1
"ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านประทานให้ ท่านเป็นกรรมสิทธิ์นั้น ถ้าพบ ศพคนที่ถูกฆ่า ทิ้งอยู่กลางแจ้ง ไม่ทราบ ว่าผู้ใดฆ่า เขาตาย
2
ก็ให้พวกผู้ใหญ่และผู้พิพากษา ของท่านออกมาวัด ดูระยะทางถึงเมือง ต่างๆที่อยู่รอบๆศพผู้ตาย นั้น
3
แล้วเมือง ที่อยู่ใกล้ที่สุดกับศพผู้ตาย นั้น ให้พวกผู้ใหญ่ของเมือง นั้นนำวัว ตัวเมียตัวหนึ่งซึ่งยังไม่เคยใช้งาน และยังไม่เคยเทียมแอก
4
และให้พวกผู้ใหญ่ของเมือง นั้นนำวัวเมียตัวนั้นไปที่หุบเขาซึ่งมีน้ำ ไหล ซึ่งไม่มีใครไถหรือหว่านเลย และให้หักคอวัวเมียที่หุบเขานั้น
5
และปุโรหิต ผู้เป็นลูกหลานของเลวีจะต้องเข้ามาใกล้ ด้วยพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านได้ทรงเลือกเขาไว้ให้ปรนนิบัติพระ องค์ และให้อวยพร ในพระ นามของพระเยโฮวาห์ ให้การวิวาทและการทำร้ายทุกเรื่องสิ้นสุดลงด้วยคำของปุโรหิต เหล่านี้
6
และพวกผู้ใหญ่ทุกคนของเมือง ที่อยู่ใกล้ที่สุดผู้ถูกฆ่า นั้นจะล้างมือ ของเขาทั้งหลายเหนือวัวเมียซึ่งถูกหักคอที่ในหุบเขานั้น
7
และเขาจะเป็นพยานว่า `มือ ของเราทั้งหลายมิได้กระทำให้โลหิตของชายผู้นี้ตก และตา ของเราทั้งหลายก็มิได้แลเห็น โลหิตของเขาตก
8
ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงลบมลทินบาปของประชาชนชาวอิสราเอล ของพระ องค์ ผู้ซึ่งพระ องค์ได้ทรงไถ่ไว้ ขออย่าทรงถือโทษประชาชนชาวอิสราเอล ของพระ องค์เนื่องด้วยโลหิตที่ไร้ความผิด' และจะทรงอภัยโทษอันเนื่องจากโลหิตนี้ให้ แก่เขา
9
ดังนี้แหละท่านจะกำจัดความผิดอันเนื่องจากโลหิตที่ไร้ความผิดนั้นเสียจากท่ามกลางท่าน เมื่อท่านกระทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระ เนตรของพระเยโฮวาห์
10
เมื่อท่านออกไปสู้รบกับศัตรู ของท่าน และพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านทรงมอบเขาไว้ในมือ ของท่านแล้ว และท่านจับเขามาเป็นเชลย
11
และท่านเห็นหญิง งามคนหนึ่งในหมู่เชลยนั้น และปรารถนาอยากได้มาเป็นภรรยา ของท่าน
12
ท่านจงพาหญิงมา ไว้ที่เรือนของท่าน ให้นางโกนศีรษะและตัดเล็บมือเสีย
13
และให้นางเปลื้องเครื่องแต่งกายอย่างเชลยออกและให้อยู่ในเรือนของท่าน ให้ไว้ทุกข์ถึงบิดามารดา ของนางหนึ่งเดือนเต็ม หลังจาก นั้นท่านจึงจะเข้าไปหานางและเป็นสามีของนางได้ และให้นางเป็นภรรยา ของท่าน
14
ภายหลังถ้าท่านไม่พอใจนางนั้นเสียแล้ว จงปล่อยนางไปตามแต่นางจะพอใจไปไหน อย่าขาย นางเอาเงิน อย่ากระทำให้นางเป็นสินค้า เพราะท่านได้หยามเกียรตินางแล้ว
15
ถ้าชาย คนหนึ่ง มีภรรยาสอง คน รัก คนหนึ่ง ชังอีกคนหนึ่ง ภรรยาทั้งสอง คือทั้งคนที่รัก และคนที่ชังก็กำเนิด บุตรด้วยกัน และบุตรชายหัว ปีเป็นบุตรของภรรยา คนที่ตนชัง
16
เมื่อถึงวัน แบ่งทรัพย์สินให้แก่บุตรชาย เป็นมรดกนั้น อย่าให้เขากระทำแก่บุตรชายของ ภรรยาคนที่ตนรัก นั้นอย่างกับเป็นบุตรหัว ปี แทนบุตรชายของ ภรรยาที่ตนชัง ซึ่งเป็นบุตรหัว ปี
17
แต่เขาต้องยอมรับ บุตรหัว ปีคือบุตรชายของ ภรรยาคนที่ตนชัง โดยแบ่งข้าวของให้ แก่บุตรหัว ปีสอง เท่า เพราะว่าคนนี้เป็นต้นกำลังของบิดา สิทธิของบุตรหัว ปีเป็นของเขา
18
ถ้าชาย คนใดมีบุตรชาย ที่ดื้อและไม่อยู่ในโอวาท ไม่เชื่อฟัง เสียงของบิดาของตน หรือเสียงของมารดา ของตน แม้ว่าบิดามารดา จะได้ตีสอน เขาก็ไม่ยอมฟัง
19
ให้บิดามารดา จับตัวเขาให้ออกมาหาพวกผู้ใหญ่ของเมือง นั้น ณ ประตูเมือง ที่เขาอาศัยอยู่
20
และเขาจะพูด กับพวกผู้ใหญ่ของเมือง นั้นว่า `บุตรชายของเรา คนนี้เป็นคนดื้อดึงและไม่อยู่ในโอวาท ไม่เชื่อฟัง เสียงเรา เป็นคนตะกละและขี้เมา'
21
แล้วบรรดาผู้ชายในเมือง นั้นจะเอาหิน ขว้างเขาให้ตาย ดังนั้นท่านจะได้กำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน คนอิสราเอล ทั้งปวงจะได้ยิน และยำเกรง
22
ถ้าคนใดได้กระทำความผิดอันมีโทษถึงตาย และเขาถูกประหารชีวิต และแขวน เขาไว้ที่ต้นไม้
23
อย่าให้ศพ ค้างอยู่ที่ต้นไม้ ข้ามคืน ท่านจงฝังเขาเสียในวัน เดียวกันนั้น (ด้วยว่าผู้ที่ต้องถูกแขวน ไว้บนต้นไม้ ก็ต้องถูกสาปแช่ง โดยพระเจ้า ) ท่านอย่ากระทำให้ แผ่นดินของท่านซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านประทาน แก่ท่านให้ เป็นมรดก นั้นเป็นมลทิน"