พระธรรม 16

¹ พวกเขายกไปจากเอลิมลิม และในวันวันที่สิบห้าที่สิบห้าเดือนเดือนที่สอง นับตั้งแต่เวลายกออกจากแผ่นดินอียิปต์อียิปต์ ชุมนุมชนชาติอิสราเอลอิสราเอลทั้งหมดก็มามาถึงถิ่นทุรกันดารสีน ซึ่งอยู่ระหว่างตำบลเอลิมลิมกับภูเขาซีนาย

² ชุมนุมชนชาติอิสราเอลอิสราเอลทั้งปวงก็พากันบ่นบ่นต่อโมเสสโมเสสและอาโรนอาโรนในถิ่นทุรกันดาร

³ คนอิสราเอลอิสราเอลกล่าวกล่าวแก่ท่านทั้งสองว่า "พวกข้าพเจ้าเจ้าตายตายเสียด้วยพระพระหัตถ์ของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตั้งแต่อยู่ในประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์ ขณะเมื่อนั่งอยู่นั่งอยู่ใกล้หม้อหม้อเนื้อเนื้อและรับประทานอาหารอาหารอิ่มหนำจะดีกว่า นี่ท่านกลับนำพวกข้าพเจ้าเจ้าออกมาในถิ่นทุรกันดารอย่างนี้ เพื่อจะให้ชุมนุมชนทั้งหมดหิวตายตายเท่านั้น"

⁴ แล้วพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ได้ตรัสกับโมเสสโมเสสว่า "ดูดูเถิด เราจะให้อาหารอาหารตกลงมาจากท้องฟ้าท้องฟ้าดุจฝนฝนสำหรับพวกเจ้าเจ้า ให้พลไพร่ออกไปเก็บทุกวันวันพอพอกินเฉพาะวันหนึ่งวันหนึ่งๆ เพื่อเราจะได้ลองใจว่าเขาจะปฏิบัติตามราชบัญญัติของเราหรือไม่

⁵ ต่อมามาในวันวันที่หกที่หก เมื่อเขาเตรียมของที่เก็บมามา อาหารนั้นก็จะเพิ่มเป็นสองเท่าของที่เขาเก็บทุกวันวัน"

⁶ โมเสสโมเสสกับอาโรนอาโรนจึงบอกชนชาติอิสราเอลอิสราเอลทั้งปวงว่า "ในเวลาเย็นท่านทั้งหลายจะได้รู้ว่ารู้ว่าพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์เป็นผู้ทรงนำพวกท่านออกจากประเทศประเทศอียิปต์อียิปต์

⁷ ในเวลาเช้าพวกท่านจะได้เห็นเห็นสง่าราศีแห่งพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ เพราะคำบ่นบ่นต่อว่าของพวกท่านต่อพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ พระพระองค์ทรงสดับแล้ว เราเราทั้งสองเป็นผู้ใดเล่า พวกท่านจึงมาบ่นบ่นต่อว่าเราเรา"

⁸ โมเสสโมเสสกล่าวว่ากล่าวว่า "ในเวลาเย็นพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์จะประทานประทานเนื้อเนื้อให้ให้ท่านรับรับประทานประทานและในเวลาเช้าพวกท่านจะมีอาหารอาหารรับรับประทานประทานจนอิ่มอิ่ม เพราะพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงสดับคำบ่นบ่นของท่านต่อพระพระองค์ เราเราทั้งสองนี้เป็นผู้ใดเล่า พวกท่านมิได้บ่นบ่นต่อว่าเราเรา แต่ได้บ่นบ่นต่อว่าพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์"

⁹ โมเสสโมเสสจึงกล่าวกล่าวแก่อาโรนอาโรนว่า "จงบอกบอกชุมนุมชนชาติอิสราเอลอิสราเอลทั้งปวงว่า `เข้ามาใกล้ใกล้พระพระพักตร์พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ เพราะพระพระองค์ทรงสดับคำบ่นของท่านแล้ว'"

