1
"เรา ทั้งหลายจึงได้หัน ไปขึ้นทาง สู่เมืองบาชาน แล้วโอกกษัตริย์ เมืองบาชานก็ออกมาสู้รบกับเรา ตัวโอกเองและพลโยธาทั้งหมดของท่านมารบกับเรา ที่ตำบลเอเดรอี
2
แต่พระเยโฮวาห์ ตรัสกับข้าพเจ้า ว่า `เจ้า อย่ากลัว เขาเลย เพราะเราจะมอบเขากับพลโยธาทั้งหมดของเขาและแผ่นดินของเขาไว้ในมือ ของเจ้า เจ้า จะกระทำแก่เขาเหมือ นเจ้า ได้กระทำแก่สิโหนกษัตริย์ ของคนอาโมไรต์ซึ่งอยู่ตำบลเฮชโบน นั้น'
3
พระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเราจึงได้ทรงมอบไว้ในมือ ของเรา ทั้งโอกกษัตริย์ เมือ งบาชาน และพลโยธาทั้งหลายของท่าน และเราทั้งหลายได้ฆ่าตีเขาจนไม่มีเหลือ
4
ครั้ง นั้นเรา ทั้งหลายได้ตีเอาบ้านเมือง ทั้งหลายของเขาจนไม่มีเหลือสักเมือง เดียวซึ่งเรา ไม่ได้ยึด มารวมหกสิบเมือง ดินแดนอารโกบทั้งหมด ซึ่งเป็นราชอาณาจักรของโอกกษัตริย์เมือง บาชาน
5
บรรดาเมือง เหล่านี้เป็นเมือง ที่มีกำแพงสูง โดยรอบ มีประตู มีดานประตู และยังมีชนบทอีกมากที่ไม่มีกำแพง
6
เราได้ตีทำลายสิ้น ได้ทำลายทุกๆเมือง เสียสิ้น รวมทั้งผู้ชายผู้หญิง และเด็กทั้งหลาย เหมือนเราได้กระทำกับสิโหนกษัตริย์เมืองเฮชโบน นั้น
7
แต่ฝูงสัตว์ ทั้งหมด และของริบ ได้ในเมือง เหล่านั้นเราได้ยึดมาเป็นของเรา
8
ครั้ง นั้นเราได้ยึดแผ่นดินเสียจากมือ ของกษัตริย์ทั้งสอง ของคนอาโมไรต์ ผู้อยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดน ข้างนี้ ตั้งแต่ลุ่มแม่น้ำ อารโนนถึงภูเขา เฮอร์โมน
9
(ภูเขาเฮอร์โมนนั้นชาวไซดอนเรียกชื่อว่าสีรีออน และชาวอาโมไรต์เรียกชื่อว่าเสนีร์)
10
คือเมือง ทั้งหลายในที่ราบสูง และกิเลอาดทั้งหมด และบาชานทั้งหมด จนถึงสาเลคาห์และเอเดรอี ซึ่งเป็นหัวเมือง แห่งราชอาณาจักรโอกในเมือง บาชาน
11
ด้วยยังเหลืออยู่แต่โอกกษัตริย์ เมืองบาชานซึ่งเป็นพวกมนุษย์ยักษ์ ดูเถิด เตียงนอนของท่านทำด้วยเหล็ก เตียงนอนนั้นไม่อยู่ที่เมืองรับบาห์ แห่งคนอัมโมน ดอกหรือ ยาว ตั้งเก้า ศอก กว้างสี่ ศอกขนาดศอกคนเรา
12
แผ่นดินนี้ที่เรายึดครองได้ครั้ง นั้น คือตั้งแต่อาโรเออร์ ซึ่งอยู่ริมลุ่มแม่น้ำ อารโนน และแดนเทือกเขากิเลอาดครึ่ง หนึ่ง กับหัวเมือง ทั้งหลายเหล่านั้น เราก็ได้ให้ แก่คนรูเบนและคนกาด
13
ส่วนกิเลอาดที่ยังเหลืออยู่กับเมืองบาชานทั้งหมด ซึ่งเป็นราชอาณาจักรของโอก คือดินแดนอารโกบทั้งหมด เราก็ได้ให้ ไว้กับครึ่ง หนึ่งของคนตระกูลมนัสเสห์ ทั้งหมดเมืองบาชานนั้นเรียกว่า ดินแดนของพวกมนุษย์ยักษ์
14
ยาอีร์คนมนัสเสห์ ก็ตีได้ดินแดนอารโกบทั้งหมด จนถึงเขตแดนเมืองชาวเกชูร์ และเมืองมาอาคาห์ และได้เรียกชื่อ เมืองเหล่านั้นตามชื่อ ของตนว่า บาชานฮาโวทยาอีร์ จนถึงทุกวัน นี้
15
เมืองกิเลอาดนั้นเราให้ แก่มาคีร์
16
แก่คนรูเบนและคนกาดนั้นเราให้ ตำบลตั้งแต่กิเลอาดถึงลุ่มแม่น้ำ อารโนน ถือเอากลาง ลุ่มน้ำเป็นแดนเรื่อยมาถึงแม่น้ำ ยับบอกอันเป็นแดนของคนอัมโมน
