1
ထိုအခါ ယောသပ်သည် မိမိထံ၌ရှိသောသူ အပေါင်းတို့ရှေ့တွင်၊ ဣန္ဒြေကို မချုပ်တည်းနိုင်သော ကြောင့်၊ လူ အပေါင်းတို့ငါ့ထံမှ ထွက်သွားကြဟု ဟစ်၍ မိမိဇာတိအဖြစ်ကို အစ်ကို တို့အားပြသောအခါ၊ အခြား သော သူတယောက်မျှ မရှိရ။
2
သူသည်လည်း ကျယ်သောအသံ နှင့် ငို ကြွေး၏။ အဲဂုတ္တုလူတို့သည် နန်းတော်တိုင်အောင် ကြား ကြ၏။
3
အစ်ကို တို့အားလည်း၊ ကျွန်ုပ် ယောသပ် ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်အဘသည် အသက်ရှင်သေးသလောဟု ဆို၏။ အစ်ကို တို့သည် စကားတုံ့ပြန်၍ မပြောနိုင်အောင် သူ့ရှေ့မှာ မိန်းမောတွေဝေလျက် နေကြ၏။
4
ယောသပ် ကလည်း၊ ကျွန်ုပ်အနီး အပါးသို့လာကြ ပါလော့ဟု အစ်ကို တို့အားဆိုလျှင်၊ သူတို့သည် အနီး အပါး သို့ ချဉ်းလာကြ၏။ သူကလည်း ကျွန်ုပ်သည် အဲဂုတ္တုပြည် သို့ ရောင်းလိုက်သော သင်တို့ညီဖြစ်ပါ၏။
5
သို့ရာတွင် သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်ကို ဤအရပ်သို့ ရောင်းလိုက်မိသောကြောင့် စိတ်မညှိုးငယ်ကြနှင့်။ ကိုယ်ကိုအမျက်မထွက်ကြနှင့်။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရား သခင်သည် လူတို့အသက်ကို စောင့်မစေခြင်းငှါ သင်တို့ ရှေ့မှာ ကျွန်ုပ်ကိုစေလွှတ်တော်မူပြီ။
6
မြေ ပေါ်မှာ နှစ်နှစ်အစာခေါင်းပါးခဲ့ပြီ။ လယ်လုပ်ခြင်း၊ စပါးရိတ် ခြင်းကို မပြုရသောနှစ် ငါး နှစ် ရှိသေး၏။
7
ဘုရားသခ င်သည် သင်တို့ကို မြေ ကြီးပေါ်မှာ ကျန်ကြွင်းစေခြင်းငှါ၎င်း၊ ကြီးစွာသော ကယ် တင်ခြင်း အားဖြင့် သင်တို့အသက်ကို ချမ်းသာစေခြင်းငှါ၎င်း၊ သင်တို့ရှေ့မှာ ကျွန်ုပ်ကို စေလွှတ်တော်မူပြီ။
8
သို့ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်ကိုဤအရပ်သို့ စေလွှတ်သည်မဟုတ်၊ ဘုရားသခ င်စေလွှတ်တော်မူ သတည်း။ ကျွန်ုပ်ကို ဖါရောဘုရင်၏အဘအရာ၌၎င်း၊ နန်းတော်အုပ်အရာ၌၎င်း၊ အဲဂုတ္တုပြည် လုံးကို အုပ်စိုး သောသခင် အရာ၌၎င်း ခန့်ထားတော်မူပြီ။
9
အလျင်အမြန် ထ၍ အဘထံသို့ သွားကြလော့။ အဘအားလည်း၊ သားယောသပ် က၊ ဘုရားသခ င်သည် ကျွန်ုပ်ကို အဲဂုတ္တုပြည်လုံးသခင် ဖြစ်စေတော်မူပြီ။ ကျွန်ုပ်ထံသို့လာပါ၊ မဆိုင်းပါနှင့်။
10
အဘသည် ဂေါရှင် အရပ်၌ နေ ရမည်။ ကျွန်ုပ် အနားမှာရှိရမည်။ အဘမှစ၍ သားမြေ း၊ သိုး ၊ နွား နှင့်တကွ ရှိသမျှပါရမည်။
11
ထိုအရပ်၌ ကျွန်ုပ်ကျွေးမွေးပါမည်။ သို့မဟုတ် အဘမှစ၍ အိမ် သူအိမ် သားနှင့်တကွ ရှိသမျှ တို့သည် ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်။ အစာ ခေါင်းပါးသောနှစ် ငါး နှစ်ရှိသေးသည်ဟု ပြောကြလော့။
12
ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တိုင်သင်တို့နှင့် နှုတ်ဆက်သည်ကို၊ သင်တို့မျက်စိ ၊ ကျွန်ုပ်ညီဗင်္ယာမိန် မျက်စိ အမြင် သားဖြစ်၏။
