พระธรรม 3

¹ ฝ่ายโมเสสโมเสสเลี้ยงฝูงฝูงแพะแกะแกะของเยโธรพ่อตาของเขา ผู้เป็นปุโรหิตปุโรหิตของคนมีเดียนมีเดียน และท่านได้พาฝูงฝูงแพะแกะแกะไปด้านหลังด้านหลังของถิ่นทุรกันดาร และมามาถึงภูเขาภูเขาของพระเจ้าพระเจ้า คือโฮเรบ

² ทูตสวรรค์ของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ก็ปรากฏแก่โมเสสในเปลวไฟไฟซึ่งอยู่ท่ามกลางท่ามกลางพุ่มไม้พุ่มไม้ โมเสสจึงมองดูดูและดูดูเถิด พุ่มไม้พุ่มไม้นั้นมีไฟไฟลุกโชนอยู่ แต่พุ่มไม้พุ่มไม้นั้นมิได้ไหม้โทรมไป

³ โมเสสโมเสสจึงกล่าวว่ากล่าวว่า "ข้าจะแวะเข้าไปดูดูสิ่งแปลกประหลาดนี้ ว่าเหตุไฉนพุ่มไม้พุ่มไม้จึงไม่ไหม้"

⁴ และเมื่อพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทอดพระพระเนตรเห็นเห็นเขาเดินเข้ามาดูดู พระเจ้าพระเจ้าจึงตรัสแก่เขาออกมาจากท่ามกลางท่ามกลางพุ่มไม้พุ่มไม้นั้นว่า "โมเสสโมเสส โมเสสโมเสส" และโมเสสโมเสสทูลตอบว่า "ข้าพระพระองค์อยู่ที่นี่"

⁵ พระองค์จึงตรัสว่าตรัสว่า "อย่าเข้ามาใกล้ใกล้ที่นี่ จงถอดรองเท้ารองเท้าของเจ้าออกเสีย เพราะว่าที่ซึ่งเจ้ายืนอยู่ยืนอยู่นี้เป็นที่บริสุทธิ์"

⁶ แล้วพระองค์ตรัสอีกว่า "เราเป็นพระเจ้าพระเจ้าของบิดาเจ้า เป็นพระเจ้าพระเจ้าของอับราฮัมอับราฮัม เป็นพระเจ้าพระเจ้าของอิสอัค และเป็นพระเจ้าพระเจ้าของยาโคบ" และโมเสสโมเสสปิดหน้าเสีย เพราะกลัวกลัวไม่กล้ามองดูพระเจ้าพระเจ้า

⁷ และพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตรัสว่าตรัสว่า "เราเห็นเห็นความทุกข์ความทุกข์ของพลไพร่ของเราที่อยู่ในประเทศอียิปต์อียิปต์แล้ว และได้ยินได้ยินเสียงร้องของเขา เพราะเหตุพวกนายงานนายงานของเขา ด้วยเรารู้รู้ถึงความทุกข์ความทุกข์ร้อนต่างๆของเขา

⁸ และเราลงลงมาเพื่อจะช่วยเขาให้รอดพ้นจากมือมือของชาวอียิปต์ชาวอียิปต์ และนำเขาออกจากประเทศประเทศนั้น ไปยังแผ่นดินที่อุดมกว้างขวาง เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมนมและน้ำผึ้งน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ คือไปยังที่อยู่ของชาวคานาอัน คนฮิตไทต์คนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ฮีไวต์ และคนเยบุส

⁹ เพราะฉะนั้น ดูดูเถิด บัดนี้คำร่ำร้องของชนชาติอิสราเอลอิสราเอลมามาถึงเราแล้ว ทั้งเราได้เห็นเห็นการข่มเหงซึ่งชาวอียิปต์ชาวอียิปต์กระทำต่อเขาแล้ว

¹⁰ เพราะฉะนั้น จงมาเถิด บัดนี้เราจะใช้เจ้าไปเฝ้าฟาโรห์ฟาโรห์ เพื่อเจ้าจะได้พาพลไพร่ของเรา คือชนชาติอิสราเอลอิสราเอล ออกจากอียิปต์อียิปต์"

¹¹ ฝ่ายโมเสสโมเสสจึงทูลพระเจ้าพระเจ้าว่า "ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่า ซึ่งข้าพระองค์จะไปเฝ้าฟาโรห์ฟาโรห์และจะนำนำชนชาติอิสราเอลอิสราเอลออกจากอียิปต์อียิปต์"

¹² พระองค์จึงตรัสว่าตรัสว่า "เราจะอยู่กับเจ้าแน่แน่ และนี่จะเป็นหมายสำคัญให้เจ้ารู้ว่าเราใช้ให้เจ้าไป คือเมื่อเจ้านำพลไพร่ออกจากอียิปต์อียิปต์แล้ว เจ้าทั้งหลายจะมาปรนนิบัติพระเจ้าพระเจ้าบนภูเขาภูเขานี้"