17
ทั้งแถบที่ราบ ด้วย มีแม่น้ำจอร์แดน เป็นพรมแดน ตั้งแต่ทะเล คินเนเรทจนถึงทะเล แห่งที่ราบ คือทะเลเค็ม ที่อัชโดดปิสกาห์ ซึ่งอยู่ทิศตะวันออก
18
ครั้ง นั้นข้าพเจ้า ได้บัญชา ท่านทั้งหลายว่า `พระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านได้ทรงให้ ท่านทั้งหลายยึดครองแผ่นดินนี้ ทแกล้วทหารทั้งสิ้นของท่าน จงถืออาวุธยกข้ามไปก่อน คนอิสราเอล ผู้เป็นพี่น้อง ของท่าน
19
แต่ภรรยา ของท่าน บุตรเล็กๆทั้งหลายของท่านกับฝูง สัตว์ของท่าน (เพราะข้าพเจ้าทราบ อยู่แล้วว่า ท่านทั้งหลายมีฝูง สัตว์เป็นอันมาก ) จงอยู่ในเขตเมือง ที่เรายกให้ นั้นก่อน
20
กว่าพระเยโฮวาห์ จะโปรดให้พี่น้อง ของท่านได้หยุดพักเหมือนได้ประทาน แก่ท่านแล้ว จนเขาทั้งหลายจะยึดครองแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านประทาน แก่เขาที่ฟากแม่น้ำจอร์แดน ข้างโน้นแล้ว ท่านทั้งหลายต่างจึงจะกลับ มายังที่อยู่ของตน ซึ่งข้าพเจ้า ได้ให้ แก่ท่านทั้งหลาย'
21
ครั้ง นั้นข้าพเจ้า ได้สั่งโยชูวาว่า `นัยน์ตา ของท่านได้เห็น บรรดากิจการซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านได้ทรงกระทำแก่กษัตริย์ทั้งสอง นั้นแล้ว ดังนั้นพระเยโฮวาห์ จะทรงกระทำแก่อาณาจักรทั้งปวงซึ่งท่านจะข้ามไปอยู่เช่นเดียวกัน
22
ท่านอย่าได้กลัว เขาเลย เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่าน พระ องค์นั้นทรงสู้รบเพื่อท่าน'
23
ครั้ง นั้นข้าพเจ้า ได้อ้อนวอนพระเยโฮวาห์ ว่า
24
`ข้าแต่องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า พระ องค์เพิ่งทรงสำแดงอานุภาพและฤทธิ์พระ หัตถ์ของพระ องค์แก่ผู้รับใช้ ของพระ องค์ เพราะมีพระเจ้า องค์ไหนเล่าในสวรรค์ หรือในแผ่นดินโลก ซึ่งสามารถกระทำตามการสำคัญ และการอิทธิฤทธิ์ดังพระ องค์ได้
25
ขอพระองค์ทรงโปรดอนุญาตให้ข้าพระองค์ข้ามไปดู แผ่นดินอันดี ที่อยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดน ข้างโน้น ดู แดนเทือกเขางดงามและเลบานอน ด้วย'
26
แต่พระเยโฮวาห์ ได้พระ พิโรธต่อข้าพเจ้า เพราะท่านทั้งหลายเป็นเหตุ พระ องค์จึงมิได้ทรงโปรดฟัง ข้าพเจ้า และพระเยโฮวาห์ตรัส กับข้าพเจ้า ว่า `พอ แล้ว เจ้า อย่าได้พูด กับเราด้วยเรื่องนี้ต่อไปเลย
27
เจ้าจงขึ้นไปถึงยอดเขาปิสกาห์ และเพ่งตา ของเจ้าดู ทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันออก และดู แผ่นดินนั้นด้วยนัยน์ตา ของเจ้า เพราะเจ้าจะข้ามแม่น้ำจอร์แดน นี้ไปไม่ได้เลย
28
แต่เจ้าจงกำชับโยชูวา จงสนับสนุนและชูใจของเขาให้เข้มแข็ง เพราะเขาจะต้องนำหน้าชนชาตินี้ข้ามไป และจะให้เขาทั้งหลายเข้าถือกรรมสิทธิ์ในแผ่นดินที่เจ้าแลเห็น นั้น'
29
ฉะนั้นเราทั้งหลายจึงยับยั้งอยู่ในหุบเขาตรงหน้าเบธเปโอร์"