขอให้ข้าพเจ้า ทั้งหลายได้รับความกรุณาในสายตา ของนายข้าพเจ้า เถิด ข้าพเจ้า ทั้งหลายยอมเป็นทาสของฟาโรห์ "
26
โยเซฟตั้งเป็นกฎหมายในประเทศอียิปต์ ตราบเท่าทุกวัน นี้ว่า ให้ฟาโรห์ ได้ส่วนหนึ่งในห้าส่วน เว้นแต่ที่ดินของปุโรหิต เท่านั้นไม่ตกเป็นของฟาโรห์
27
พวกอิสราเอลอาศัยอยู่ ในประเทศอียิปต์ ณ แผ่นดินโกเชน เขามีทรัพย์สมบัติที่นั่น และมีลูกหลานทวีขึ้นมากมาย
28
ยาโคบมีชีวิต อยู่ในแผ่นดินอียิปต์สิบเจ็ด ปี รวมอายุยาโคบได้ร้อย สี่สิบเจ็ด ปี
29
เวลาที่อิสราเอล จะสิ้นชีพก็ใกล้ เข้ามาแล้ว ท่านจึงเรียกโยเซฟบุตรชาย ท่านมาสั่งว่า "ถ้าเดี๋ยวนี้เราได้รับความกรุณาในสายตา ของเจ้า เราขอร้องให้เจ้าเอามือ ของเจ้าวางไว้ใต้ขา อ่อนของเรา และปฏิบัติต่อเราด้วยความเมตตา กรุณาและจริงใจ ขอเจ้าโปรดอย่าฝังเราศพไว้ในอียิปต์ เลย
30
แต่เราจะถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษ ของเรา แล้วเจ้าจงนำเราออกจากอียิปต์ ไปฝังไว้ ณ ที่ฝังศพบิดาเราเถิด" โยเซฟก็สัญญาว่า "ข้าพเจ้าจะกระทำตามที่ท่านสั่ง"
31
อิสราเอล จึงบอกว่า "จงปฏิญาณ ตัวให้เราด้วย" โยเซฟก็ปฏิญาณ ให้บิดา แล้วอิสราเอล ก็กราบ ลงที่บนหัว นอน