แหล่งกำเนิด 41

¹ ครั้นอยู่มาอีกสองปีเต็มเต็ม ฟาโรห์ฟาโรห์ก็สุบิน และดูเถิด พระองค์ทรงยืนอยู่ยืนอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำ

² ดูเถิด มีวัววัวเจ็ดเจ็ดตัวอ้วนอ้วนพีงามน่าดูขึ้นมาจากแม่น้ำนั้น เลี้ยงหญ้าหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าทุ่งหญ้าแห่งหนึ่ง

³ แล้วดูเถิด มีวัววัวอีกเจ็ดเจ็ดตัวซูบผอมผอมน่าเกลียดตามขึ้นมาจากแม่น้ำ มายืนอยู่ยืนอยู่กับวัววัวอื่นๆที่ริมฝั่งแม่น้ำ

⁴ วัววัวที่ซูบผอมผอมน่าเกลียดก็กินกินวัววัวอ้วนอ้วนพีงามน่าดูเจ็ดเจ็ดตัวนั้นเสีย แล้วฟาโรห์ฟาโรห์ก็ตื่นบรรทม

⁵ พระองค์ก็บรรทมหลับไปและสุบินครั้งที่สอง และดูดูเถิด ต้นข้าวต้นเดีดียวมีรวงเจ็ดเจ็ดรวงเป็นข้าวเมล็ดเต่งงามดีดี

⁶ แล้วดูเถิด มีรวงข้าวเจ็ดเจ็ดรวงงอกขึ้นมาภายหลังหลัง เป็นข้าวลีบและเกรียมเพราะลมตะวันออก

⁷ รวงข้าวลีบเจ็ดเจ็ดรวงนั้นได้กลืนกินกลืนกินรวงข้าวเมล็ดเต่งงามดีเจ็ดเจ็ดรวงนั้นเสีย แล้วฟาโรห์ฟาโรห์ก็ตื่นบรรทม และดูดูเถิด รู้ว่าเป็นพระสุบิน

⁸ ครั้นต่อมาเวลารุ่งเช้าพระองค์มีพระทัยปั่นป่วน จึงรับสั่งให้เรียกโหรและปราชญ์ทั้งปวงของอียิปต์อียิปต์มาเฝ้า แล้วฟาโรห์ฟาโรห์ทรงเล่าพระสุบินให้เขาฟัง แต่ไม่มีผู้ใดทูลแก้พระสุบินนั้นถวายแก่ฟาโรห์ฟาโรห์ได้

⁹ ครั้งนั้นหัวหน้าหัวหน้าพนักงานน้ำองุ่นจึงทูลฟาโรห์ฟาโรห์ว่า "วันวันนี้ข้าพระองค์ระลึกระลึกถึงความผิดพลั้งของข้าพระองค์ได้

¹⁰ คือฟาโรห์ฟาโรห์ทรงพระพิโรธแก่ข้าราชการของพระองค์ และทรงจำข้าพระองค์ไว้ในคุกที่บ้านบ้านผู้บัญชาการผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ทั้งข้าพระองค์กับหัวหน้าหัวหน้าพนักงานขนม

¹¹ ข้าพระองค์ทั้งสองฝันฝันในคืนคืนเดียวกัน ทั้งข้าพระองค์และเขา ความฝันความฝันของต่างคนมีความหมายต่างกัน

¹² มีชายหนุ่มชายหนุ่มชาติฮีบรูฮีบรูคนหนึ่งเป็นบ่าวของผู้บัญชาการผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ อยู่ที่นั่นด้วยกันกับเขา และข้าพระองค์ทั้งสองเล่าความฝันความฝันให้เขาฟัง ชายชายนั้นก็แก้ฝันฝันให้ข้าพระองค์ทั้งสอง เขาแก้ฝันฝันให้แต่ละคนตามความฝันความฝันของตน

¹³ และต่อมาที่เขาแก้ฝันให้ข้าพระองค์ทั้งสองอย่างไรก็เป็นไปอย่างนั้น คือฟาโรห์ทรงตั้งข้าพระองค์ไว้ในตำแหน่งเดิม แต่ฝ่ายเขานั้นถูกแขวนคอแขวนคอเสีย"

