တရားသူကြီးမှတ်စာ 9

Study

¹ ယေရုဗ္ဗာလသားသား အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သို့ သွား၍ ဦးရီးများ၊ အမိ၏အဆွေအမျိုးများအပေါင်း တို့နှင့် နှုတ်ဆက်လျက်၊

² ယေရုဗ္ဗာလသားသား ခုနစ်ဆယ်တို့သည် သင်တို့ကို အုပ်စိုးကောင်းသလော။ သားသားတယောက်တည်း အုပ်စိုးကောင်းသလော။ ငါသည် သင်တို့၏ အရိုးအရိုးအသားအသားစစ်ဖြစ်ကြောင်းကို မမေ့ကြနှင့်ဟု ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့ သားသားအပေါင်းတို့အား ပြောရမည်အကြောင်းကို တိုင်ပင်လေ၏။

³ ထိုစကားစကားကို ဦးရီးတို့သည် ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားတို့အား အကုန်အစင်ပြန်ပြော၍၊ သူတို့က၊ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ငါတို့ညီအစ်ကိုအစ်ကိုဖြစ်သည်ဟုဆိုလျှက် သူ့နောက်သို့ လိုက်ချင်သော စိတ်နူးညွတ်သဖြင့်၊

⁴ ငွေငွေခုနစ်ဆယ်ကို ဗာလဗေရိတ်အိမ်အိမ်မှထုတ်၍ပေးပေးလျှင်၊ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် လျှပ်ပေါ်သော သူတို့ကို ထိုငွေငွေနှင့် ငှါး၍ အမှုကို ထမ်းစေ၏။

⁵ တဖန် ဩဖရမြို့၌ ရှိသော မိမိအဘအိမ်အိမ်သို့ သွား၍၊ မိမိညီအစ်ကိုအစ်ကိုယေရုဗ္ဗာလသားသားခုနစ်ဆယ်တို့ကို ကျောက်တခုပေါ်မှာ သတ်သတ်လေ၏။ သို့ရာတွင်၊ ယေရုဗ္ဗာလသားသားအငယ်ဆုံးအငယ်ဆုံးယောသံသည် ပုန်းရှောင်၍ နေသောကြောင့် ကျန်ကျန်ရစ်သတည်း။

⁶ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားအပေါင်းတို့နှင့် မိလ္လောအဆွေအမျိုးအပေါင်းတို့သည် ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့တွင်ရှိသော အထိမ်းအမှတ်သပိတ်ပင်အနားမှာ စည်းဝေး၍ အဘိမလက်အဘိမလက်ကို ရှင်ဘုရင်အရာ၌ ခန့်ထားကြ၏။

⁷ ထိုအမှုကို ယောသံသည် ကြားကြားသိသောအခါ၊ ဂေရဇိမ်တောင်တောင်သို့ သွား၍၊ တောင်ပေါ်မှာတောင်ပေါ်မှာ ရပ်ရပ်လျက် အသံအသံကို လွှင့်၍ ကြွေးကြော်ကြွေးကြော်လေသည်မှာ၊ အိုရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားတို့၊ သင်တို့စကားကို ဘုရားသခဘုရားသခင် နားထောင်နားထောင်တော်မူမည်အကြောင်း၊ ငါ့စကားကို နားထောင်နားထောင်ကြလော့။

⁸ သစ်ပင်သစ်ပင်တို့သည် မိမိတို့ကို အုပ်စိုးရသော ရှင်ဘုရင်ကို ခန့်ထားလျက် ဘိသိက်ပေးခြင်းငှါ ထွက်သွား၍၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို အုပ်စိုးတော်မူပါဟု သံလွင်သံလွင်ပင်အား လျှောက်ကြလျှင်၊

⁹ သံလွင်သံလွင်ပင်က၊ ဘုရားအသရေ၊ လူအသရေကို ပြုစုစရာ ငါ့အဆီအဆီအပြားကို ငါသည် စွန့်၍ သစ်ပင်သစ်ပင်တို့ အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးရမည်လောဟု ဆို၏။

