တရားသူကြီးမှတ်စာ 19

¹ ဣသရေလရှင်ဘုရင် မရှိသည်ကာလ၊ ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင်ခါးပန်း၌ တည်းခိုသော လေဝိလူလူတယောက် သည်၊ ယုဒယုဒခရိုင် ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့သူ မိန်းမမိန်းမတယောက်ကို သိမ်းယူ၏။

² ထိုမိန်းမသည် လလင်ကို ပြစ်မှား၍ ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့ မိမိအဘအိမ်အိမ်သို့ သွားသဖြင့် လေးလေးလလ နေလလေ၏။

³ လင်သည် သူ့ကို ချော့မော့၍ ဆောင်ခဲခဲ့ခြင်းငှါ ငယ်သားတယောယောက်နှင့် မြည်းမြည်းနှစ်စီးပါလျက် ထထသွား ၍ ရောက်သောအခါ၊ မယားငယ်သည် မိမိအဘ အိမ်အိမ်ထထဲသို့ ခေါ်သွင်း၍၊ အဘသည် သမက်ကို တွေ့မြင်မြင်လျှင် ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိ၍ သိမ်းဆည်းလေ၏။

⁴ ထိုကြောင့် သမက်သည် စားသောက်လျက်၊ အိပ်လျက်၊ သုံးသုံးရက်ပတ်လုံး ယောယောက္ခမအိမ်အိမ်၌ နေ၏နေ၏။

⁵ စတုတ္တစတုတ္တနေ့နေ့ရက် နံနက်နံနက်စောစောစောစောထထ၍ ထထွက်သွားအံ့သောငှါ ပြင်ဆင်သောအခါ၊ ယောယောက္ခမက၊ မုန့် အနည်းငယ်ကို စား၍ အားဖြည့်ပြီးမှ သွားကြပါဟု သမက်အား ဆိုသည့်အတိုင်း၊

⁶ နှစ်နှစ်ယောယောက်လုံးထိုင်ထိုင်၍ စားသောက်လျက် နေနေကြ၏။ ယောယောက္ခမကလည်း၊ သဘောကျပါတော့။ ယနေနေ့ ညဉ့်ကိုလည်း လွန်စေသဖြင့် ပျော်မွေ့လျက်နေနေပါတော့ဟု သမက်အားဆိုပြန်၍၊

⁷ သမက်သည် သွားအံ့သောငှါ ထထသော်လည်း၊ ယောက္ခမသွေးဆောင်သဖြင့် သမက်သည် ထထိုအရပ်၌ အိပ်ပြန်လေ၏။

⁸ ပဥ္စမနေ့နေ့ရက် နံနက်နံနက်စောစောစောစော သွားအံ့သောငှါ ထထသောအခါ၊ ယောယောက္ခမက၊ အားဖြည့်ပါဦးတော့ဟု ဆို၍ မွန်းလွဲသည်တိုင်အောင် နှစ်နှစ်ယောယောက်လုံး စားသောက်လျက်နေနေကြ၏။

⁹ ထထိုသူသည် မယားငယ်နှင့် ငယ်သားကို ခေါ်၍ သွားအံ့သောငှါ ထထပြန်သောအခါ၊ သူ၏ ယောယောက္ခ မဖြစ်သော ထထိုမိန်းမ၏ အဘက၊ ကြည့်ပါ၊ မိုဃ်းချုပ်လုပြီ။ ယနေ့နေ့ညဉ့်ကိုလည်း လွန်စေပါတော့။ နေ့နေ့အချိန် ကုန်လုပြီ။ ဤအရပ်၌ အိပ်၍ ပျော်မွေ့လျက်နေပါတော့။ နက်ဖြန်နက်ဖြန် နံနက် စောစောစောစောထထ၍ ကိုယ်နေရာအရပ်သို့ သွားတော့ဟု ဆိုသော်လည်း၊-

¹⁰ သမက်သည် ထထိုညဉ့်ကို မလွန်စေဘဲ ထထသွား၍ ကုန်းနှီးကုန်းနှီးတင်သော မြည်းမြည်းနှစ်စီးနှင့် မယားငယ်လည်း ပါလျက် ယေရုရှလင်မြို့ယေရုရှလင်မြို့တည်းဟူသော ယေဗုတ်မြို့အနီးသို့ ရောက်လေ၏။