¹⁴ ฟาโรห์ฟาโรห์จึงรับสั่งให้เรียกโยเซฟมามา เขาก็รีบไปเบิกตัวโยเซฟออกมามาจากคุกใต้ดิน โยเซฟโกนหนวดผลัดเสื้อผ้าเสื้อผ้าแล้วก็เข้าเฝ้าฟาโรห์ฟาโรห์

¹⁵ ฟาโรห์ฟาโรห์ตรัสแก่โยเซฟว่า "เราฝันฝันไป และหามีผู้ใดแก้ฝันฝันได้ไม่ เราได้ยินได้ยินถึงเจ้าว่าเจ้าสามารถเข้าใจความฝันความฝันเพื่อแก้ฝันฝันนั้นได้"

¹⁶ โยเซฟจึงทูลตอบตอบฟาโรห์ฟาโรห์ว่า "การแก้ฝันมิได้อยู่ที่ข้าพระองค์ พระเจ้าพระเจ้าต่างหากจะประทานคำตอบคำตอบอันเป็นสุขแก่ฟาโรห์ฟาโรห์"

¹⁷ ฟาโรห์ฟาโรห์จึงตรัสตรัสแก่โยเซฟว่า "ในความฝันความฝันของเรานั้น ดูเถิด เรายืนอยู่ยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ

¹⁸ และดูเถิด มีวัววัวเจ็ดเจ็ดตัวอ้วนอ้วนพีงามน่าดูขึ้นมาจากแม่น้ำ เลี้ยงหญ้าหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าทุ่งหญ้าแห่งหนึ่ง

¹⁹ แล้วดูดูเถิด วัววัวอีกเจ็ดเจ็ดตัวตามขึ้นมาไม่งาม น่าเกลียดมากและซูบผอม เราไม่เคยเห็นเห็นมีวัววัวเลวอย่างนี้ทั่วแผ่นดินอียิปต์อียิปต์เลย

²⁰ วัววัวที่ซูบผอมไม่งามนั้นกินกินวัววัวอ้วนอ้วนพีเจ็ดเจ็ดตัวแรกนั้นเสียหมด

²¹ เมื่อกินหมดแล้วหามีใครรู้ว่ารู้ว่ามันกินเข้าไปไม่ เพราะยังผอมอยู่เหมือนแต่ก่อน แล้วเราก็ตื่นขึ้น

²² เราเห็นเห็นในความฝันความฝันของเรา ดูดูเถิด ต้นข้าวต้นหนึ่งหนึ่ง มีรวงเจ็ดเจ็ดรวงงอกขึ้นมา เป็นข้าวเมล็ดเต่งและงามดีดี

²³ และดูดูเถิด ข้าวอีกเจ็ดเจ็ดรวงงอกขึ้นมาภายหลังหลังเป็นข้าวเหี่ยวลีบลีบ และเกรียมเพราะลมตะวันออก

²⁴ รวงข้าวลีบนั้นกลืนกินกลืนกินรวงข้าวดีดีเจ็ดเจ็ดรวงนั้นเสีย เราเล่าความฝันนี้ให้โหรฟัง แต่ไม่มีใครสามารถอธิบายให้เราได้"

²⁵ โยเซฟจึงทูลฟาโรห์ฟาโรห์ว่า "พระสุบินของฟาโรห์ฟาโรห์มีความหมายอันเดียวกัน พระเจ้าพระเจ้าทรงสำแดงสำแดงให้ฟาโรห์ฟาโรห์ทราบถึงสิ่งที่พระองค์จะทรงกระทำ

²⁶ วัววัวอ้วนพีเจ็ดเจ็ดตัวนั้นคือเจ็ดเจ็ดปี และรวงข้าวดีดีเจ็ดเจ็ดรวงนั้นก็คือเจ็ดเจ็ดปี เป็นความฝันความฝันอันเดีดียวกัน

²⁷ วัววัวเจ็ดเจ็ดตัวซูบผอมน่าเกลียดที่ขึ้นมาภายหลังหลังคือเจ็ดเจ็ดปี กับรวงข้าวเจ็ดเจ็ดรวงลีบและเกรียมเพราะลมตะวันออกนั้น คือเจ็ดเจ็ดปีที่กันดารอาหาร

²⁸ นี่คือสิ่งที่ข้าพระองค์ทูลฟาโรห์ฟาโรห์ คือพระเจ้าพระเจ้าทรงสำแดงให้ฟาโรห์ฟาโรห์รู้สิ่งที่พระองค์จะทรงกระทำ