¹⁰ တဖန် သင်္ဘောသဖန်းပင်အား၊ ကိုယ်တော်ကြွ၍ အကျွန်ုပ်တို့ကို အုပ်စိုးတော်မူပါဟု သစ်ပင်သစ်ပင်တို့သည် လျှောက်ကြလျှင်၊

¹¹ သင်္ဘောသဖန်းပင်က၊ ငါ၌ ချိုသော အရသာနှင့် ကောင်းသောကောင်းသောအသီးကို ငါသည် စွန့်၍ သစ်ပင်သစ်ပင်တို့ အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးရမည်လောဟု ဆို၏။

¹² တဖန် စပျစ်ပင်အား ကိုယ်တော်ကြွ၍ အကျွန်ုပ်တို့ကို အုပ်စိုးတော်မူပါဟု သစ်ပင်သစ်ပင်တို့သည် လျှောက် ကြလျှင်၊

¹³ စပျစ်ပင်က၊ ဘုရား၏စိတ်နှင့် လူ၏စိတ်ကို ရွှင်လန်းရွှင်လန်းစေသော ငါ့စပျစ်ရည်ကို ငါသည် စွန့်၍ သစ်ပင်သစ်ပင်တို့ အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးရမည်လောဟု ဆို၏။

¹⁴ တဖန် ဆူးလေဆူးလေပင်အား ကိုယ်တော်ကြွ၍ အကျွန်ုပ်တို့ကို အုပ်စိုးတော်မူပါဟု သစ်ပင်သစ်ပင်အပေါင်းတို့သည် လျှောက်ကြလျှင်၊

¹⁵ ဆူးလေဆူးလေပင်က၊ သင်တို့သည် ငါ့ကို သင်တို့၏ ရှင်ဘုရင်ဖြစ်စေခြင်းငှါ ခန့်ထား၍ ဧကန်အမှန် ဘိသိက်ပေးလိုလျှင်၊ လာလာကြ၊ ငါ့အရိပ်အရိပ်ကို ခိုလှုံကြ။။ သို့မဟုတ် ဆူးလေဆူးလေပင်ထဲက မီးမီးထွက်၍ လေဗနုန် အာရစ်ပင်တို့ကို လောင်လိမ့်မည်ဟု သစ်ပင်သစ်ပင်တို့အား ပြန်ပြော၏။။

¹⁶ ယခုမှာ သင်တို့သည် အဘိမလက်အဘိမလက်ကို ရှင်ဘုရင်အရာ၌ ခန့်ထားသောအားဖြင့် သစ္စာတရားကို စောင့်၍၊ ယေရုဗ္ဗာလနှင့် သူ၏အမျိုးအနွယ်အား ကောင်းမွန်စွာ ပြုကြပြီလော။ ယေရုဗ္ဗာလသည် ကျေးဇူးပြု၍ ခံထိုက်သည်အတိုင်း သူ့အား ကျေးဇူးဆပ်ကြပြီလော။

¹⁷ ငါ့အဘသည် သင်တို့အဘို့ စစ်တိုက်၍ ကိုယ်အသက်ကို စွန့်စားလျက်၊ သင်တို့ကို မိဒျန်မိဒျန်အမျိုးလက်လက်မှ ကယ်နှုတ်လေပြီ။

¹⁸ သင်တို့သည် ငါ့အဘ၏အဆွေအမျိုးတဘက်၌ ယနေ့နေ့ထထ၍ သူ၏သားသားခုနစ်ဆယ်တို့ကို ကျောက်တခု ပေါ်မှာ သတ်သတ်ပြီးလျှင်၊ သူ၏ကျွန်မတွင် မြင်သော သားသားအဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် သင်တို့ညီအစ်ကိုအစ်ကိုဖြစ်သော ကြောင့်၊ သူ့ကို ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားသားတို့၏ ရှင်ဘုရင်ခန့်ထထားကြပြီတကား။