13
အဲဂုတ္တုပြည်၌ ကျွန်ုပ်ရသော ဘုန်းစည်းစိမ်းမှ စ၍ သင်မြင် သမျှတို့ကို အဘအား ပြောရမည်။ အလျင် အမြန်ပြု၍ အဘကို ဤပြည်သို့ ဆောင်ခဲ့ရမည်ဟု ဆိုပြီးလျှင်၊
14
ညီဗင်္ယာမိန်လည်ပင်း ကို ဘက်၍ ငိုလေ၏။ ဗင်္ယာမိန်သည်လည်း သူ၏လည်ပင်း ၌ ငိုလေ၏။
15
တဖန် အစ်ကို ရှိသမျှတို့ကို နမ်း ၍ သူတို့နှင့် ငိုသောနောက် အချင်းချင်းနှုတ်ဆက်ကြ၏။
16
ယောသပ်အစ်ကို တို့သည် ရောက်လာ ကြပြီဟု နန်းတော်၌ သိတင်းကြား ၍၊ ဖာရော ဘုရင် အစရှိသော ကျွန် တော်မျိုးတို့သည် နှစ်သက်ကြ၏။
17
ဖါရောဘုရင်သည်လည်း ယောသပ် ကိုခေါ်၍၊ သင်၏အစ်ကို တို့အား အဘယ်သို့ပြောရမည်နည်းဟူမူ ကား၊ သင်တို့သည် ဤသို့ပြုကြလော့။ မြည်းတို့ကို ဝန်တင်၍ ခါနာန်ပြည် သို့ ပြန်သွားသဖြင့်၊
18
သင်တို့အဘနှင့် အိမ် သူအိမ် သားတို့ကိုယူ၍ ကျွန်ုပ်ထံသို့ လာ ကြလော့။ အဲဂုတ္တုပြည် ၏စည်းစိမ်းကို ငါပေး ၍၊ သင်တို့သည် မြေ ဩဇာကိုသာ စားရ ကြလိမ့် မည်။
19
အမိန့်တော်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ပြုက ြလော့။ သင်တို့မိန်းမ များ၊ သူငယ်များဘို့၊ အဲဂုတ္တုပြည် ထဲက လှည်း တို့က ို ယူပြီးလျှင် အဘက ိုဆောင်၍ လာ ခဲ့က ြလော့။
20
သင်တို့ဥစ္စာများကို မနှမြေ ာကြနှင့်။ အဲဂုတ္တုပြည် ၏ စည်းစိမ်ရှိသမျှသည် သင်တို့ဥစ္စာဖြစ်၏ဟု အမိန့် တော်ရှိသည်အတိုင်း၊
21
ဣသရေလ၏ သား တို့သည်ပြု၍၊ ယောသပ်သည် လှည်းတို့ကို၎င်း၊ လမ်း ခရီး၌ စားစရိတ်များကို၎င်း ပေး ၏။
22
အစ်ကိုရှိသမျှတို့အားလည်း အဝတ် လဲစရာဘို့ပေး ၏။ ဗင်္ယာမိန်အားလည်း၊ ငွေ အကျပ်သုံး ရာနှင့် အဝတ် လဲစရာဘို့ အဝတ်ငါး စုံကို ထပ်၍ ပေး ၏။
23
အဘအားလည်း အဲဂုတ္တုပြည်၏ ကောင်းသောအရာတို့ကို ဆောင်သော မြည်းတဆယ် ၊ လမ်း ခရီး၌ အဘစားစရာဘို့ စပါး၊ မုန့်၊ ခဲဘွယ်စားဘွယ်များကို ဆောင်သောမြည်းတဆယ် ကို ပေးလိုက်၏။
24
သင်တို့သည် လမ်း ၌ရန်မတွေ့ကြနှင့်ဟု မှာထားလျက် အစ်ကို တို့ကို လွှ တ်လိုက်၍ သူတို့သည် သွားကြ၏။
25
ထိုသို့အဲဂုတ္တုပြည် မှ ထွက်သွား၍၊ ခါနာန်ပြည် အဘယာကုပ် ထံသို့ ရောက်ကြလျှင်၊
26
ယောသပ်သည် အသက်ရှင်သေး၏။ အဲဂုတ္တု ပြည် လုံးကို အုပ်စိုးရ၏ဟု ကြာပြောကြသည်ရှိသော်၊ ယာကုပ်သည် စိတ်နှလုံး လျော့၏။ သူတို့စကားကို မယုံ နိုင်။
27
သူတို့သည်လည်း ယောသပ် ပြောသမျှသော စကားတို့ကို ပြန်ပြောကြ၏။ အဘယာကုပ် သည် မိမိ စီးစရာဘို့ ယောသပ် ပေးလိုက်သော လှည်းတို့ကို မြင် သောအခါ စိတ်နှလုံးအားဖြည့်ပြန်၏။
28
ဣသရေလကလည်း၊ တန်တော့။ ငါ့သားယောသပ် အသက်ရှင်သေး၏။ ငါမသေမှီ သူ့ကိုသွား၍ ကြည့်မည်ဟုဆို၏။