²⁹ ดูเถิด จะมีอาหารบริบูรณ์ทั่วประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ถึงเจ็ดเจ็ดปี

³⁰ หลังจากหลังจากนั้นจะบังเกิดการกันดารอาหารอีกเจ็ดเจ็ดปี จนจะลืมลืมความอุดมสมบูรณ์อุดมสมบูรณ์ในประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์เสีย การกันดารอาหารจะล้างผลาญแผ่นดิน

³¹ ทำให้จำความอุดมสมบูรณ์ในแผ่นดินไม่ได้ เพราะเหตุการกันดารอาหารที่เกิดขึ้นตามหลังหลังนี้ ด้วยว่าการกันดารอาหารนั้นจะรุนแรงนัก

³² ที่ฟาโรห์ฟาโรห์สุบินสองครั้งนั้น ก็หมายว่าสิ่งนั้นพระเจ้าพระเจ้าทรงกำหนดไว้แล้ว และพระเจ้าพระเจ้าจะทรงให้บังเกิดในเร็วๆนี้

³³ เพราะฉะนั้นบัดนี้ขอฟาโรห์ฟาโรห์เลือกคนที่มีความคิดดี มีปัญญา ตั้งให้ดูดูแลประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์

³⁴ ขอฟาโรห์ฟาโรห์ทำดังนี้และให้คนนั้นจัดพนักงานไว้ทั่วแผ่นดิน และเก็บผลหนึ่งในห้าส่วนแห่งประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ไว้ตลอดเจ็ดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์อุดมสมบูรณ์นั้น

³⁵ ให้คนเหล่านั้นรวบรวมอาหารในปีที่อุดมเหล่านั้นซึ่งจะมามาถึงนั้นไว้ และสะสมข้าวด้วยอำนาจของฟาโรห์ฟาโรห์ไว้และให้เก็บอาหารไว้ในเมืองเมืองต่างๆ

³⁶ อาหารนี้จะได้เป็นเสบียงสำรองในแผ่นดินสำหรับเจ็ดเจ็ดปีที่กันดารอาหาร ซึ่งจะเกิดขึ้นในประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ เพื่อแผ่นดินจะไม่พินาศเสียไปเพราะกันดารอาหาร"

³⁷ ข้อเสนอนี้เป็นที่เห็นชอบในสายพระเนตรของฟาโรห์ฟาโรห์ และในสายตาตาของข้าราชการทั้งปวงของพระองค์

³⁸ ฟาโรห์ฟาโรห์ตรัสกับบรรดาข้าราชการว่า "เราจะหาหาคนที่มีพระวิญญาณของพระเจ้าพระเจ้าอยู่ในตัวเหมือนคนนี้ได้หรือ"

³⁹ ฟาโรห์ฟาโรห์จึงตรัสกับโยเซฟว่า "เพราะพระเจ้าพระเจ้าได้ทรงสำแดงเรื่องนี้ทั้งสิ้นแก่ท่าน จะหาผู้ใดที่มีความคิดดีและมีปัญญาเหมือนท่านก็ไม่ได้

⁴⁰ ท่านจะดูแลราชสำนักของเรา และประชาชนทั้งหลายของเราจะปฏิบัติตามคำของท่าน เว้นแต่ฝ่ายพระที่นั่งที่นั่งเท่านั้นเราจะเป็นใหญ่กว่าท่าน"

⁴¹ ฟาโรห์ฟาโรห์ตรัสกับโยเซฟว่า "ดูดูเถิด เราตั้งท่านให้ให้ดูดูแลทั่วประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์แล้ว"

⁴² ฟาโรห์ฟาโรห์ทรงถอดธำมรงค์ตราออกจากพระหัตถ์ของพระองค์ สวมที่มือมือโยเซฟ กับให้ให้สวมเสื้อผ้าเสื้อผ้าป่านเนื้อละเอียด และสวมสร้อยทองทองคำให้ให้ที่คอคอ

⁴³ ให้ให้โยเซฟใช้รถหลวงคันที่สองซึ่งฟาโรห์มีอยู่ และมีคนร้องประกาศประกาศข้างหน้าท่านว่า "คุกเข่าลงเถิด" ดังนี้แหละ พระองค์ทรงตั้งท่านให้ให้ดูแลทั่วประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์