¹⁹ ယခုမှာ သင်တို့သည် ယေရုဗ္ဗာလနှင့် သူ၏အမျိုးအနွယ်အား သစ္စာတရားအတိုင်း ယနေ့နေ့ပြုပြီးလျှင်၊ အဘိမလက်အဘိမလက်ကို အမှီပြု၍ ဝမ်းမြောက်ကြလော့။ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည်လည်း သင်တို့ကို အမှီပြု၍ ဝမ်းမြောက်ပါစေ။

²⁰ သို့မဟုတ်လျှင် အဘိမလက်အဘိမလက်ထဲက မီးမီးထွက်၍၊ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားနှင့် မိလ္လောအဆွေအမျိုးကိုလောင်ပါစေ။။ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားနှင့် မိလ္လောအဆွေအမျိုးထဲက မီးမီးထွက်၍ အဘိမလက်အဘိမလက်ကို လောင်ပါစေဟု ကြွေးကြော်ပြီးမှ၊

²¹ အလျင်အမြန်ပြေး၍ အစ်ကိုအစ်ကိုအဘိမလက်အဘိမလက်ကို ကြောက်သောကြောင့် ဗေရမြို့သို့ သွား၍ နေနေလေ၏။

²² အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ဣသရေလအမျိုးကို အုပ်စိုး၍ သုံးသုံးနှစ်စေ့သောအခါ၊

²³ ဘုရားသခဘုရားသခင်သည် အဘိမလက်အဘိမလက်နှင့် ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သား စပ်ကြားမှာ ဆိုးသောဆိုးသောဝိညာဉ်ကို စေလွှတ်တော်မူ၍၊ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားတို့သည် အဘိမလက်အဘိမလက်၏သစ္စာကို ဖျက်ကြ၏။

²⁴ အကြောင်းမူကား၊ ယေရုဗ္ဗာလ၏ သားသားခုနစ်ဆယ်တို့၌ ကြမ်းတမ်းစွာ ပြု၍ သတ်သတ်မိသောအပြစ်သည် သူတို့ကို သတ်သတ်သောသူတို့ ညီအစ်ကိုအစ်ကိုအဘိမလက်အဘိမလက်အပေါ်သို့၎င်း၊ ညီအစ်ကိုအစ်ကိုများကို သတ်သတ်သောအမှု၌ ဝိုင်း၍ လက်လက်ခံသော ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားသားတို့အပေါ်သို့၎င်း ရောက်ရမည်အကြောင်းတည်း။

²⁵ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားတို့သည် အဘိမလက်အဘိမလက်ကို ချောင်းမြောင်းစေခြင်းငှါ၊ လူတို့ကို တောင်တောင်ထိပ်ပေါ်မှာထား၍ ထိုသူတို့သည် ခရီးသွားသောသူအပေါင်းပေါင်းတို့၏ ဥစ္စာကို လုယူကြ၏။ ထိုသတင်းကိုလည်း၊ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည်ကြား ၏။

²⁶ ဧဗက်၏သားသားဂါလသည် မိမိညီအစ်ကိုတို့ညီအစ်ကိုတို့နှင့်အတူ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့ဘက်သို့ ဝင်ဝင်၍ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားသားတို့သည် သူ့ကို ကိုးစားကြ၏။

²⁷ ဥယျာဉ်၌ လည်လျက်စပျစ်သီးကို သိမ်းယူလျက် ပျော်မွေ့ခြင်းကို ပြုသဖြင့်၊ မိမိတို့ ဘုရား၏ကျောင်း သို့ သွား၍ အဘိမလက်အဘိမလက်ကို ကျိန်ဆဲကြ၏။

