1
ဣသရေလရှင်ဘုရင် မရှိသည်ကာလ၊ ဧဖရိမ်တောင် ခါးပန်း၌ တည်းခိုသော လေဝိလူ တယောက် သည်၊ ယုဒ ခရိုင် ဗက်လင်မြို့ သူ မိန်းမ တယောက်ကို သိမ်းယူ၏။
2
ထိုမိန်းမသည် လ င်ကို ပြစ်မှား၍ ဗက်လင်မြို့ မိမိအဘအိမ် သို့ သွားသဖြင့် လေးလ နေလ ေ၏။
3
လင်သည် သူ့ကို ချော့မော့၍ ဆောင်ခဲ ့ခြင်းငှါ ငယ်သားတယော က်နှင့် မြည်း နှစ်စီးပါလျက် ထ သွား ၍ ရောက်သောအခါ၊ မယားငယ်သည် မိမိအဘ အိမ်ထ ဲသို့ ခေါ်သွင်း၍၊ အဘသည် သမက်ကို တွေ့မြင် လျှင် ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိ၍ သိမ်းဆည်းလေ၏။
4
ထိုကြောင့် သမက်သည် စားသောက်လျက်၊ အိပ်လျက်၊ သုံး ရက်ပတ်လုံး ယော က္ခမအိမ် ၌ နေ၏ ။
5
စတုတ္တနေ့ ရက် နံနက်စောစောထ ၍ ထ ွက်သွားအံ့သောငှါ ပြင်ဆင်သောအခါ၊ ယော က္ခမက၊ မုန့် အနည်းငယ်ကို စား၍ အားဖြည့်ပြီးမှ သွားကြပါဟု သမက်အား ဆိုသည့်အတိုင်း၊
6
နှစ်ယော က်လုံးထိုင် ၍ စားသောက်လျက် နေ ကြ၏။ ယော က္ခမကလည်း၊ သဘောကျပါတော့။ ယနေ ့ ညဉ့်ကိုလည်း လွန်စေသဖြင့် ပျော်မွေ့လျက်နေ ပါတော့ဟု သမက်အားဆိုပြန်၍၊
7
သမက်သည် သွားအံ့သောငှါ ထ သော်လည်း၊ ယောက္ခမသွေးဆောင်သဖြင့် သမက်သည် ထ ိုအရပ်၌ အိပ်ပြန်လေ၏။
8
ပဥ္စမနေ့ ရက် နံနက်စောစော သွားအံ့သောငှါ ထ သောအခါ၊ ယော က္ခမက၊ အားဖြည့်ပါဦးတော့ဟု ဆို၍ မွန်းလွဲသည်တိုင်အောင် နှစ်ယော က်လုံး စားသောက်လျက်နေ ကြ၏။
9
ထ ိုသူသည် မယားငယ်နှင့် ငယ်သားကို ခေါ်၍ သွားအံ့သောငှါ ထ ပြန်သောအခါ၊ သူ၏ ယော က္ခ မဖြစ်သော ထ ိုမိန်းမ၏ အဘက၊ ကြည့်ပါ၊ မိုဃ်းချုပ်လုပြီ။ ယနေ့ ညဉ့်ကိုလည်း လွန်စေပါတော့။ နေ့ အချိန် ကုန်လုပြီ။ ဤအရပ်၌ အိပ်၍ ပျော်မွေ့လျက်နေပါတော့။ နက်ဖြန် နံနက် စောစောထ ၍ ကိုယ်နေရာအရပ်သို့ သွားတော့ဟု ဆိုသော်လည်း၊-
10
သမက်သည် ထ ိုညဉ့်ကို မလွန်စေဘဲ ထ သွား၍ ကုန်းနှီး တင်သော မြည်း နှစ်စီးနှင့် မယားငယ်လည်း ပါလျက် ယေရုရှလင်မြို့ တည်းဟူသော ယေဗုတ်မြို့အနီးသို့ ရောက်လေ၏။
11
ထိုမြို့ အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ မိုဃ်းချုပ်သောကြောင့် ငယ်သားက၊ နားထောင်ပါတော့။ ယေဗုသိ လူနေရာ ဤမြို့ သို့ ဝင်၍ အိပ်ကြကုန်အံ့ဟု သခင် အားဆိုသော်၊-
12
သခင် က၊ ဣသရေလ အမျိုးမဟုတ်၊ တပါးအမျိုးသား နေသော မြို့ သို့ မဝင်၊ ဂိဗာမြို့ သို့ သွားဦးမည်။
13
ဂိဗာမြို့ ၊ ရာမ မြို့ အစရှိသော တစုံတခုသောအရပ်၌ ညဉ့်ကိုလွန်စေခြင်းငှါ သွားကြကုန်အံ့ဟု ငယ်သားအားဆိုလျက်၊-
14
ခရီးသွားပြန်၍ ဗင်္ယာမိန်ခရိုင် ဂိဗာမြို့ အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ နေဝင် လေ၏။
15
ဂိဗာမြို့ မှာ ညဉ့်ကို လွန်စေမည်အကြံနှင့် မြို့ ထဲသို့ဝင် ၍ အဘယ်သူ မျှ ဧည့်မခံသေးသောကြောင့် လမ်း မှာထိုင်နေ ၏။
16
ဂိဗာမြို့သား တို့သည် ဗင်္ယာမိန်အမျိုးသား ဖြစ်ကြ၏။ သို့ရာတွင် တည်းခိုသော ဧဖရိမ်တောင်သား လူ အိုတယောက်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ထိုသူသည် ညဦးယံ၌ လယ်လုပ်ရာမှလာ စဉ်၊-