¹⁰ ต่อมาขณะที่อาโรนอาโรนกล่าวแก่บรรดาชุมนุมชนอิสราเอลอิสราเอลอยู่นั้น เขาทั้งหลายมองไปทางถิ่นทุรกันดาร แล้วดูดูเถิด สง่าราศีของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ปรากฏอยู่ในเมฆเมฆ

¹¹ พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตรัสตรัสกับโมเสสโมเสสว่า

¹² "เราได้ยินได้ยินคำบ่นของชนชาติอิสราเอลอิสราเอลแล้ว จงกล่าวกล่าวแก่เขาว่า `ในเวลาเย็น พวกเจ้าเจ้าจะได้กินกินเนื้อเนื้อ ทั้งในเวลาเช้า เจ้าเจ้าจะได้อาหารอาหารกินกินจนอิ่มอิ่ม แล้วเจ้าเจ้าจะรู้ว่ารู้ว่า เราคือพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์พระเจ้าพระเจ้าของพวกเจ้าเจ้า'"

¹³ ครั้นถึงเวลาเย็นฝูงนกคุ่มบินมาเต็มค่ายค่าย ในเวลาเช้าก็มีน้ำค้างน้ำค้างตกรอบค่ายค่ายที่พัก

¹⁴ เมื่อน้ำค้างน้ำค้างระเหยไปแล้ว ดูเถิด สิ่งหนึ่งเหมือนเกล็ดเล็กๆเท่าเม็ดน้ำค้างแข็งน้ำค้างแข็งอยู่ที่พื้นพื้นดินในถิ่นทุรกันดารนั้น

¹⁵ เมื่อชนชาติอิสราเอลอิสราเอลเห็นเห็นจึงพูดพูดกันว่า "นี่คือมานา" เพราะเขาไม่ทราบทราบว่าเป็นสิ่งใด โมเสสโมเสสจึงบอกเขาว่า "นี่แหละเป็นอาหารอาหารที่พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ประทานประทานให้ให้พวกท่านรับรับประทานประทาน

¹⁶ นี่เป็นสิ่งที่พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงบัญชาบัญชาไว้ว่า `ให้ทุกคนเก็บเท่าที่พอพอรับประทานอิ่ม ให้เก็บคนละโอเมอร์ ตามจำนวนคนมากน้อย ซึ่งพักอยู่ในเต็นท์เต็นท์ของตน'"

¹⁷ ชนชาติอิสราเอลอิสราเอลก็กระทำตาม บางคนเก็บมาก บางคนเก็บน้อย

¹⁸ แต่เมื่อเขาใช้โอเมอร์ตวงคนที่เก็บได้มากก็ไม่มีไม่มีเหลือ และคนที่เก็บได้น้อยก็หาขาดขาดไม่ ทุกคนเก็บได้เท่าที่คนหนึ่งรับประทานพอพอดี

¹⁹ โมเสสโมเสสจึงสั่งว่า "อย่าให้ผู้ใดเก็บเหลือเหลือไว้จนรุ่งเช้า"

²⁰ แต่เขามิได้เชื่อฟังฟังโมเสสโมเสส บางคนเก็บส่วนหนึ่งไว้จนรุ่งเช้า อาหารนั้นก็เน่าเป็นหนอนหนอนและบูดเหม็นเหม็น โมเสสโมเสสจึงโกรธคนเหล่านั้น

²¹ เขาเก็บกันทุกๆเช้าเท่าที่คนหนึ่งรับประทานพอดี แต่พอแดดออกร้อนจัดแล้วอาหารนั้นก็ละลายละลายไป

²² อยู่มามาเมื่อถึงวันวันที่หกที่หก เขาเก็บอาหารอาหารสองสองเท่า คือคนละสองสองโอเมอร์ บรรดาหัวหน้าของชุมนุมชนจึงมามารายงานต่อโมเสสโมเสส