²⁸ ဧဗက်၏သားသား ဂါလကလည်း၊ ငါတို့သည် အဘိမလက်အဘိမလက်အမှုကို စောင့်ရမည်အကြောင်း၊ အဘိမလက်အဘိမလက် ကား အဘယ်သူနည်း၊ ရှေခင်ရှေခင်ကား အဘယ်သူနည်း။ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ယေရုဗ္ဗာလသားသား မဟုတ်လော။ ဇေဗုလသည် သူ၏အမှုထမ်းမဟုတ်လော။ ရှေခင်ရှေခင်အဘဟာမော်လူတို့၏ အမှုကို ထမ်းကြလော့။ အဘိမလက်အဘိမလက်အမှုကို အဘယ်ကြောင့် ထမ်းရမည်နည်း။

²⁹ ဤလူတို့သည် ငါ့လက်လက်သို့ ရောက်ပါစေသော။ သို့ဖြစ်လျှင် အဘိမလက်အဘိမလက်ကို ငါပယ်မည်ဟူ၍၎င်း၊ အဘိမလက်အဘိမလက်အား သင်၏ ဗိုလ်ခြေတို့ကို ပြင်ဆင်၍ လာတော့ဟူ၍၎င်း ဆို၏။

³⁰ ဧဗက်၏သားသားဂါလစကားကို မြို့မြို့အုပ်ဇေဗုလကြားကြားသောအခါ အမျက်ထွက်အမျက်ထွက်၍

³¹ ပရိယာယ်ပရိယာယ်အားဖြင့် အဘိမလက်အဘိမလက်ထံသို့ စေလွှလွှတ်လျက်၊ ဧဗက်၏သားသားဂါလသည် မိမိညီအစ်ကိုတို့ညီအစ်ကိုတို့နှင့် အတူ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သို့ လာလာ၍ ကိုယ်တော်တဘက်၌ မြို့မြို့ကို ပြင်ဆင်ကြပါ၏။

³² သို့ဖြစ်၍ ညညဉ့်အခါ ကိုယ်တော်သညည် ပါသောသူတို့နှင့်တကွ ထထ၍၊ တော၌ ချောင်းမြောင်းလျက် နေတော်မူပါ။

³³ နံနက်နံနက်စောစောစောစော နေနေထထွက်စကထထ၍ ညဉ့်အခါ ကိုယ်တော်သည် ပါသောသူတို့နှင့်တကွ ထထ၍ မြို့မြို့ကို တိုက်တော်မူပါ။ ဂါလသည် သူ၌ပါသော လူတို့နှင့်တကွ ဆီး၍ ကြိုသောအခါ၊ အဆင်သင့်သည်အတိုင်း ပြုတော်မူပါဟု ကြားလျှောက်လေ။

³⁴ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် သူ၌ ပါသမျှသော လူတို့နှင့်တကွ ညညဉ့်အခါ ထထ၍ တပ်လေးလေးတပ်ခွဲပြီးလျှင်၊ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့ကို ချောင်းမြောင်းလျက်နေကြ၏။

³⁵ ဧဗက်၏သားသားဂါလသည် ထထွက်၍ မြို့မြို့တံခါးဝ၌ ရပ်ရပ်လျှင်၊ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် မိမိ၌ပါသော သူတို့နှင့်တကွ ချောင်းမြောင်းရာမှ ထကြထကြ၏။

³⁶ ဂါလသည် ထိုလူတို့ကို မြင်မြင်လျှင်၊ တောင်တောင်ပေါ်မှ လူများ ဆင်းလာကြသည်ဟု ဇေဗုလအားဆိုသော်၊ ဇေဗုလက တောင်တောင်အရိပ်အရိပ်သည် လူကဲ့သို့ ထင်သည်ဟု ပြန်ပြော၏။

³⁷ တဖန် ဂါလက၊ ကြည့်ပါ။ လူအချို့တို့သည် တောင်ရိုးပေါ်မှ ဆင်းလာလာကြ၏။ အချို့တို့သည် မောနေနိမ် သပိတ်တောလမ်းလမ်းဖြင့် လာလာကြ၏ဟု ပြောဆိုလျှင်၊

