1
အာဗြဟံ လက်ထက် ထိုပြည် ၌ဖြစ်ဘူးသော အစာခေါင်းပါးခြင်းမှတပါး၊ နောက်တဖန် အစာခေါင်း ပါးခြင်း ရှိပြန်သည်ဖြစ်၍၊ ဣဇာက်သည် ဖိလိတ္တိ မင်းကြီး အဘိမလက် နေရာဂေရာမြို့သို့ သွားလေ၏။
2
ထာဝရဘုရား သည်လည်း သူ့အားထင်ရှား၍၊ သင်သည် အဲဂုတ္တုပြည် သို့မသွားနှင့်၊ ငါပြောလတံ့သော ပြည် ၌နေလော့။
3
ယခုဤပြည် ၌ တည်းခို၍နေလော့။ သင့်ဘက် မှာ ငါနေ၍ ကောင်းကြီးပေး မည်။ အကြောင်းမူကား၊ သင်နှင့်သင်၏အမျိုးအနွယ်အား ဤပြည် ရှိသမျှတို့ကို ငါပေး မည်။ သင်၏အဘအာဗြဟံ အား ငါကျိန်ဆို သော စကားရှိသည်အတိုင်းငါပြုမည်။
4
သင်၏အမျိုးအနွယ်ကို ကောင်းကင်ကြယ် ကဲ့သို့ များပြားစေမည်။ သင်၏အမျိုးအနွယ်အားလည်း၊ ဤပြည် ရှိသမျှတို့ကို ငါပေး မည်။ သင်၏အမျိုးအနွယ် အားဖြင့်လည်း၊ လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းကြီး မင်္ဂလာ ကို ခံရကြလိမ့်မည်။
5
အက ြောင်းမူက ား၊ အာဗြဟံသည် ငါ့စက ားက ို နားထောင် ၍၊ ငါစီရင်မှာထားသော ပညတ်တရား အမျိုးမျိုးတို့က ို စောင့်ရှောက် သတည်း ဟုမိန့်တော်မူ၏။
6
ဣသရေလဇာက်သည် ဂေရာမြို့၌ နေ စဉ်တွင်၊-မြို့သားတို့သည် သူ၏မယားအကြောင်းကို မေးသော အခါ၊ ရေဗက္ကသည် လှသောအဆင်းအရောင် ရှိသောကြောင့်၊
7
ဤပြည်သား ယောက်ျားတို့သည် သူ့အကြောင်းကြောင့် ငါ့ကို သတ် မည်ဟုစိုးရိမ်၍၊ သူ သည် ငါ့မယား ဖြစ်သည်ဟု မပြောမဆိုဝံ့၊ ငါ့နှမ ဖြစ်သည် ဟု ပြောဆို၏။
8
ထိုမြို့၌ ကာလအင်တန်ကြာနေပြီးမှ၊ တနေ့ သ၌၊ ဣဇာက်သည် မိမိမယားရေဗက္က နှင့် ကစားသည်။ ဖိလိတ္တိ မင်းကြီးအဘိမလက်သည် ပြတင်းပေါက် ဝက ကြည့်မြင် လျှင်၊
9
ဣဇာက်ကိုခေါ် ၍၊ ထိုမိန်းမ သည်၊ အကယ်စင် စစ် သင်၏မယား ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင်၊ သူသည် ငါ့နှမ ဖြစ်၏ဟု အဘယ်ကြောင့် သင်ပြောရ သနည်းဟုမေးသော်၊ ဣဇာက်က၊ သူ့အတွက်ကြောင့် ကျွန်ုပ်သေမည်ကို စိုးရိမ်ပါသည်ဟု လျှောက်ဆို၏။
10
အဘိမလက် မင်းကလည်း၊ ငါတို့၌ သင်ပြုသော အမှုကား အဘယ်သို့နည်း။ တစုံတယောက်သော သူသည်၊ သင်၏မယား နှင့် အမှတ်တမဲ့သင့်နေလျှင်၊ ငါတို့ ခေါင်းပေါ်မှာ သင်သည် အပြစ်ရောက်စေလိမ့်မည် တကားဟု ဆိုပြီးမှ၊
