1
โมเสส จึงทูลตอบ ว่า "แต่ ดู เถิด เขาจะไม่เชื่อข้าพระ องค์ หรือฟัง เสียงของข้าพระ องค์เพราะเขาจะว่า `พระเยโฮวาห์ มิได้ทรงปรากฏแก่ท่านเลย'"
2
พระเยโฮวาห์ จึงตรัสกับโมเสสว่า "อะไรอยู่ในมือ ของเจ้า " และท่านทูลว่า "ไม้เท้า"
3
และพระองค์ตรัสว่า "โยนลงที่พื้น ดินเถิด" ท่านจึงโยนไม้เท้าลงบนพื้น ดิน ไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงู โมเสส ก็ลบหนี จากงู ไป
4
และพระเยโฮวาห์ ตรัสกับโมเสส ว่า "เอื้อมมือ ของเจ้า และจับหาง งูไว้" ท่านก็เอื้อมมือ ของท่านและจับหาง งู มันก็กลายเป็นไม้เท้าอยู่ในมือ ของท่าน
5
"เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เชื่อว่า พระเยโฮวาห์พระเจ้า ของบรรพบุรุษ ของเขา พระเจ้า ของอับราฮัม พระเจ้า ของอิสอัค และพระเจ้า ของยาโคบ ได้ทรงปรากฏแก่เจ้า แล้ว"
6
และพระเยโฮวาห์ ตรัสกับโมเสสอีกว่า "เอามือ ของเจ้า สอดไว้ที่อก ของเจ้า " ท่านก็สอดมือ ของท่านไว้ที่อก ของท่าน และเมื่อชักมือ ออก ดูเถิด มือ ของท่านก็เป็นโรคเรื้อน ขาว เหมือ นหิมะ
7
พระองค์จึงตรัสว่า "เอามือ ของเจ้าสอดไว้ที่อก ของเจ้าอีกครั้งหนึ่ง" โมเสสก็สอดมือ ของท่านเข้าอก ของท่านอีก แล้วท่านชักมือ ออก จากอก มา และดู เถิด มือ นั้นกลับ กลายเป็นเหมือ นเนื้อ หนังส่วนอื่นของท่าน
8
"และต่อมา ถ้าเขาจะไม่เชื่อเจ้า และไม่ฟัง เสียงแห่งหมายสำคัญแรก เขาก็จะเชื่อเสียงแห่งหมายสำคัญที่สอง
9
และต่อมา ถ้าเขาไม่เชื่อหมายสำคัญทั้งสองครั้ง นี้ ทั้งไม่ฟัง เสียงของเจ้า เจ้าจงตักน้ำ ในแม่น้ำ และเทลงที่ดินแห้ง แล้วน้ำ ที่เจ้าตักมาจากแม่น้ำ นั้นจะกลายเป็นเลือด บนดินแห้งนั้น"
10
แต่โมเสส ทูลพระเยโฮวาห์ ว่า "ข้าแต่องค์พระ ผู้เป็นเจ้า ของข้าพระ องค์ ข้าพระ องค์มิใช่คนพูด คล่อง ทั้งในกาลก่อน และตั้งแต่เวลาที่พระ องค์ตรัส กับผู้รับใช้ ของพระ องค์ แต่ข้าพระ องค์เป็นคนพูด ไม่คล่อง และพูด ช้า"
11
พระเยโฮวาห์ จึงตรัสกับท่านว่า "ผู้ใดเล่าที่สร้างปาก มนุษย์ หรือทำให้เป็นใบ้ หูหนวก ตาดี หรือตาบอด เราพระเยโฮวาห์ เป็นผู้ทำไม่ใช่หรือ
12
เพราะฉะนั้น จงไปเถิด บัดนี้เราจะอยู่ที่ปาก ของเจ้า และจะสอนคำซึ่งเจ้าควรจะพูด "
13
แต่ท่านทูลว่า "ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงโปรดใช้ผู้อื่นไปเถิด"
14
ฝ่ายพระเยโฮวาห์ ทรงกริ้วต่อโมเสส พระ องค์จึงตรัสว่า "เจ้า มีพี่ชาย คืออาโรน คนเลวีไม่ใช่หรือ เรารู้ แล้วว่าเขาเป็นคนพูด เก่ง และดู เถิด เขากำลังเดินทางมาพบเจ้า ด้วย เมื่อเขาเห็นเจ้า เขาก็จะดีใจ
15
