1
"ต่อไปนี้เป็นคำตัดสิน ซึ่งเจ้าต้องประกาศให้เขาทั้งหลายทราบไว้
2
ถ้าเจ้าจะซื้อคนฮีบรู ไว้เป็นทาส เขาจะต้องปรนนิบัติเจ้าหก ปี แต่ปีที่เจ็ดเขาจะได้เป็นอิสระโดยไม่ต้องเสียค่าไถ่
3
ถ้าทาสได้มา แต่ผู้เดียวจงปล่อยเขาไปแต่ผู้เดียว ถ้าเขามีภรรยา ต้องปล่อยภรรยา ของเขาไปด้วย
4
ถ้านายหาภรรยาให้ เขา และภรรยา นั้นเกิดบุตรชาย ก็ดี บุตรสาวก็ดีด้วยกัน ภรรยา กับบุตรนั้นจะเป็นคนของนาย เขาจะเป็นอิสระได้แต่ตัวผู้เดียว
5
ถ้าทาสนั้นมากล่าว เป็นที่เข้าใจชัดเจนว่า `ข้าพเจ้ารัก นายและลูกเมียของข้าพเจ้า ข้าพเจ้า ไม่อยากออกไปเป็นไทย'
6
ให้นายพาทาสนั้นไปถึงพวกผู้พิพากษา พาเขาไปที่ประตู หรือไม้วงกบประตู แล้วให้นายเจาะหูเขาด้วยเหล็กหมาด เขาก็จะอยู่ปรนนิบัตินายต่อไปจนชีวิตหาไม่
7
ถ้าคนใดขาย บุตรสาวเป็นทาสี หญิงนั้นจะมิได้เป็นอิสระเหมือนทาส
8
ถ้าหญิงนั้นไม่เป็นที่พอใจของนายที่รับเธอไว้เป็นภรรยา ต้องยอมให้คนอื่นไถ่เธอไป แต่ไม่มีสิทธิ์จะขาย หญิงนั้นให้แก่ชาวต่างประเทศ เพราะมิได้สัตย์ซื่อต่อหญิงนั้นแล้ว
9
ถ้านายยกหญิงนั้นให้เป็นภรรยาบุตรชายของ ตน ก็ให้เขาปฏิบัติต่อหญิงนั้นดุจเป็นบุตรสาวของตน
10
ถ้าเขาหาหญิงอื่นมาเป็นภรรยา อย่าให้เขาลดอาหารการกิน เสื้อผ้า และประเพณีผัวเมียกับคนเก่า
11
ถ้าเขามิได้กระทำตามประการใดในสาม ประการนี้แก่เธอ หญิงนั้นจะไปเสียก็ได้โดยไม่ต้องมีค่าไถ่ ไม่ต้องเสียเงิน
12
ผู้ใดทุบตีคนหนึ่งให้ตาย ผู้นั้นจำต้องรับโทษถึงตาย เหมือนกัน
13
ถ้าผู้ใดมิได้เจตนาฆ่าเขา แต่เขาตายเพราะพระเจ้า ทรงปล่อยให้ตายด้วยมือ ของผู้นั้น เราจะตั้งตำบลหนึ่งไว้ให้เขาหนีไป ที่นั่น
14
แต่ถ้าผู้ใดเจตนาหักหลังฆ่าเพื่อนบ้าน ก็ให้ดึงตัวเขาไปจากแท่นบูชา ของเราเพื่อลงโทษให้ถึงตาย
15
ผู้ใดทุบตีบิดามารดา ของตน ผู้นั้นจะต้องถูกปรับโทษถึงตาย
16
ผู้ใดลักคนไปขาย ก็ดี หรือมีผู้พบ คนที่ถูกลักไปอยู่ในมือ ของผู้นั้นก็ดี ผู้ลักนั้นจะต้องถูกปรับโทษถึงตาย
17
ผู้ใดด่า แช่งบิดามารดา ของตน ผู้นั้นต้องถูกปรับโทษถึงตาย
18
ถ้ามีผู้วิวาทกัน และฝ่ายหนึ่งเอาหิน ขว้างหรือชก แต่อีกฝ่ายหนึ่งไม่ถึงแก่ความตาย เพียงแต่เจ็บป่วยต้องนอนพัก
19