¹¹ ထိုမြို့မြို့အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ မိုဃ်းချုပ်သောကြောင့် ငယ်သားက၊ နားထောင်ပါတော့။ ယေဗုသိ လူနေရာ ဤမြို့မြို့သို့ ဝင်၍ အိပ်ကြကုန်အံ့ဟု သခင်သခင်အားဆိုသော်၊-

¹² သခင်သခင်က၊ ဣသရေလ အမျိုးမဟုတ်၊ တပါးအမျိုးသားသားနေသော မြို့မြို့သို့ မဝင်၊ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့သို့ သွားဦးမည်။

¹³ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့၊ ရာမရာမမြို့ အစရှိသော တစုံတခုသောအရပ်၌ ညဉ့်ကိုလွန်စေခြင်းငှါ သွားကြကုန်အံ့ဟု ငယ်သားအားဆိုလျက်၊-

¹⁴ ခရီးသွားပြန်၍ ဗင်္ယာမိန်ခရိုင်ဗင်္ယာမိန်ခရိုင် ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ နေနေဝင်ဝင်လေ၏။

¹⁵ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့မှာ ညဉ့်ကို လွန်စေမည်အကြံနှင့် မြို့မြို့ထဲသို့ဝင်ဝင်၍ အဘယ်သူ မျှ ဧည့်မခံသေးသောကြောင့် လမ်းလမ်းမှာထိုင်နေထိုင်နေ၏။

¹⁶ ဂိဗာမြို့ဂိဗာမြို့သားသားတို့သည် ဗင်္ယာမိန်အမျိုးဗင်္ယာမိန်အမျိုးသားသားဖြစ်ကြ၏။ သို့ရာတွင် တည်းခိုသော ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင်သားသား လူလူအိုတယောက်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ထိုသူသည် ညဦးယံ၌ လယ်လုပ်ရာမှလာလာစဉ်၊-

¹⁷ မြော်ကြည့်၍၊ မြို့မြို့လမ်းလမ်းမှာ ဧည့်သည်တယောက် ရှိသည်ကိုမြင်မြင်လျှင်၊ သင်သည် အဘယ်အရပ်သို့ သွားသနည်း၊ အဘယ်အရပ်ကလာလာသနည်းဟု မေးသော်၊-

¹⁸ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုဒယုဒခရိုင်ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့မှ ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင်ခါးပန်းသို့ သွား၏။ ကျွန်ုပ်သည် ဧဖရိမ်ဖရိမ်တောင်တောင် သားဖြစ်၏။ ဗက်လင်မြို့ဗက်လင်မြို့သို့ ခဏသွားပြီးမှ ယခုထာဝရဘုရားဘုရား၏ အိမ်အိမ်တော်သို့ သွား၏။ အဘယ်သူ မျှ ဧည့်မခံသေး။

¹⁹ သို့ရာတွင် မြည်းမြည်းဘို့ မြက်ခြောက်နှင့် အခြားကျွေးစရာရှိ၏။ ကိုယ်နှင့် ကိုယ်တော် ကျွန်ကျွန်မလိုက်လာ သော ငယ်သားဘို့ မုန့်နှင့်စပျစ်ရည်ရှိ၏။ တစုံတခုမျှ မလိုပါဟု ပြောဆို၏။

²⁰ လူလူအိုကလည်း၊ သင်၌ ခချမ်းသာရှိပါစေသော။ သင်လိုသမျှသည် ငါ့တာ ရှိစေတော့။ လမ်းမှာညဉ့်ကို မလွန်စေနှင့်ဟုဆိုလျက်၊-

²¹ မိမိအိမ်အိမ်သို့ ခေါ်သွင်း၍ မြည်းမြည်းတို့ကို ကျွေးလေ၏။ သူတို့သည် ခြေခြေကို ဆေး၍ စားသောက်ကြ၏။

