1
ထ ိုနေ ာက် ဘုရားသခ င်က၊ သင်ထ ၍ဗေသလ အရပ်သို့ သွားနေ လော့။ သင်သည် အစ်ကိုဧသောထ ံမှ ပြေးသော အခါ၊ သင့်အား ထ င်ရှားသော ဘုရားသခ င် အဘို့၊ ထ ိုအရပ်၌ ယဇ်ပလ္လင် ကို တည်လော့ဟု၊ ယာကုပ် အား မိန့်တော်မူ၏။
2
ထိုအခါယာကုပ် သည် အိမ် သူအိမ် သားများနှင့်၊ မိမိ၌ရှိသောသူအပေါင်းတို့ကို ခေါ်၍၊ သင်တို့တွင် ပါသော၊ တပါးအမျိုးသားတို့၏ ဘုရားတို့ကို ပယ်ပစ် ကြလော့။ အဝတ် ကို လဲ၍ သန့်ရှင်းခြင်း ရှိစေကြလော့။
3
ယခုထ ၍ ဗေသလ အရပ်သို့သွားကြစို့။ ငါသည် ဆင်းရဲခံရသောကာလ ငါ့ကိုထ ူး၍၊ ငါသွားသောလမ်း ၌ ကြွတော်မူသော ဘုရားသခင်အဘို့ ထ ိုအရပ်၌ ယဇ်ပလ္လင် ကို ငါတည်မည်ဟု ဆိုလေ၏။
4
သူတို့သည်လည်း၊ မိမိတို့၌ပါသော တပါး အမျိုးသားတို့၏ ဘုရားအပေါင်းတို့နှင့်၊ နား၌ပန်သော နားပန်တန်ဆာ ရှိသမျှတို့ကို၊ ယာကုပ် အားပေး ၍၊ ယာကုပ် လည်း၊ ရှေခင်မြို့ နားတွင် ရှိသော သပိတ်ပင် အောက်၌ မြှုပ်ထားလေ၏။
5
သူတို့ပြောင်းသွား ကြသောအခါ၊ပတ်ဝန်းကျင် မြို့သား တို့သည်၊ ဘုရားသခ င်ကို ကြောက်ရွံ့၍၊ ယာကုပ် သား တို့ကို မလိုက်ဝံ့ဘဲနေကြ၏။
6
ယာကုပ် သည် မိမိ၌ပါသော သူအပေါင်းနှင့် တကွ၊ ခါနာန်ပြည် လုဇမြို့တည်းဟူသော ၊ ဗေသလ အရပ်သို့ ရောက်ကြသော်၊
7
ယဇ်ပလ္လင် ကိုတည်၍၊ ထိုအရပ်ကို ဗေသလ အမည်ဖြင့် တဖန် သမုတ်ပြန်လေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ အစ်ကို ထံမှ ပြေးသောအခါ၊ ထိုအရပ်၌ ဘုရားသခ င် ထင်ရှားတော်မူသတည်း။
8
ရေဗက္က ၏အထိန်း ဒေဗောရသေ၍၊ ဗေသလ အရပ်၌ သပိတ်ပင်အောက်တွင် သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကို ခံရလေ ၏။ ထိုအပင်ကို အာလုမ္ဘာကုတ်ဟူ၍ တွင်သတည်း။
9
ယာကုပ် သည် ပါဒနာရံအရပ်မှ ပြန်လာ သော နောက်၊ တဖန်ဘုရားသခ င်ထင်ရှား၍ ကောင်းကြီးပေး တော်မူပြီးလျှင်၊
10
သင်သည် ယခုယာကုပ် အမည်ရှိ၏။ နောင်၌ သင်၏အမည်ကို ယာကုပ် ဟူ၍မခေါ်ရ။ ဣသရေလဟူ ၍ ခေါ်ရမည်ဟု မိန့်တော်မူလျက် ဣသရေလအမည်ဖြင့် သမုတ်တော်မူ၏။
11
တဖန် ဘုရားသခ င်က၊ငါသည် အနန္တတန်ခိုး ရှင် ဘုရားသခ င် ဖြစ်၏။ တိုးပွါးများပြားလော့။ လူတမျိုး မက၊ အမျိုးမျိုးတို့သည် သင်၌ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ရှင်ဘုရင်တို့သည် သင်၏ အမျိုးအနွယ်၌ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။
12
အာဗြဟံ နှင့် ဣဇာက်အား ငါပေး သောမြေ ကို သင်နှင့်သင်၏ အမျိုးအနွယ်အား ငါပေး မည်ဟု မိန့်တော် မူ၏။