ถ้าผู้ที่ถูกเจ็บนั้นลุกขึ้น ถือไม้เท้าเดินออกไปได้อีก ผู้ตีนั้นก็พ้นโทษ แต่เขาจะต้องเสียค่าป่วยการ และค่ารักษาบาดแผลจนหายเป็นปกติ
20
ถ้าผู้ใดทุบตีทาสชาย หญิงของตนด้วยไม้จนตาย คามือ ผู้นั้นต้องถูกปรับโทษ
21
หากว่าทาสนั้นมีชีวิตต่อไปได้วันหนึ่ง หรือสองวัน จึงตาย นายก็ไม่ต้องถูกปรับโทษ เพราะทาสนั้นเป็นดังเงิน ของนาย
22
ถ้ามีผู้ชายตีกัน แล้วบังเอิญไปถูกผู้หญิง มีครรภ์ทำให้ แท้งลูก แต่หญิง นั้นไม่เป็นอันตราย ต้องปรับ ผู้นั้นตามแต่สามีของหญิง นั้นจะเรียกร้องเอาจากเขา และเขาจะต้องเสียตามที่พวกผู้พิพากษาจะตัดสิน
23
ถ้าหากว่าเป็นเหตุให้ เกิดอันตรายประการใด ก็ให้ วินิจฉัยดังนี้ คือชีวิตแทนชีวิต
24
ตา แทนตา ฟัน แทนฟัน มือ แทนมือ เท้า แทนเท้า
25
รอยไหม้แทนรอยไหม้ แผลแทนแผล รอยช้ำแทนรอยช้ำ
26
ถ้าผู้ใดตีนัยน์ตา ของทาสชาย หญิงให้บอดไป เขาต้องปล่อยทาสผู้นั้นให้เป็นไทยเนื่องด้วยนัยน์ตา ของเขา
27
ถ้าผู้ใดทำให้ฟัน ทาสชายหญิงหลุดไป เขาต้องปล่อยทาสผู้นั้นเป็นไทยเนื่องด้วยฟัน ของเขา
28
ถ้าวัวขวิดชาย หรือหญิง ถึงตาย จงเอาหินขว้างวัวนั้นให้ตาย และอย่ากินเนื้อ ของมันเลย แต่เจ้าของวัวตัวนั้นไม่มีโทษ
29
แต่ถ้าวัวนั้นเคยขวิดคนมาก่อน และมีผู้มาเตือนให้เจ้าของทราบ แต่เจ้าของมิได้กักขังมันไว้ มันจึงได้ขวิดชาย หรือหญิง ถึงตาย ให้เอาหินขว้างวัวนั้นเสียให้ตาย และให้ลงโทษเจ้าของถึงตาย ด้วย
30
ถ้าจะเรียกร้องเอาค่าไถ่จากผู้นั้น เขาต้องเสียค่าไถ่แทนชีวิตของเขาตามที่ได้เรียกร้อง
31
หากวัวนั้นขวิดบุตรชาย และบุตรสาว ก็จงปรับโทษตามคำตัดสิน ข้อนี้ดุจกัน
32
ถ้าวัวนั้นขวิดทาสชายหญิงของผู้ใด เจ้า ของวัวต้องให้เงิน แก่นายของทาสนั้นสามสิบ เชเขล แล้วต้องเอาหินขว้างวัวนั้นให้ ตายเสียด้วย
33
ถ้าผู้ใดเปิด บ่อหรือขุด บ่อแต่มิได้ปิดไว้ แล้วมีวัวหรือลาตก ลงไปตายในบ่อนั้น
34
เจ้าของบ่อต้องให้ค่าชดใช้เขา ต้องเสียเงิน ค่าสัตว์นั้นให้แก่เจ้าของ ซากสัตว์ที่ตาย นั้นจะตกเป็นของเจ้าของบ่อ
35
ถ้าวัวของผู้ใดขวิดวัวของผู้อื่นให้ตาย เขาต้องขาย วัวที่เป็นอยู่แล้วมาแบ่งเงิน กัน และวัวที่ตาย นั้นให้แบ่งกันด้วย
36
หรือถ้ารู้ แล้วว่าวัวนั้นเคยขวิดมาก่อน แต่เจ้าของมิได้กักขังไว้ เจ้าของต้องใช้วัวแทนวัว และวัวที่ตาย นั้นก็ตกเป็นของตัว"