တရားသူကြီးမှတ်စာ 19

Study

¹ ဣသရေလရှင်ဘုရင် မရှိသည်ကာလ၊ ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင်ခါးပန်း၌ တည်းခိုသော လေဝိလူလူတယောက် သည်၊ ယုဒယုဒခရိုင် ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့သူ မိန်းမမိန်းမတယောက်ကို သိမ်းယူ၏။

² ထိုမိန်းမသည် လလင်ကို ပြစ်မှား၍ ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့ မိမိအဘအိမ်အိမ်သို့ သွားသဖြင့် လေးလေးလလ နေလလေ၏။

³ လင်သည် သူ့ကို ချော့မော့၍ ဆောင်ခဲခဲ့ခြင်းငှါ ငယ်သားတယောယောက်နှင့် မြည်းမြည်းနှစ်စီးပါလျက် ထထသွား ၍ ရောက်သောအခါ၊ မယားငယ်သည် မိမိအဘ အိမ်အိမ်ထထဲသို့ ခေါ်သွင်း၍၊ အဘသည် သမက်ကို တွေ့မြင်မြင်လျှင် ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိ၍ သိမ်းဆည်းလေ၏။

⁴ ထိုကြောင့် သမက်သည် စားသောက်လျက်၊ အိပ်လျက်၊ သုံးသုံးရက်ပတ်လုံး ယောယောက္ခမအိမ်အိမ်၌ နေ၏နေ၏။

⁵ စတုတ္တစတုတ္တနေ့နေ့ရက် နံနက်နံနက်စောစောစောစောထထ၍ ထထွက်သွားအံ့သောငှါ ပြင်ဆင်သောအခါ၊ ယောယောက္ခမက၊ မုန့် အနည်းငယ်ကို စား၍ အားဖြည့်ပြီးမှ သွားကြပါဟု သမက်အား ဆိုသည့်အတိုင်း၊

⁶ နှစ်နှစ်ယောယောက်လုံးထိုင်ထိုင်၍ စားသောက်လျက် နေနေကြ၏။ ယောယောက္ခမကလည်း၊ သဘောကျပါတော့။ ယနေနေ့ ညဉ့်ကိုလည်း လွန်စေသဖြင့် ပျော်မွေ့လျက်နေနေပါတော့ဟု သမက်အားဆိုပြန်၍၊

⁷ သမက်သည် သွားအံ့သောငှါ ထထသော်လည်း၊ ယောက္ခမသွေးဆောင်သဖြင့် သမက်သည် ထထိုအရပ်၌ အိပ်ပြန်လေ၏။

⁸ ပဥ္စမနေ့နေ့ရက် နံနက်နံနက်စောစောစောစော သွားအံ့သောငှါ ထထသောအခါ၊ ယောယောက္ခမက၊ အားဖြည့်ပါဦးတော့ဟု ဆို၍ မွန်းလွဲသည်တိုင်အောင် နှစ်နှစ်ယောယောက်လုံး စားသောက်လျက်နေနေကြ၏။

⁹ ထထိုသူသည် မယားငယ်နှင့် ငယ်သားကို ခေါ်၍ သွားအံ့သောငှါ ထထပြန်သောအခါ၊ သူ၏ ယောယောက္ခ မဖြစ်သော ထထိုမိန်းမ၏ အဘက၊ ကြည့်ပါ၊ မိုဃ်းချုပ်လုပြီ။ ယနေ့နေ့ညဉ့်ကိုလည်း လွန်စေပါတော့။ နေ့နေ့အချိန် ကုန်လုပြီ။ ဤအရပ်၌ အိပ်၍ ပျော်မွေ့လျက်နေပါတော့။ နက်ဖြန်နက်ဖြန် နံနက် စောစောစောစောထထ၍ ကိုယ်နေရာအရပ်သို့ သွားတော့ဟု ဆိုသော်လည်း၊-

¹⁰ သမက်သည် ထထိုညဉ့်ကို မလွန်စေဘဲ ထထသွား၍ ကုန်းနှီးကုန်းနှီးတင်သော မြည်းမြည်းနှစ်စီးနှင့် မယားငယ်လည်း ပါလျက် ယေရုရှလင်မြို့တည်းဟူသော ယေဗုတ်မြို့အနီးသို့ ရောက်လေ၏။

