1
ထိုအခါ ဣဇာက်သည် ယာကုပ်က ို ခေါ်၍၊ သင်သည် ခါနာန် အမျိုးသမီး နှင့် အိမ်ထောင်ဘက ်မပြုရ။
2
အမိ၏အဘ ဗေသွေလ အမျိုးသားနေရာ ပါဒ နာရံအရပ်သို့ ထ ၍ သွားလော့။ သင့်ဦးရီးလာဗန်၏ သမီး တစုံတယောက်နှင့် အိမ်ထောင် ဘက်ပြုလော့။
3
အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်သည် ကောင်းကြီး ပေး၍ တိုးပွားစေသဖြင့်၊ သင်သည် အမျိုးကြီးဖြစ်မည် အကြောင်းနှင့် များပြားစေတော်မူစေသတည်း။
4
အထက်က အာဗြဟံ အား ပေး တော်မူ၍၊ သင် ယခု ဧည့်သည်ဖြစ်လျက်နေသော ဤပြည် ကို၊ သင်အမွေ ခံရမည်အကြောင်း၊ သင့်အား၎င်း၊ သင်၏အမျိုးအနွယ် အား၎င်း၊ အာဗြဟံ၏ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာကို ပေး တော် မူစေသတည်းဟု ကောင်းကြီးပေး လျက်မှာထား၍ လွှတ် လိုက်လေ၏။
5
ထိုသို့ ယာကုပ် နှင့် ဧသော၏ အမိ၊ ရေက္ကေ၏ မောင်၊ ရှုရိလူဗေသွေလသား လာဗန် နေရာ ပါဒနာရံပြည် သို့ ယာကုပ် သွားလေ၏။
6
ထိုသို့ ဣဇာက်သည် ယာကုပ်က ို က ောင်းက ြီး ပေး၍၊ ပါဒနာရံပြည်၌ အိမ်ထောင်ဘက ်ပြုစေခြင်းငှါ လွှ တ်လိုက ်သော အက ြောင်းက ို၎င်း၊ ခါနာန် အမျိုးသမီး နှင့် အိမ်ထောင်ဘက ်မပြုရဟု၊ ကောင်းကြီးပေးသော အခါ မှာထားက ြောင်းက ို၎င်း၊
7
ယာကုပ် သည် မိဘစကားကို နားထောင် ၍၊ ပါဒနာရံပြည်သို့ သွားကြောင်းကို၎င်း၊
8
ခါနာန် အမျိုးသမီးတို့ ကို အဘဣဇာက် မနှစ်သက်ကြောင်းကို၎င်း၊ ဧသော သိမြင် လျှင်၊
9
ဣရှမေလ ထံသို့သွား၍ အထက်မယား တို့မှ တပါး၊ အာဗြဟံသား ဣရှမေလသမီး ၊ နဗာယုတ်နှမ ၊ မဟာလတ်နှင့် တဖန် အိမ်ထောင်ဘက် ပြုပြန်လေ၏။
10
ယာကုပ် သည် ဗေရရှေဘရွာမှ ထွက်၍၊ ခါရန် ပြည်သို့ ခရီးသွားစဉ်တွင်၊
11
တစုံတခုသောအရပ်သို့ရောက်၍၊ မိုဃ်းချုပ် သောကြောင့်၊ ညဉ့်ကို လွန်စေမည်အကြံရှိသည်နှင့်၊ ထိုအရပ်၌ ကျောက်ကိုယူ၍ ခေါင်းအုံး ဘို့ ထားပြီးလျှင် အိပ်လေ၏။
12
မြင် ရသော အိပ်မက်ဟူမူကား၊ မြေ ကြီးပေါ်၌ လှေကားထောင်လျက် အဖျားသည် မိုဃ်းကောင်းကင် တိုင်အောင်မှီ၏။ ဘုရားသခ င်၏ ကောင်းကင်တမန် တို့ သည်၊ ထိုလှေကားဖြင့် ဆင်းလျက် တက်လျက်ရှိကြ၏။