11
ဤလင်မယားက ို ပြစ်မှားသောသူသည် ဆက ်ဆက ်အသေခံရမည်ဟု မိမိလူ အပေါင်းတို့က ို မှာထားသနည်း။
12
ထိုပြည် ၌ ဣဇာက်သည် မျိုးစေ့ကိုကြဲ၍၊ တနှစ် ခြင်းတွင် အဆတရာ သော အသီးအနှံကို ရလေ၏။ ထာဝရဘုရား သည်လည်း၊ ကောင်းကြီးပေး တော်မူသဖြင့်၊
13
သူသည်ကြီးပွါး၍၊ အလွန်စည်းစိမ်းကြီးသည် တိုင်အောင် တိုးတက်လျက်၊ စီးပွါးဥစ္စာများပြားစွာ ဖြစ်လေ၏။
14
သိုးစု ၊ နွား စုများ၊ ကျွန်များနှင့်ပြည့်စုံ ကြွယ်ဝ၏။ ထိုကြောင့်၊ ဖိလိတ္တိလူ တို့သည် သူ့ကိုငြူစူကြ၏။
15
အဘအာဗြဟံ လက်ထက်၌၊ အဘ၏ကျွန် တို့ တူး သော ရေတွင်း ရှိသမျှတို့ကို မြေနှင့်ဖို့ပိတ်ကြ၏။
16
အဘိမလက် မင်းကလည်း၊ သင်သည် ငါ့တို့ထက် တန်ခိုးကြီး၏။ ငါတို့ထံမှထွက်သွားလော့ဟု၊ ဣဇာက်ကို အမိန့်ရှိသောကြောင့်၊
17
ဣဇာက်သည် ထိုမြို့မှ ထွက်သွားပြီးလျှင်၊ ဂေရာချိုင့်၌တဲကို ဆောက်၍နေ လေ၏။
18
ထိုအခါ ဣဇာက်သည် ၊ အဘအာဗြဟံ ကျွန်တို့ တူး ၍၊ အဘသေသော နောက်၊ ဖိလိတ္တိလူ တို့ဖို့သော ရေတွင်း တို့ကို တူး ဘော်ပြန်၍၊ အထက်က အဘသမုတ် သော အမည်ဖြင့် သမုတ်လေ၏။
19
ဣဇာက်ကျွန် တို့လည်း၊ ချိုင့်ထဲ၌တူး ၍ စမ်း ရေတွင်း ကို တွေ့ကြ၏။
20
ဂေရာအမျိုးသား နွားကျောင်းတို့ကလည်း၊ ဤရေ သည် ငါတို့ရေ ဖြစ်၏ဟု၊ ဣဇာက်၏ နွားကျောင်းတို့ နှင့် လုယက်ပြောဆိုကြ၏။ ထိုသို့အချင်းချင်းလုယက် ကြသောကြောင့်၊ ထိုရေတွင်း ကို ဧသက်အမည်ဖြင့်မှည့် လေ၏။
21
နောက်တဖန် အခြားသောရေတွင်း ကို တူး ပြန် ကြ၏။ ထိုရေတွင်း ကိုလည်း တဖန်လုကြသောကြောင့်၊ သိတနအမည်ဖြင့် မှည့်လေ၏။
22
ထိုအရပ်မှ နေရာပြောင်း၍၊ အခြားသော ရေတွင်း ကို တူး ကြ၏။ ထိုရေတွင်း ကို အဘယ်သူမျှ မလုယက်သောကြောင့်၊ ငါတို့ နေစရာအခွင့်ကို ယခု ထာဝရဘုရား ပေးတော်မူပြီ ဖြစ်၍၊ ဤပြည် ၌ ငါတို့သည် စီးပွါးများကြလိမ့်မည်ဟုဆိုလျက်၊ ထိုရေတွင်း ကို ရဟော ဘုတ် အမည်ဖြင့် မှည့်သတည်း။
23
တဖန် ထိုအရပ်မှ ဗေရရှေဘအရပ်သို့ ပြောင်း လေ၏။