¹³ และโมเสสโมเสสทูลพระเจ้าพระเจ้าว่า "ดูเถิด เมื่อข้าพระองค์ไปหาชนชาติอิสราเอลอิสราเอล และบอกบอกพวกเขาว่า `พระเจ้าพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษบรรพบุรุษของท่านทั้งหลายทรงใช้ข้าพเจ้ามามาหาท่าน' และเขาจะพูดพูดกับข้าพเจ้าว่า `พระองค์ทรงพระนามว่ากระไร' ข้าพระองค์จะกล่าวกล่าวแก่เขาอย่างไร"

¹⁴ พระเจ้าพระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสโมเสสว่า "เราเป็นผู้ซึ่งเราเป็น" แล้วพระองค์ตรัสว่าตรัสว่า "เจ้าจงไปบอกบอกชนชาติอิสราเอลอิสราเอลว่า `เราเป็นได้ทรงใช้ข้าพเจ้ามาหาท่านทั้งหลาย'"

¹⁵ พระเจ้าพระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสโมเสสอีกว่า "เจ้าเจ้าจงกล่าวกล่าวแก่ชนชาติอิสราเอลอิสราเอลว่าดังนี้ `พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์พระเจ้าพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษบรรพบุรุษของท่าน คือพระเจ้าพระเจ้าของอับราฮัมอับราฮัม พระเจ้าพระเจ้าของอิสอัคและพระเจ้าพระเจ้าของยาโคบ ทรงใช้ให้ข้าพเจ้าเจ้ามาหาท่าน' นี่เป็นนามของเราตลอดไปตลอดไปเป็นนิตย์ และนี่เป็นที่ระลึกของเราตลอดทุกชั่วอายุ

¹⁶ จงไปรวบรวมรวบรวมพวกผู้ใหญ่ของอิสราเอลอิสราเอลให้มาประชุมพร้อมกัน แล้วกล่าวกล่าวแก่เขาว่า `พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์พระเจ้าพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษบรรพบุรุษของท่าน คือพระเจ้าพระเจ้าของอับราฮัมอับราฮัม ของอิสอัค และของยาโคบ ปรากฏแก่ข้าพเจ้าเจ้า ตรัสว่าตรัสว่า "แท้จริงเราลงมาเยี่ยมเจ้าเจ้าทั้งหลายแล้ว และได้เห็นเห็นสิ่งซึ่งเขาได้กระทำแก่เจ้าเจ้าในอียิปต์อียิปต์

¹⁷ และเราได้กล่าวกล่าวไว้แล้วว่า เราจะพาเจ้าทั้งหลายไปให้พ้นจากความทุกข์ความทุกข์ในประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ ไปยังแผ่นดินของชาวคานาอัน คนฮิตไทต์คนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ฮีไวต์และคนเยบุส ไปยังแผ่นดินซึ่งมีน้ำนมนมและน้ำผึ้งน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์"'

¹⁸ และเขาก็จะเชื่อฟังฟังคำของเจ้าเจ้า แล้วพวกเจ้าเจ้า ทั้งเจ้าเจ้ากับพวกผู้ใหญ่ของคนอิสราเอลอิสราเอล จงพากันไปเฝ้ากษัตริย์กษัตริย์ของอียิปต์อียิปต์ และเจ้าเจ้าจงทูลพระพระองค์ว่า `พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์พระเจ้าพระเจ้าของคนฮีบรูฮีบรู ทรงปรากฏแก่ข้าพระพระองค์ทั้งหลาย บัดนี้ ขอได้โปรดให้ข้าพระพระองค์เดินทางทางไปในถิ่นทุรกันดารสักสามสามวันวันเพื่อจะถวายเครื่องบูชาแด่พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์พระเจ้าพระเจ้าของเราเรา'

¹⁹ เรารู้รู้แน่แล้วว่า กษัตริย์กษัตริย์แห่งอียิปต์อียิปต์จะไม่ยอมให้ให้พวกเจ้าไป แม้กระทั่งโดยหัตถ์อันทรงฤทธิ์

²⁰ และเราจะเหยียดมือมือของเราออกประหารอียิปต์อียิปต์ด้วยมหัศจรรย์ต่างๆของเราที่เราจะกระทำในท่ามกลางประเทศนั้น แล้วหลังจากหลังจากนั้น กษัตริย์ก็จะยอมปล่อยพวกเจ้าไป

²¹ และเราจะให้ให้พลไพร่นี้เป็นที่โปรดปรานในสายตาสายตาของชาวอียิปต์ชาวอียิปต์ และต่อมา เมื่อเจ้าทั้งหลายออกไปก็จะไม่ต้องไปมือเปล่า

²² แต่ผู้หญิงผู้หญิงทุกคนจะขอเครื่องเงินเงินเครื่องทองทองและเสื้อผ้าเสื้อผ้าจากเพื่อนบ้านเพื่อนบ้านของเขา และจากหญิงหญิงที่อาศัยอยู่ในเรือเรือนของเขา และเจ้าจงเอาของเหล่านั้นไปแต่งให้บุตรชายบุตรชายหญิงหญิงของเจ้า และเจ้าจะได้ริบเอาสิ่งของของชาวอียิปต์ชาวอียิปต์"