13
ထာဝရဘုရား သည် လှေကားထက်၌ ရပ်တော်မူ လျက်၊ ငါသည် သင်၏အဘ အာဗြဟံဘုရား ၊ ဣဇာက်၏ ဘုရား တည်းဟူသော ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏။ သင်အိပ် သော မြေ ကို သင်နှင့်သင်၏ အမျိုးအနွယ်အား ငါပေး မည်။
14
သင်၏အမျိုးအနွယ်သည် မြေ မှုန့်ကဲ့သို့ များပြား လိမ့်မည်။ အရှေ့၊ အနောက်၊ တောင် ၊ မြေ ာက်၊ လေးမျက်နှာ အရပ်တို့သို့နှံ့ပြားကြလိမ့်မည်။ သင်နှင့်သင်၏အမျိုး အနွယ်အားဖြင့် လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းကြီး မင်္ဂလာ ကို ခံကြရလိမ့်မည်။
15
ငါသည် သင့်ဘက်မှာရှိ၏။ သင်သွားလေရာ ရာ၌ ငါစောင့်မမည်။ ဤပြည်သို့တဖန် ဆောင်ခဲ ့ဦးမည်။ ဂတိထားသည်အတိုင်း မပြည့်စုံမှီ၊ သင့်ကိုငါမစွန့်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
16
ယာကုပ် သည်အိပ် ပျော်ရာမှ နိုးလျင်၊ အကယ်စင်စစ် ထာဝရဘုရား သည် ဤအရပ်၌ရှိတော်မူ၏။ ရှိတော်မူကြောင်းကို ငါမသိ ။
17
ဤအရပ်ကား၊ အဘယ်မျှလေ ာက် ကြောက်မက် ဘွယ် ဖြစ်သည်တကား။ ဤအရပ်ကား၊ အခြားမဟုတ်၊ ဘုရားသခ င်၏ ဘုံဗိမာန်၊ ကောင်းကင် တံခါးဝ ဖြစ်သည် တကားဟု၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းသို့ ရောက်၍ ဆို၏။
18
နံနက်စောစော ယာကုပ် သည်ထ ၍၊ ခေါင်းအုံး သော ကျောက်ကို ယူသဖြင့်၊ မှတ်တိုင်ဖြစ်စေလျက် ထ ူ ထ ောင်ပြီးလျှင်၊ ကျောက်ထ ိပ်ဖျားအပေါ်၌ ဆီ ကို လောင်းလေ၏။
19
ထိုအရပ်ကိုလည်း၊ ဗေသလ အမည်ဖြင့် မှည့် လေ၏။ ထိုမြို့ ၏ အမည်ဟောင်းကား၊ ဥလံလုဇဟူ သတည်း။
20
ထိုအခါ ယာကုပ် က၊ ဘုရားသခ င်သည် ငါ့ဘက် ၌ ရှိလျက်၊ ငါယခုသွားရာလမ်း မှာ၊ငါ့ကိုစောင့်မ၍ စားစရာအစာ း၊ ဝတ်စရာအဝတ် ကို ပေး သနားတော်မူ လျှင်၎င်း၊
21
ငါသည် တဖန် အဘ၏အိမ် သို့ ငြိမ်ဝပ်စွာ ပြန် ရောက်၍၊ ထာဝရဘုရား သည်ငါ၏ဘုရား ဖြစ်တော်မူ လျှင်၎င်း၊ မှတ်တိုင်ပြု၍ ငါထူထောင်သော ဤကျောက် သည်လည်း၊ဘုရားသခ င်၏ ဗိမာန်ဖြစ်ရမည်။
22
ပေး သနားတော်မူသမျှတို့ကို ဆယ်ဘို့တဘို့ ပူဇော်ပါမည်ဟူ၍ သစ္စာပြုလေ၏။