13
ထိုသို့ ယာကုပ်နှင့်နှုတ်ဆက်၍ မိန့်မြွက်တော်မူ ရာအရပ်မှ၊ ဘုရားသခ င် တက်ကြွတော်မူ၏။
14
ဘုရားသခင်နှုတ်ဆက်၍ မိန့်မြွက်တော်မူရာ အရပ်၌၊ ယာကုပ် သည် ကျောက်တိုင်ကို စိုက်၍၊ ကျောက် ဖျာပေါ်၌ သွန်းလောင်းရာ ပူဇော်သက္ကာကို၎င်း၊ ဆီ ကို ၎င်း လောင်းလေ၏။
15
ဗျာဒိတ်တော်ကို ခံရသောထိုအရပ်ကိုလည်း၊ ဗေသလ ဟူ၍ တဖန်သမုတ်ပြန်လေ၏။
16
ထိုနောက်တဖန် ဗေသလ အရပ်မှ ခရီးသွား ပြန်၍၊ ဧဖ ရတ်မြို့နှင့် နီးသောအခါ၊ ရာခေလသည် သား ဘွား အံ့သောအချိန် ရောက်၍၊ ပြင်းစ ွာသော ဝေဒနာကို ခံရ၏။
17
ထိုသို့ပြင်းစ ွာ ခံနေရစ ဉ်တွင်၊ ဝမ်းဆွဲက၊ မစ ိုးရိမ် နှင့်၊ သား ယောက်ျားကို ရပြီဟုဆိုလေ၏။
18
ရာခေလသည် သေအံ့ဆဲဆဲရှိ၍၊ နံဝိညာဉ် ထွက်စဉ်အခါ၊ ထိုသားကို ဗေနောနိအမည်ဖြင့် မှည့်လေ ၏။ အဘမူကား ဗင်္ယာမိန်အမည်ဖြင့် မှည့်သတည်း။
19
ရာခေလ သေ၍၊ ဗက်လင်အမည်ရှိသော ဧဖ ရတ်မြို့သို့ သွားသော လမ်း ခရီးတွင်၊ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကို ခံလေ၏။
20
ယာကုပ် လည်း သင်္ချိုင်းအပေါ်မှာ မှတ်တိုင်ကို စိုက်လေ၏။ ထိုမှတ်တိုင်ကား၊ ယနေ့ တိုင်အောင် ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်းမှတ်တိုင် ဖြစ်သတည်။
21
ဣသရေလသည် တဖန်ခရီးသွား ပြန်၍၊ ဧဒါလင့်စင်ကိုလွန်ပြီးမှ တဲကို ဆောက်လေ၏။
22
ထိုအရပ်၌နေသောအခါ၊ ရုဗင် သည်သွား၍ အဘ၏မယားငယ်၊ ဗိလဟာနှင့် အိပ်လေ၏။ ထိုသတင်း ကို ဣသရေလကြား ၏။
23
ယာကုပ်သား တကျိပ်နှစ်ပါးရှိ၏။ လေအာတွင် မြင်သော သား ကား၊ ယာကုပ်၏သား ဦး ရုဗင် ၊ အစရှိသော ရှိမောင် ၊ လေဝိ ၊ယုဒ ၊ ဣသခါ ၊ ဇာဗုလုန် တည်း။
24
ရာခေလသား ကား၊ ယောသပ် နှင့် ဗင်္ယာမိန် တည်း။
25
ရာခေလ၏ ကျွန်မ ဗိလဟာ သား ကား၊ ဒန် နှင့် နဿလိ တည်း။
26
လေအာ၏ ကျွန်မ ဇိလပ သား ကား၊ ဂဒ် နှင့် အာရှာတည်း။ ဤသူ တို့ကား၊ ပါဒနာရံပြည်၌ ဘွား မြင် သော ယာကုပ်၏သားများ တည်း။
27
ထိုနောက် ယာကုပ် သည် အာဗြဟံ နှင့်ဣဇာက် တည်းခိုရာ၊ မံရေအရပ်၊ ဟေဗြုန်မြို့ တည်းဟူသော ကိရယသာဘမြို့၌နေသော၊ အဘဣဇာက်ထံသို့ ရောက် လေ၏။
28
ဣဇာက် အသက်သည် အနှစ်တရာရှစ်ဆယ် နှင့် ပြည့်စုံသည်ရှိသော်၊
29
အသက်ကြီး ရင့်ရာ၊ ကာလပြည့်စုံရာ၌ အသက် ချုပ်၍ အနိစ္စဖြစ်သဖြင့်၊ မိမိလူမျိုး စည်းဝေးရာသို့ ရောက် လေ၏။ သားဧသော နှင့် ယာကုပ် တို့သည် သင်္ဂြိုဟ်ကြ၏။