²² ထိုသိသို့ ပျော်မွေ့လျက်နေကြသောအခါ၊ ထိုမြို့မြို့သားသား အဓမ္မလူလူအချို့တို့သည် အိမ်အိမ်ကို ဝိုင်းဝိုင်း၍ တံခါးကို ရိုက်ကြ၏။ အိမ်အိမ်ရှင် လူလူအိုကိုလည်းခေါ်၍၊ သင့်အိမ်အိမ်သိသို့ ဝင်သောဝင်သောယောက်ျားနှင့် ငါတို့သည် ဆက်ဆံ လိုသည်ဖြစ်၍၊ ထုတ်ခဲ့လော့ဟု ဆိုကြ၏။

²³ အိမ်အိမ်ရှင်သည်လည်း ထွက်၍၊ ညီအစ်ကိုတို့၊ညီအစ်ကိုတို့၊ ဆိုးသောအမှုကို မပြုပါနှင့်။ ဤသူသည် အကျွန်ုပ်အိမ်အိမ်၌ တည်းခိုသောသူဖြစ်၍ အဓမ္မမပြုကြပါနှင့်။

²⁴ အကျွန်ုပ်၌ သမီးသမီးကညာကညာရှိပါ၏။ သူ၏မယားငယ်လည်း ရှိပါ၏။ သူတို့ကို ထုတ်၍ ပေးပါမည်။ သူတို့ကို ရှုတ်ချကြပါ။ အလိုရှိသည်အတိုင်း ပြုကြပါ။ ဤယောက်ျား၌ ဤမျှလောက် ဆိုးသောအမှုကို မပြုပါနှင့်ဟု တောင်းပန်သော်လည်း၊-

²⁵ သူတို့သညည် နားမထောင်နားမထောင်သောကြောင့်၊ လေဝိလူလူသညည် မိမိမယားငယ်ကို ထုတ် အပ်သဖြင့်၊ သူတို့သညည် တညညဉ့်လုံး အဓမ္မပြု၍ နံနက်နံနက်တိုင်အောင် ရှုတ်ချပြီးမှ အာရုဏ်တက်မှ လွှလွှတ်လိုက်ကြ၏။

²⁶ အာရုဏ်တက်သောအခါ၊ မိန်းမမိန်းမသည် လာလာ၍ မိမိသခင်သခင်နေရာ အိမ်အိမ်တံခါးရှေ့မှာရှေ့မှာ မိုဃ်းလင်းသည် တိုင်တိုင်အောင် လဲနေ၏။

²⁷ နံနက်နံနက်အချိန်ရောက်မှ သူ၏ သခင်သခင်သည် ထထ၍ အိမ်အိမ်တံခါးကို ဖွင့်သဖြင့်၊ ခရီးသွားအံ့သောငှါ ထထွက်သောအခါ၊ မယားမယားငယ်သည် အိမ်အိမ်တံခါးရှေ့မှာရှေ့မှာလဲ၍ တံခါးခုံကို လက်လက်တင်လျက်ရှိသည် မြင်မြင်သော်၊

²⁸ ထထလော့။ သွားကြကုန်အံ့ဟု ဆိုသော်လည်း သူသည် ပြန်မပြောဘဲနေ၏။ ထထိုအခါ ယောက်ျားသည် သူ့ကို မြည်းမြည်းပေါ်မှာ တင်သဖြင့် မိမိနေရာနေရာသို့ သွားလေ၏။

²⁹ မိမိအိမ်အိမ်သို့ ရောက်သောအခါ ထားကိုယူ၍ မယားငယ်အကောင်ကို အရိုးအရိုးနှင့်တကွ ဆယ်နှစ်နှစ်ပိုင်းပိုင်း၍ ဣသရေလပြည် တရှောက်လုံးသို့ ပေးလိုက်လေ၏။

³⁰ သိမြင်မြင်သောသူ အပေါင်းတို့က၊ ဣသရေလအမျိုးသားသားတို့သည် အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်က ထွက်သောနေ့နေ့မှစ၍ ယနေ့နေ့တိုင်အောင် ဤကဲ့သို့သောအမှုကို အဘယ်သူမျှမပြု၊ တခါမျှမဖြစ်စဖူး။ ဆင်ခြင်၍ တိုင်ပင် စီရင်ကြလော့ဟု ပြောဆိုကြ၏။