24
ထိုနေ့ည မှာ ထာဝရဘုရား သည ် ထင်ရှား၍၊ ငါသည ် သင်၏အဘ အာဗြဟံ၏ ဘုရား ဖြစ်၏။ မစိုးရိမ် နျင့်။ ငါသည ်သင့်ဘက်မှာရှိ၏။ ငါသည ်ကောင်းကြီးပေး မည ်။ ငါ၏ကျွန်အာဗြဟံ အတွက်၊ သင်၏အမျိုးအနွယ်ကို ငါများပြားစေမည ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
25
ထိုအရပ်၌ ယဇ်ပုလ္လင်ကို တည်၍၊ ထာဝရ ဘုရား ၏ နာမတော်ကို မဌာနာပြု၏။ တဲကို လည်း တည်ဆောက် ၍၊ ကျွန် တို့သည် ရေတွင်း ကို တူး ကြ၏။
26
ထိုအခါ အဘိမလက် မင်းသည်၊ အဆွေတော် အဟုဇာတ်နှင့် ဗိုလ်ချုပ်မင်းဖိကောလတို့ကို ခေါ်၍၊ ဂေရာမြို့မှ ဣဇာက်ရှိရာသို့သွား၏။
27
ဣဇာက်ကလည်း၊ သင်တို့သည် ငါ့ကို မြင် ပျင်း၍ နှင်ထုတ်ပြီးမှ၊ အဘယ်ကြောင့် လာ ကြသနည်းဟု မေးလျှင်၊
28
ထိုသူတို့က၊ ထာဝရဘုရား သည် သင့်ဘက်မှာ ရှိတော်မူကြောင်းကို၊ ငါတို့အမှန် သိမြင် သည်ဖြစ်၍၊
29
ငါတို့ သည် သင့်ကိုမထိ မခ ိုက်၊ ကျေးဇူးကိုသာပြု၍၊ ငြိမ်ဝပ်စွာလွှတ် လိုက်သည်နည်းတူ၊ သင်သည်ငါတို့ ကို အပြစ်မပြုရဟု၊ ငါတို့ တဘက်၊ သင့်တဘက်၊ နှစ်ဘက်သား တို့ သည်၊ သစ္စာဂတိထား၍ မိဿဟာယဖွဲ့ကြစို့။ သင် သည် ထာဝရဘုရားကောင်းကြီးပေး တော်မူသောသူ ဖြစ်ပါ၏ဟု ဆိုကြလေသော်၊
30
ဣဇာက်သည်၊ သူတို့အဘို့ စားသောက်ပွဲ ကို လုပ်၍၊ အတူစားသောက်ကြ၏။
31
နံနက်စောစောထ ၍၊ အခ ျင်းခ ျင်းတဦးနှင့် တဦး သစ္စာပြုလိုက်ပြီးမှ၊ ဣဇက်သည်။ ဣဇာက်သည် သူ့တို့ကို လွှတ်လိုက်၍၊ သူတို့သည် ငြိမ်ဝပ်စွာသွားရကြ၏။
32
ထိုနေ့ ၌ပင် ဣဇာက်ကျွန် တို့သည် လာ ၍၊ မိမိတို့ တူး သောတွင်း ၌ ရေ တွေ့ကြောင်းကို ပြောဆိုကြလျှင်၊
33
ထိုရေတွင်းကို ရေဘအမည်ဖြင့် မှည့်လေ၏။ ထိုကြောင့် ထိုအရပ်၌ တည်သောမြို့ ကို ဗေရရှေဘမြို့ ဟု ယနေ့ တိုင်အောင်တွင်လေသတည်း။
34
ဧသော သည် အသက်လေးဆယ် ရှိသော အခါ၊ ဟိတ္တိ အမျိုးသား ဗေရိ၏သမီး ယုဒိတ်၊ ဟိတ္တိ အမျိုးသား ဧလုန်၏သမီး ဗာရှမတ်တို့နှင့် အိမ်ထောင်လေ၏။
35
ထိုမိန်းမတို့သည် ဣဇာက်နှင့်ရေဗက္က ၌ စိတ် နှလုံးပူပန်စရာအကြောင်းဖြစ်သတည်း။