¹¹ ထိုမြို့မြို့အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ မိုဃ်းချုပ်သောကြောင့် ငယ်သားက၊ နားထောင်ပါတော့။ ယေဗုသိ လူနေရာ ဤမြို့မြို့သို့ ဝင်၍ အိပ်ကြကုန်အံ့ဟု သခင်သခင်အားဆိုသော်၊-

¹² သခင်သခင်က၊ ဣသရေလ အမျိုးမဟုတ်၊ တပါးအမျိုးသားသားနေသော မြို့မြို့သို့ မဝင်၊ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့သို့ သွားဦးမည်။

¹³ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့၊ ရာမရာမမြို့ အစရှိသော တစုံတခုသောအရပ်၌ ညဉ့်ကိုလွန်စေခြင်းငှါ သွားကြကုန်အံ့ဟု ငယ်သားအားဆိုလျက်၊-

¹⁴ ခရီးသွားပြန်၍ ဗင်္ယာမိန်ခရိုင် ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ နေနေဝင်ဝင်လေ၏။

¹⁵ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့မှာ ညဉ့်ကို လွန်စေမည်အကြံနှင့် မြို့မြို့ထဲသို့ဝင်ဝင်၍ အဘယ်သူ မျှ ဧည့်မခံသေးသောကြောင့် လမ်းလမ်းမှာထိုင်နေထိုင်နေ၏။

¹⁶ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့သားသားတို့သည် ဗင်္ယာမိန်အမျိုး သားသားဖြစ်ကြ၏။ သို့ရာတွင် တည်းခိုသော ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင်သားသား လူလူအိုတယောက်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ထိုသူသည် ညဦးယံ၌ လယ်လုပ်ရာမှလာလာစဉ်၊-

¹⁷ မြော်ကြည့်၍၊ မြို့မြို့လမ်းလမ်းမှာ ဧည့်သည်တယောက် ရှိသည်ကိုမြင်မြင်လျှင်၊ သင်သည် အဘယ်အရပ်သို့ သွားသနည်း၊ အဘယ်အရပ်ကလာလာသနည်းဟု မေးသော်၊-

¹⁸ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုဒယုဒခရိုင်ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့မှ ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင်ခါးပန်းသို့ သွား၏။ ကျွန်ုပ်သည် ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင် သားဖြစ်၏။ ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့သို့ ခဏသွားပြီးမှ ယခုထာဝရဘုရားဘုရား၏ အိမ်အိမ်တော်သို့ သွား၏။ အဘယ်သူ မျှ ဧည့်မခံသေး။

¹⁹ သို့ရာတွင် မြည်းမြည်းဘို့ မြက်ခြောက်နှင့် အခြားကျွေးစရာရှိ၏။ ကိုယ်နှင့် ကိုယ်တော် ကျွန်ကျွန်မလိုက်လာ သော ငယ်သားဘို့ မုန့်နှင့်စပျစ်ရည်ရှိ၏။ တစုံတခုမျှ မလိုပါဟု ပြောဆို၏။

²⁰ လူလူအိုကလည်း၊ သင်၌ ခချမ်းသာရှိပါစေသော။ သင်လိုသမျှသည် ငါ့တာ ရှိစေတော့။ လမ်းမှာညဉ့်ကို မလွန်စေနှင့်ဟုဆိုလျက်၊-

²¹ မိမိအိမ်အိမ်သို့ ခေါ်သွင်း၍ မြည်းမြည်းတို့ကို ကျွေးလေ၏။ သူတို့သည် ခြေခြေကို ဆေး၍ စားသောက်ကြ၏။

²² ထိုသိသို့ ပျော်မွေ့လျက်နေကြသောအခါ၊ ထိုမြို့မြို့သားသား အဓမ္မလူလူအချို့တို့သည် အိမ်အိမ်ကို ဝိုင်းဝိုင်း၍ တံခါးကို ရိုက်ကြ၏။ အိမ်အိမ်ရှင် လူလူအိုကိုလည်းခေါ်၍၊ သင့်အိမ်အိမ်သိသို့ ဝင်သောဝင်သောယောက်ျားနှင့် ငါတို့သည် ဆက်ဆံ လိုသည်ဖြစ်၍၊ ထုတ်ခဲ့လော့ဟု ဆိုကြ၏။