³⁸ ဇေဗုလက၊ ငါတို့သည် အဘိမလက်အဘိမလက်အမှုကို ထမ်းရမည်အကြောင်း၊ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် အဘယ်သူနည်းဟု သင်ဆိုသော နှုတ်သည် ယခုအဘယ်မှာ ရှိသနည်း။ ထိုလူတို့သည် သင်မထီမဲ့မြင်မထီမဲ့မြင်ပြုသော သူမဟုတ်လော။ ထွက်၍ သူတို့ကို စစ်တိုက်ပါလော့ဟု ဆိုသော်၊

³⁹ ဂါလသည် ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားတို့ရှေ့မှာရှေ့မှာ ထွက်၍ အဘိမလက်အဘိမလက်ကို တိုက်လေ၏။

⁴⁰ အဘိမလက်အဘိမလက်လိုက်၍ ဂါလပြေးသဖြင့် များသောသူတို့သည် မြို့တံခါးဝတိုင်တိုင်အောင် အထိအခိုက်ခံလျက် လဲ၍ သေကြ၏။

⁴¹ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် အရုမမြို့မှာ နေနေ၍ ဇေဗုလသည် ဂါလနှင့် သူ၏ညီအစ်ကိုတို့ညီအစ်ကိုတို့ကို ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့၌ မနေနေစေခြင်းငှါ နှင်ထုတ်လေ၏။

⁴² နက်ဖြန်နေ့၌ လူများတို့သည် မြို့ပြင်သို့ ထွက်မည်အကြောင်းကို အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ကြားလျှင်၊

⁴³ မိမိလူတို့ကို သုံးသုံးစုခွဲ၍ တော၌ ချောင်းမြောင်းလျက် နေသဖြင့်၊ မြို့မြို့သားတို့သည် ထထွက်လာကြသောအခါ ထထ၍ လုပ်ကြံလေ၏။

⁴⁴ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် မိမိလူတစုနှင့် မြို့မြို့တံခါးဝသို့ ပြေးတက်၍ စောင့်နေ၏။ အခြားသော လူနှစ်နှစ်စုတို့ သည် တော၌ရှိသော လူတို့ဆီသို့ ပြေး၍ သတ်ကြ၏။

⁴⁵ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် တနေ့နေ့လုံးမြို့မြို့ကို တိုက်၍ရသောအခါ၊ မြို့မြို့၌ တွေ့သောသူတို့ကို သတ်သတ်ပြီးလျှင် မြို့မြို့ရိုးကို ဖြိုဖျက်၍ မြို့မြို့ရာကို ဆားနှင့် ကြဲဖြန့်လေ၏။

⁴⁶ ထိုသိတင်းကို ရှေခင်ရှေခင်ရဲတိုက်ရဲတိုက်သားအပေါင်းတို့သည် ကြားကြားလျှင်၊ ဗေရိတ်ဘုရား၏ ကျောင်း၌ ခိုင်ခံ့သော အခန်းထဲမှာ စုဝေးကြ၏။

⁴⁷ ရှေခင်ရှေခင်ရဲတိုက်ရဲတိုက်သားအပေါင်းတို့သည် စုဝေးစုဝေးကြောင်းကို အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ကြားလတ်သော်၊

⁴⁸ ကိုယ်တိုင်မှစ၍ ပါသော သူအပေါင်းတို့သည် ဇလမုန်တောင်တောင်သို့ သွားပြီးလျှင်၊ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ပုဆန်နှင့် သစ်ခက်ကို ခုတ်၍ မိမိပုခုံးပေါ်မှာ တင်ထမ်းလျက်၊ ငါပြုသည်ကို သင်တို့ မြင်မြင်သည်အတိုင်း အလျင်အမြန်အလျင်အမြန်ပြုကြလော့ဟု လိုက်သောသူတို့အား ဆိုလျှင်၊