²³ โมเสสบอกเขาว่า "พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงพระพระบัญชาว่า `พรุ่งนี้เป็นวันหยุดงาน เป็นสะบาโต วันบริสุทธิ์ของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ วันนี้จะปิ้งปิ้งอะไรก็ให้ปิ้งปิ้ง จะต้มต้มอะไรก็ต้มต้มเสีย และส่วนที่เหลือทั้งหมดจงเก็บไว้จนถึงวันรุ่งขึ้นวันรุ่งขึ้น'"

²⁴ เมื่อเขาเก็บไว้จนถึงวันรุ่งขึ้นตามโมเสสโมเสสสั่ง อาหารนั้นก็มิได้บูดเหม็นเหม็นเป็นหนอนเลย

²⁵ โมเสสโมเสสจึงบอกว่า "วันวันนี้จงกินกินอาหาหารนั้น เพราะว่าวันวันนี้เป็นวันสะบาโตวันสะบาโตของพระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ วันวันนี้ท่านจะไม่พบพบอาหาหารอย่างนั้นในทุ่งเลย

²⁶ จงเก็บหกหกวันวัน แต่ในวันวันที่เจ็ดซึ่งเป็นสะบาโตจะไม่มีเลย"

²⁷ อยู่มาเมื่อวันวันที่เจ็ดมีบางคนออกไปเก็บ แต่ไม่ได้พบพบ

²⁸ พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสโมเสสว่า "พวกเจ้าเจ้าจะขัดขืนบัญญัติและราชบัญญัติของเรานานสักเท่าไร

²⁹ ดูดูซิ พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงกำหนดวันสะบาโตวันสะบาโตให้ให้เจ้าเจ้า คือในวันวันที่หกที่หก พระพระองค์จึงประทานประทานอาหารอาหารให้ให้พอพอรับรับประทานประทานสองวันวัน ให้ให้ทุกคนพักอยู่ในที่ของตน อย่าให้ให้ผู้ใดออกจากที่พักในวันวันที่เจ็ดนั้นเลย"

³⁰ เหตุฉะนั้นพลไพร่ทั้งปวงจึงได้พักงานในวันวันที่เจ็ด

³¹ เหล่าวงศ์วานของอิสราเอลอิสราเอลเรียกชื่อชื่ออาหารนั้นว่า มานา เป็นเม็ดขาวขาวเหมือนเมล็ดผัดชีมี รสเหมือนขนมแผ่นประสมน้ำผึ้งน้ำผึ้ง

³² โมเสสโมเสสกล่าวว่ากล่าวว่า "พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์มีรับสั่งว่า `จงตวงมานาโอเมอร์หนึ่ง เก็บไว้ตลอดชั่วอายุของเจ้าเจ้า เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เห็นเห็นอาหารอาหารซึ่งเราเลี้ยงเจ้าเจ้าในถิ่นทุรกันดารนี้ เมื่อเรานำพวกเจ้าเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์อียิปต์'"

³³ โมเสสโมเสสบอกอาโรนอาโรนว่า "เอาหม้อลูกหนึ่งหนึ่ง ตวงมานาให้ให้เต็มเต็มโอเมอร์หนึ่งหนึ่ง เก็บไว้ต่อพระพระพักตร์พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ ตลอดชั่วอายุของท่าน"

³⁴ อาโรนอาโรนก็วางมานานั้นลงหน้าหีบพระพระโอวาท เพื่อรักษาไว้ตามพระพระดำรัสที่พระพระเยโฮวาห์เยโฮวาห์ทรงบัญชาบัญชาแก่โมเสสโมเสส

³⁵ ชนชาติอิสราเอลอิสราเอลได้กินกินมามานาสี่สิบสี่สิบปีจนเขามามาถึงเมืองที่จะอาศัยอยู่อาศัยอยู่ พวกเขากินกินมามานาจนมามาถึงชายแดนแผ่นดินคานาอันคานาอัน

³⁶ หนึ่งโอเมอร์เท่ากับหนึ่งในสิบของเอฟาห์