²³ အိမ်အိမ်ရှင်သည်လည်း ထွက်၍၊ ညီအစ်ကိုတို့၊ညီအစ်ကိုတို့၊ ဆိုးသောအမှုကို မပြုပါနှင့်။ ဤသူသည် အကျွန်ုပ်အိမ်အိမ်၌ တည်းခိုသောသူဖြစ်၍ အဓမ္မမပြုကြပါနှင့်။

²⁴ အကျွန်ုပ်၌ သမီးသမီးကညာကညာရှိပါ၏။ သူ၏မယားငယ်လည်း ရှိပါ၏။ သူတို့ကို ထုတ်၍ ပေးပါမည်။ သူတို့ကို ရှုတ်ချကြပါ။ အလိုရှိသည်အတိုင်း ပြုကြပါ။ ဤယောက်ျား၌ ဤမျှလောက် ဆိုးသောအမှုကို မပြုပါနှင့်ဟု တောင်းပန်သော်လည်း၊-

²⁵ သူတို့သညည် နားမထောင်နားမထောင်သောကြောင့်၊ လေဝိလူလူသညည် မိမိမယားငယ်ကို ထုတ် အပ်သဖြင့်၊ သူတို့သညည် တညညဉ့်လုံး အဓမ္မပြု၍ နံနက်နံနက်တိုင်အောင် ရှုတ်ချပြီးမှ အာရုဏ်တက်မှ လွှလွှတ်လိုက်ကြ၏။

²⁶ အာရုဏ်တက်သောအခါ၊ မိန်းမမိန်းမသည် လာလာ၍ မိမိသခင်သခင်နေရာ အိမ်အိမ်တံခါးရှေ့မှာရှေ့မှာ မိုဃ်းလင်းသည် တိုင်တိုင်အောင် လဲနေ၏။

²⁷ နံနက်နံနက်အချိန်ရောက်မှ သူ၏ သခင်သခင်သည် ထထ၍ အိမ်အိမ်တံခါးကို ဖွင့်သဖြင့်၊ ခရီးသွားအံ့သောငှါ ထထွက်သောအခါ၊ မယားမယားငယ်သည် အိမ်အိမ်တံခါးရှေ့မှာရှေ့မှာလဲ၍ တံခါးခုံကို လက်လက်တင်လျက်ရှိသည် မြင်မြင်သော်၊

²⁸ ထထလော့။ သွားကြကုန်အံ့ဟု ဆိုသော်လည်း သူသည် ပြန်မပြောဘဲနေ၏။ ထထိုအခါ ယောက်ျားသည် သူ့ကို မြည်းမြည်းပေါ်မှာ တင်သဖြင့် မိမိနေရာနေရာသို့ သွားလေ၏။

²⁹ မိမိအိမ်အိမ်သို့ ရောက်သောအခါ ထားကိုယူ၍ မယားငယ်အကောင်ကို အရိုးအရိုးနှင့်တကွ ဆယ်နှစ်နှစ်ပိုင်းပိုင်း၍ ဣသရေလပြည် တရှောက်လုံးသို့ ပေးလိုက်လေ၏။

³⁰ သိမြင်မြင်သောသူ အပေါင်းတို့က၊ ဣသရေလအမျိုးသားသားတို့သည် အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်က ထွက်သောနေ့နေ့မှစ၍ ယနေ့နေ့တိုင်အောင် ဤကဲ့သို့သောအမှုကို အဘယ်သူမျှမပြု၊ တခါမျှမဖြစ်စဖူး။ ဆင်ခြင်၍ တိုင်ပင် စီရင်ကြလော့ဟု ပြောဆိုကြ၏။

Exploring the Meaning of တရားသူကြီးမှတ်စာ 19

Napsal(a) Rev. Julian Duckworth

The Levite’s Concubine and the Crime of Gibeah

In many ways the events in this chapter show the further deterioration of the spiritual condition of the people of Israel. It's a terrible story, much like the story of Sodom, much earlier in the Book of Genesis. It ends with some men of Gibeah – a town of Israel – seeking to have sex with a man who is a guest of one of the men of the city. This does not happen; they are instead diverted into an all-night rape of the man’s concubine, so that she is lifeless when he retrieves her body in the morning. He then cuts her up into twelve pieces and sends these throughout the whole territory of Israel.