17
မြော်ကြည့်၍၊ မြို့လမ်း မှာ ဧည့်သည်တယောက် ရှိသည်ကိုမြင် လျှင်၊ သင်သည် အဘယ်အရပ်သို့ သွားသနည်း၊ အဘယ်အရပ်ကလာ သနည်းဟု မေးသော်၊-
18
ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုဒ ခရိုင်ဗက်လင်မြို့ မှ ဧဖရိမ်တောင် ခါးပန်းသို့ သွား၏။ ကျွန်ုပ်သည် ဧဖရိမ်တောင် သားဖြစ်၏။ ဗက်လင်မြို့ သို့ ခဏသွားပြီးမှ ယခုထာဝရဘုရား ၏ အိမ် တော်သို့ သွား၏။ အဘယ်သူ မျှ ဧည့်မခံသေး။
19
သို့ရာတွင် မြည်း ဘို့ မြက်ခြောက်နှင့် အခြားကျွေးစရာရှိ၏။ ကိုယ်နှင့် ကိုယ်တော် ကျွန် မလိုက်လာ သော ငယ်သားဘို့ မုန့်နှင့်စပျစ်ရည်ရှိ၏။ တစုံတခုမျှ မလိုပါဟု ပြောဆို၏။
20
လူ အိုကလည်း၊ သင်၌ ခ ျမ်းသာရှိပါစေသော။ သင်လိုသမျှသည် ငါ့တာ ရှိစေတော့။ လမ်းမှာညဉ့်ကို မလွန်စေနှင့်ဟုဆိုလျက်၊-
21
မိမိအိမ် သို့ ခေါ်သွင်း၍ မြည်း တို့ကို ကျွေးလေ၏။ သူတို့သည် ခြေ ကို ဆေး၍ စားသောက်ကြ၏။
22
ထိုသိ ု့ ပျော်မွေ့လျက်နေကြသောအခါ၊ ထိုမြို့သား အဓမ္မလူ အချို့တို့သည် အိမ် ကို ဝိုင်း ၍ တံခါးကို ရိုက်ကြ၏။ အိမ် ရှင် လူ အိုကိုလည်းခေါ်၍၊ သင့်အိမ်သိ ု့ ဝင်သော ယောက်ျားနှင့် ငါတို့သည် ဆက်ဆံ လိုသည်ဖြစ်၍၊ ထုတ်ခဲ့လော့ဟု ဆိုကြ၏။
23
အိမ် ရှင်သည်လည်း ထွက်၍၊ ညီအစ်ကိုတို့၊ ဆိုးသောအမှုကို မပြုပါနှင့်။ ဤသူသည် အကျွန်ုပ်အိမ် ၌ တည်းခိုသောသူဖြစ်၍ အဓမ္မမပြုကြပါနှင့်။
24
အကျွန်ုပ်၌ သမီးကညာ ရှိပါ၏။ သူ၏မယားငယ်လည်း ရှိပါ၏။ သူတို့ကို ထုတ်၍ ပေးပါမည်။ သူတို့ကို ရှုတ်ချကြပါ။ အလိုရှိသည်အတိုင်း ပြုကြပါ။ ဤယောက်ျား၌ ဤမျှလောက် ဆိုးသောအမှုကို မပြုပါနှင့်ဟု တောင်းပန်သော်လည်း၊-
25
သူတို့သည ် နားမထောင် သောကြောင့်၊ လေဝိလူ သည ် မိမိမယားငယ်ကို ထုတ် အပ်သဖြင့်၊ သူတို့သည ် တည ဉ့်လုံး အဓမ္မပြု၍ နံနက် တိုင်အောင် ရှုတ်ချပြီးမှ အာရုဏ်တက်မှ လွှ တ်လိုက်ကြ၏။
26
အာရုဏ်တက်သောအခါ၊ မိန်းမ သည် လာ ၍ မိမိသခင် နေရာ အိမ် တံခါးရှေ့မှာ မိုဃ်းလင်းသည် တိုင် အောင် လဲနေ၏။
27
နံနက် အချိန်ရောက်မှ သူ၏ သခင် သည် ထ ၍ အိမ် တံခါးကို ဖွင့်သဖြင့်၊ ခရီးသွားအံ့သောငှါ ထ ွက်သောအခါ၊ မယား ငယ်သည် အိမ် တံခါးရှေ့မှာ လဲ၍ တံခါးခုံကို လက် တင်လျက်ရှိသည် မြင် သော်၊
28
ထ လော့။ သွားကြကုန်အံ့ဟု ဆိုသော်လည်း သူသည် ပြန်မပြောဘဲနေ၏။ ထ ိုအခါ ယောက်ျားသည် သူ့ကို မြည်း ပေါ်မှာ တင်သဖြင့် မိမိနေရာ သို့ သွားလေ၏။
29
မိမိအိမ် သို့ ရောက်သောအခါ ထားကိုယူ၍ မယားငယ်အကောင်ကို အရိုး နှင့်တကွ ဆယ်နှစ် ပိုင်းပိုင်း၍ ဣသရေလပြည် တရှောက်လုံးသို့ ပေးလိုက်လေ၏။
30
သိမြင် သောသူ အပေါင်းတို့က၊ ဣသရေလအမျိုးသား တို့သည် အဲဂုတ္တုပြည် က ထွက်သောနေ့ မှစ၍ ယနေ့ တိုင်အောင် ဤကဲ့သို့သောအမှုကို အဘယ်သူမျှမပြု၊ တခါမျှမဖြစ်စဖူး။ ဆင်ခြင်၍ တိုင်ပင် စီရင်ကြလော့ဟု ပြောဆိုကြ၏။