⁴⁹ သူ၏လူလူအပေါင်းတို့သည် ထိုအတူ အသီးအသီးသစ်ခက်တို့ကို ခုတ်၍ အဘိမလက်အဘိမလက်နောက်သို့ လိုက်လျက် ခိုင်ခံ့သောအခန်းကို မီးမီးရှို့ကြ၏။။ ထိုသို့ ရှေခင်ရှေခင်ရဲတိုက်ရဲတိုက်သားအပေါင်းတို့နှင့်အတူ တထောင်တထောင်သော ယောက်ျားမိန်းမမိန်းမတို့သည် သေကြကုန်၏။။

⁵⁰ ထိုနောက်မှ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် သေဗက်မြို့သို့ သွား၍ တပ်ချပြီးလျှင် တိုက်ယူလေ၏။

⁵¹ သို့ရာတွင် မြို့မြို့ထဲမှာ ခိုင်ခံ့သော ရဲတိုက်ရဲတိုက်တခုရှိ၍၊ မြို့မြို့သားယောက်ျားမိန်းမမိန်းမအပေါင်းတို့သည် ထိုရဲတိုက်ရဲတိုက် ထဲသို့ ပြေးဝင်ကြ၏။ တံခါးကိုလည်း ပိတ်ပိတ်ထား၍ ရဲတိုက်ရဲတိုက်အပေါ်သို့ တက်ကြ၏။

⁵² အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် ရဲတိုက်ရဲတိုက်ကို လာလာ၍ တိုက်လျက်၊ ရဲတိုက်ရဲတိုက်တံခါးကို မီးမီးရှို့ခြင်းငှါ ချဉ်းကပ်သောအခါ၊

⁵³ မိန်းမမိန်းမတယောက်သည် ကြိတ်ဆုံကျောက်တဖဲ့ကို အဘိမလက်အဘိမလက် ခေါင်းပေါ်သို့ ပစ်ချ၍ ဦးခေါင်းခွံ ပေါက်ကွဲလေ၏။

⁵⁴ သူသည် လက်နက်ကိုင်လုလင်ကို အလျင်အမြန်ခေါ်၍ မိန်းမမိန်းမသည် အဘိမလက်ကို သတ်သတ်သည်ဟု ပြောစရာမရှိစေခြင်းငှါ၊ သင့်ထားကို ထုတ်၍ ငါ့ကို သတ်သတ်လော့ဟု ဆိုသည်အတိုင်း၊ လုလင်သည် ထိုး၍ အဘိမလက် သေလေ၏။

⁵⁵ အဘိမလက်အဘိမလက်သေကြောင်းကို ဣသရေလလူလူတို့သည် သိမြင်မြင်လျှင်၊ အသီးအသီး မိမိတို့နေရာနေရာသို့ ပြန်သွားကြ၏။

⁵⁶ ထိုသို့ အဘိမလက်သည်အဘိမလက်သည် မိမိညီအစ်ကိုအစ်ကိုခုနစ်ဆယ်တို့ကို သတ်သတ်၍ ပြုမိသော ဒုစရိုက်အပြစ်ကို ဘုရားသခဘုရားသခင် ဆပ်ဆပ်ပေးတော်မူ၏။

⁵⁷ ရှေခင်မြို့ရှေခင်မြို့သားသားပြုသော ဒုစရိုက်အပြစ်ကိုလည်း သူတို့ခေါင်းပေါ်သို့ ဘုရားသခဘုရားသခင်ရောက်စေတော်မူ သဖြင့်၊ ယေရုဗ္ဗာလသားသား ယောသံကျိန်ကျိန်သော စကားအတိုင်း သူတို့သည် ခံရကြ၏။

Exploring the Meaning of တရားသူကြီးမှတ်စာ 9

Napsal(a) Rev. Julian Duckworth

Judges 9: Abimelech’s conspiracy, the parable of the trees, Abimelech’s downfall.

This chapter follows the story of Gideon’s many sons; he had seventy sons by his many wives, and also one other son, Abimelech, by a concubine. After Gideon’s death, Abimelech went to the men of Shechem, where his mother’s family lived, and asked them if they would rather be ruled by seventy sons, or by him. The men of Shechem agreed it would be better to have one king, so they gave him seventy pieces of silver from the temple of Baal. Using the silver, Abimelech hired men to come with him, and they killed the seventy sons of Gideon except the youngest, Jotham, who hid. Then they anointed Abimelech king.