As we have been saying, these last few chapters of the Book of Judges show clearly that once evil takes hold of a person – even a community or a country – and goes unchecked, and there is no indication of any desire to stop it or to turn from it, it will expand and poison the whole ‘body’. Then there is no distinction between what is good and evil, or between what is true and what is false, and there is no longer any active conscience left to check thoughts, desires and actions. (Arcana Caelestia 977)

The story begins… A Levite, a priest of Israel, takes a concubine from Bethlehem in Judah, but she takes part in prostitution and leaves the priest and goes to her father’s house in Bethlehem. The Levite goes to talk kindly with her, and she takes him into her father’s house where he is made welcome by her father.

The spiritual meaning of this is about a fairly mild situation of disorder and wrong which will form the beginning of all that is to happen. The Levite has a concubine. The concubine takes part in prostitution. The father’s fault seems to be that he keeps delaying the Levite’s departure. Every person lives with their own natures which produce mild disorders which can in fact become useful to us during regeneration. But allowed or left to stay unchecked, these disorders can begin to take hold. (Arcana Caelestia 8407)

The Levite keeps intending to leave, but several times the father of the concubine begs him to stay another night and detains him. Three days there becomes four, another night is spent, and on the fifth day the father urges the Levite to stay and eat and spend another night and go away early the next day. This time the Levite refuses and they leave and get to the town of Jebus, a Canaanite town which will eventually become Jerusalem.

The spiritual meaning of these delays before leaving lies in the danger of not turning away from something which is beginning to hold us and become our new normality. The father is very persuasive, but he is the father of a concubine who prostitutes herself. The Levite senses something is not right, and he insists he will leave. (Divine Providence 329)

The Levite’s servant asks for them to stay in Jebus, but the Levite refuses to stay in a foreign city and says they will go on to Gibeah or Ramah. They come to Gibeah and stay in the square as no one will take them in. An old man passes by and offers to take them into his house, and they go with him.

The spiritual point of this refusal to stay in the foreign city of Jebus but to go on to Gibeah, a city in Israel, is to bring out for us a sense of the abhorrence of what is about to happen there, and the extent of the wrong in Israel. (Apocalypse Revealed 158)

Some men of Gibeah beat on the door demanding that the man staying there come out so that they can sexually abuse him. The old man refuses but offers them his virgin daughter and the visitor’s concubine, but the men refuse. The Levite takes the concubine out of the house to the men and they rape her all night until morning.

The spiritual meaning for us of this story of the men of Gibeah and the concubine stems from the fact that no one in the entire story is blameless, apart from the virgin daughter of the old man. Everyone else is culpable. Spiritually, this reminds us that we are potentially capable of thinking about and even wanting to commit every evil and that regeneration – shunning all evils as sins against God and living in careful obedience to the Word – is the guard against this. (Divine Providence 296)

Abused and left, the concubine falls at the door of the house. In the morning the Levite sees her, bids her get ready to leave, then realises she is dead. He puts her on his donkey and goes to his house. He takes a knife and cuts the concubine into twelve pieces and sends these throughout the whole of Israel. And all who see say that no such thing has been seen since Israel came out of Egypt and end saying, ‘Consider it. Confer. Speak up!’

The spiritual meaning for us in dividing the concubine’s body in twelve parts and distributing them throughout all Israel is to do with our need to examine ourselves and see where our evils lie within us, often hidden and unknown. This is to be done in view of our actions, words, thoughts, intentions and what we might do if there were no penalty. (Divine Providence 149, 152, 278)

Studovat vnitřní smysl

Přeložit:

တရားသူကြီးမှတ်စာ 19

Exploring the Meaning of တရားသူကြီးမှတ်စာ 19 $("#stopbutton7").hide();

Exploring the Meaning of တရားသူကြီးမှတ်စာ 19