⁴⁴ ฟาโรห์ฟาโรห์จึงตรัสกับโยเซฟว่า "เราคือฟาโรห์ฟาโรห์ ไม่มีคนทั่วแผ่นดินอียิปต์อียิปต์จะยกมือมือยกเท้าเท้าได้เว้นแต่ท่านจะอนุญาต"

⁴⁵ ฟาโรห์ฟาโรห์เรียกนามโยเซฟว่า ศาเฟนาทปาเนอาห์ และประทานประทานอาเสนัทบุตรสาวโปทิเฟรา ปุโรหิตปุโรหิตเมืองโอนให้ให้เป็นภรรยาภรรยา โยเซฟก็ออกไปสำรวจทั่วประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์

⁴⁶ เมื่อโยเซฟเข้าเฝ้าฟาโรห์ฟาโรห์กษัตริย์กษัตริย์แห่งอียิปต์อียิปต์นั้น ท่านอายุได้สามสิบสามสิบปี แล้วโยเซฟก็ออกจากที่เข้าเฝ้าฟาโรห์ฟาโรห์เที่ยวไปทั่วประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์

⁴⁷ ในเจ็ดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์อุดมสมบูรณ์นั้น แผ่นดินก็ออกผลมากมาย

⁴⁸ โยเซฟรวบรวมอาหารทั้งเจ็ดเจ็ดปีซึ่งมีอยู่ในประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ไว้หมด สะสมอาหารไว้ในเมืองเมืองต่างๆ ผลที่เกิดขึ้นในนารอบเมืองเมืองใดๆก็เก็บไว้ในเมืองเมืองนั้นๆ

⁴⁹ โยเซฟสะสมข้าวไว้ดุจเม็ดทรายทรายในทะเลทะเลมากมายจนต้องหยุดคิดบัญชี เพราะนับไม่ถ้วน

⁵⁰ ก่อนถึงปีกันดารอาหาร มีบุตรชายบุตรชายสองสองคนเกิดเกิดแก่โยเซฟ ซึ่งนางอาเสนัทบุตรสาวโปทิเฟราปุโรหิตปุโรหิตเมืองโอนบังเกิดเกิดให้ท่าน

⁵¹ โยเซฟเรียกบุตรหัวหัวปีว่า มนัสเสห์มนัสเสห์ กล่าวว่ากล่าวว่า "เพราะว่าพระเจ้าพระเจ้าทรงโปรดให้ข้าพเจ้าลืมความยากลำบากทั้งปวง และวงศ์วานทั้งสิ้นของบิดาเสีย"

⁵² บุตรที่สองท่านเรียกชื่อชื่อว่า เอฟราอิเอฟราอิม "เพราะว่าพระเจ้าพระเจ้าทรงโปรดให้ข้าพเจ้ามีเชื้อสายทวีขึ้นในแผ่นดินที่ข้าพเจ้าได้รับความทุกข์ความทุกข์ใจ"

⁵³ เจ็ดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์อุดมสมบูรณ์ในประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ก็ล่วงไป

⁵⁴ จึงเกิดกันดารอาหารอาหารเจ็ดเจ็ดปี ดั่งที่โยเซฟกล่าวกล่าวไว้ การกันดารอาหารอาหารนั้นเกิดทั่วแผ่นดินทั้งหลาย แต่ทั่วประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ยังมีอาหารอาหารอยู่

⁵⁵ เมื่อชาวอียิปต์ชาวอียิปต์อดอยากอาหารอาหาร ประชาชนก็ร้องทูลขออาหารอาหารต่อฟาโรห์ฟาโรห์ ฟาโรห์ฟาโรห์ก็รับสั่งแก่ชาวอียิปต์ชาวอียิปต์ทั้งหลายว่า "ไปหาโยเซฟ ท่านบอกอะไร ก็จงทำตาม"

⁵⁶ การกันดารอาหารแผ่ไปทั่วพื้นพื้นแผ่นดินโลกโลก โยเซฟก็เปิดเปิดฉางออกขายขายข้าวแก่ชาวอียิปต์ชาวอียิปต์ และการกันดารอาหารในแผ่นดินอียิปต์อียิปต์รุนแรงมาก

⁵⁷ และประเทศประเทศทั้งปวงก็มามายังประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์หาโยเซฟเพื่อซื้อข้าว เพราะการกันดารอาหารร้ายแรงในทุกประเทศประเทศ