When Jotham heard the news, he stood on the top of Mount Gerizim and taunted the men of Shechem with a parable. In his parable, the trees were searching for a king to lead them; they ask the olive, then the fig, then the vine to rule over them. Each refuses, because they do not want to give up their special purpose. Finally, the bramble agrees to lead them, but gives them the choice of either sheltering in its non-existent shade or being consumed by its own fire.

Jotham explained the parable, warning that Abimelech and the men of Shechem would more than likely tear each other down in the end. Then he fled to Beer to escape his brother’s vengeance.

After Abimelech had ruled Israel for three years, the Lord sent an evil spirit to spark ill-will between Abimelech and the men of Shechem. This evil spirit was meant to avenge the killing of Gideon’s seventy sons.

The rest of this chapter describes the city’s descent into chaos, illustrating the various manifestations of evil and falsity through many examples. Robbers were sent to ambush travellers in the mountains, the people of Shechem drunkenly cursed Abimelech in the temple of their god, and the tower of Shechem was burned, killing a thousand hiding in it. Finally, Abimelech lay siege to Thebez, and the people took shelter on the top of a tower there. When he tried to burn that tower, a woman hurled down a millstone to break Abimelech’s skull. In his final moments, Abimelech commanded his armourbearer to kill him with his sword, so that people would not say he was killed by a woman. All of these incidents depict the absolute corruption under Abimelech’s rule.

*****

The key to understanding this story is that Gideon’s son, Abimelech, is the son of a concubine, not a lawful wife. Spiritually speaking, a concubine stands for a love that has become distorted. A genuine love for someone is a love for sake of that other person, while a distorted love means loving someone for what we can get from them (see Swedenborg’s work, Divine Love and Wisdom 271[2], on the love of dominating for the sake of self-love).

The references to Gideon’s seventy sons stand for the enormity of Abimelech’s wrongdoing. The number ‘seven’ stands for something fully worked through, and seventy even more so.

Jotham’s parable presents three levels of pure love: the love of the Lord (the olive with its fragrant oil), the love of truth (the vine with its rich wine), and the love of use (the fig with its abundant seeds). The bramble, with its painful grip, stands for a love of evil and falsity (see Swedenborg’s work, Arcana Caelestia 273).

The evil spirit sent by the Lord seems to show that God was punishing his own people, but that is only how things appear (Arcana Caelestia 1838). When we look deeper, we will realize that we are punished by our own evil actions, for evil breeds more evil and there is no rest for the wicked (see Isaiah 48:22). In regeneration, the process of breaking down the power of evil and false states in ourselves is called “vastation”. Once we have done the grueling work to minimize these influences over us, we can fully appreciate the joys of spiritual life (Arcana Caelestia 2694[2]).

Spiritually, an ambush depicts the way hell attacks our minds: without warning. Drunkenness and cursing a former ally stands for the abandonment of all values and integrity. The tower represents the pride which rises up in self-love and love of dominance, and beyond that, Abimelech’s aversion to being killed by a woman stands for the rejection of all that is good and true. Her millstone grinds corn to make it edible, in the same way that we must process truths to put them to use (see Swedenborg’s work, Apocalypse Explained 1182).

This powerful chapter shows the descent of evil into greater evils, until they become so consuming they have no vestige of good left, and no recognition of truth remaining. The final two verses state: “Thus God repaid the wickedness of Abimelech, which he had done to his father by killing his seventy brothers. And all the evil of the men of Shechem God returned on their own heads, and on them came the curse of Jotham the son of Gideon.”

Studovat vnitřní smysl

Přeložit:

တရားသူကြီးမှတ်စာ 9

Exploring the Meaning of တရားသူကြီးမှတ်စာ 9 $("#stopbutton7").hide();

Exploring the Meaning of တရားသူကြီးမှတ်စာ 9