เจ้าจะพูด กับเขา และบอกสิ่งซึ่งเขาควรจะพูด แล้วเราจะอยู่ที่ปาก ของเจ้า และปาก ของเขา และเราจะสอนเจ้าว่าควรจะทำประการใด
16
และเขาจะเป็นผู้พูดแก่พลไพร่แทนเจ้า และเขา คือเขาเองจะเป็นปาก แทนเจ้า และเจ้าจะเป็นผู้แทนพระเจ้า แก่เขา
17
เจ้าจงถือไม้เท้านี้ไว้ในมือ ของเจ้า สำหรับทำหมายสำคัญ"
18
โมเสส จึงกลับ ไปหาเยโธร พ่อตาของตน และบอกกับเขาว่า "ข้าพเจ้าขอลากลับ ไปหาพี่น้อง ของข้าพเจ้าซึ่งอยู่ในอียิปต์ เพื่อจะได้ดู ว่าเขายังมีชีวิต อยู่หรือไม่" ฝ่ายเยโธรตอบโมเสส ว่า "ไปโดยสันติภาพเถิด"
19
พระเยโฮวาห์ จึงตรัสกับโมเสส ในแผ่นดินมีเดียน ว่า "กลับ ไปอียิปต์ เพราะคนทั้งหมดที่หาช่องประหารชีวิตเจ้า นั้นตาย แล้ว"
20
โมเสส จึงให้ภรรยา และบุตรชายของ ตนขี่ลากลับ ไปยังแผ่นดินอียิปต์ ส่วนโมเสส ก็ถือไม้เท้าของพระเจ้า ในมือ ของท่านไปด้วย
21
พระเยโฮวาห์ ตรัสกับโมเสส ว่า "เมื่อเจ้ากลับ ไปถึงอียิปต์ จงกระทำมหัศจรรย์ต่างๆซึ่งเรามอบไว้ในมือ ของเจ้า แล้วนั้นต่อหน้าฟาโรห์ แต่เราจะทำให้ ใจของฟาโรห์ แข็งกระด้าง เพื่อเขาจะไม่ยอมให้พลไพร่ไป
22
และเจ้า จะทูลฟาโรห์ ว่า `พระเยโฮวาห์ ตรัสดังนี้ว่า คนอิสราเอล เป็นบุตรชายของ เรา คือเป็นบุตรหัว ปีของเรา
23
เราจึงบอกแก่เจ้าว่า "จงปล่อยบุตรของเราไป เพื่อเขาจะได้ปรนนิบัติเรา" และถ้าเจ้าไม่ยอมให้เขาไป ดูเถิด เราจะประหารชีวิตบุตรชายของ เจ้า คือบุตรหัว ปีของเจ้าเสีย'"
24
และต่อมา ณ ที่พัก ระหว่างทาง พระเยโฮวาห์ เสด็จมาพบโมเสส และจะประหารชีวิตของท่านเสีย
25
ครั้งนั้นนางศิปโปราห์จึงเอาหินคมตัดหนังที่ปลายองคชาตบุตรชายของ ตนออกแล้วทิ้งไว้ที่เท้า ของโมเสสกล่าวว่า "จริงนะ ท่านเป็นสามีผู้ทำให้โลหิตตก"
26
พระองค์จึงทรงละท่านไว้ นางจึงกล่าวว่า "ท่านเป็นสามีผู้ทำให้โลหิตตก" เนื่องจากพิธีเข้าสุหนัต
27
และพระเยโฮวาห์ ตรัสกับอาโรน ว่า "จงไปพบ กับโมเสส ในถิ่นทุรกันดาร" เขาก็ไปพบ กับท่านที่ภูเขา ของพระเจ้า และจุบท่าน
28
โมเสส จึงเล่าให้อาโรน ฟังถึงพระ ดำรัสของพระเยโฮวาห์ ทั้งหมด ผู้ซึ่งทรงใช้ตน และถึงหมายสำคัญทั้งปวงซึ่งพระ องค์ได้ทรงบัญชา แก่ท่าน
29
โมเสส กับอาโรน ไปเรียกประชุมบรรดาผู้ใหญ่ของชนชาติอิสราเอล พร้อมกัน
30
แล้วอาโรน จึงกล่าว ถึงพระ ดำรัสทั้งหมดซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัส แก่โมเสส และทำหมายสำคัญต่างๆนั้นท่ามกลางสายตา ของพลไพร่
31
ฝ่ายพลไพร่ก็เชื่อ และเมื่อเขาได้ยิน ว่าพระเยโฮวาห์ เสด็จมาเยี่ยมเยียนชนชาติอิสราเอล และทอดพระ เนตรเห็นความทุกข์ยาก ของเขาแล้ว เขาก็ก้มศีรษะลงและนมัสการ