1
ကောင်းကင်တမန်နှစ် ပါးတို့သည် ညဦးအချိန်၌ သောဒုံမြို့ သို့ ရောက်လာ၏ ။ လောတသည် မြို့တံခါးဝ၌ ထိုင် လျက် သူတို့ကိုမြင် လျှင်၊ ခရီးဦးကြိုပြုခြင်းငှါ ထ ၍ မြေ ၌ ဦးညွှတ်ချလျက်၊
2
အကျွန် ုပ်သခင် တို့၊ ကိုယ်တော်တို့ ကျွန် ၏အိမ် သို့ ဝင်၍ တညဉ့်လုံးနေကြပါ။ ခြေ ကိုဆေးကြပါ။ နံနက် စောစောထ ၍ ကြွသွားကြပါလော့ဟု ဆိုလေ၏။ ကောင်းကင်တမန်တို့က၊ ငါတို့သည်မဝင်၊ တညဉ့်လုံးလမ်း ၌ နေတော့မည်ဟု ဆိုသော်လည်း၊
3
ကျပ်ကျပ်သွေးဆောင်သောကြောင့် တဖန် လောတနောသို့ လှည့်၍ သူ၏အိမ် သို့ဝင် ကြ၏။ လောတ လည်း သူတို့အဘို့ ပွဲ လုပ်၍ တဆေးမပါသော မုန့်ကို ပေါင်းပြီးမှ သူတို့သည်စားကြ၏။
4
ထိုသူတို့သည် မအိပ်မှီ သောဒုံမြို့ သား ယောက်ျား အကြီး အငယ်၊ အရပ်ရပ်ကလာသော သူအပေါင်း တို့သည် အိမ် ကို ဝိုင်း ၍၊
5
လောတကို ဟစ်ခေါ်လျက် ယနေ့ည မှာ သင့် အိမ်သိ ု့ ဝင်သော လူတို့သည ် အဘယ်မှာရှိသနည ်း။ ထိုသူတို့နှင့်ငါတို့သည ် ဆက်ဆံလိုသည ် ဖြစ်၍ ငါတို့ထံသိ ု့ ထွက်စေလော့ဟု ဆိုကြ၏။
6
လောတသည်လည်း၊ တံခါးပြင်မှာ သူတို့ထံသို့ ထွက်၍၊ မိမိနောက်၌ တံခါးကို ပိတ် ပြီးလျှင်၊
7
ညီအစ်ကိုတို့၊ အဓမ္မအမှုကို ဤမျှလောက် မပြုကြပါနှင့်။
8
အကျွန်ုပ်၌ ယောက်ျားနှင့် မဆက်ဆံသော သမီးနှစ် ယောက်ရှိပါ၏။ သူတို့ကို သင်တို့ထံသိ ု့ထုတ်ရသော အခွင့်ကိုပေးကြပါလော့။ သူတို့၌ ပြုချင်သမျှပြုကြပါလော့။ ဤလူ တို့၌ အလျှင်မပြုကြပါနှင့်။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် အကျွန်ုပ်အိမ်မိုးအရိပ် ကို ခိုနေပါ၏ဟု တောင်းပန်သော်လည်း၊
9
သူတို့က ဆုတ်လော့ဟုဆိုကြ၏။ တဖန်ကား၊ သင်သည် တည်းခိုးခြင်းငှာ သာရော်ကလာ သည်နှင့် တရားသူကြီး လုပ်ရမည်လော။ ယခုမှာ ထိုသူတို့၌ ပြုသည်ထက်၊ သင်၌သာ၍ဆိုးသောအမှုကိုပြုမည်ဟုဆိုလျက်၊ လောတကို ကျပ်ကျပ်ဖိ ၍ တံခါးကိုလည်း ပေါက်ခွဲချိုး ဖဲ့ ခြင်းငှါ ချဉ်းလာ ကြ၏။
10
ထိုအခါ ကောင်းကင်တမန်တို့သည် လက် ကိုဆန့်၍ လောတကို မိမိတို့နေရာအိမ် အတွင်းသို့ ဆွဲသွင်း ပြီးလျှင် တံခါးကို ပိတ် ကြ၏။
11
အိမ် တံခါးနားမှာ ရှိသောသူအကြီးအငယ် တို့ကို မျက်စိကန်းစေခြင်းငှါ ဒဏ်ခတ် သဖြင့် သူတို့သည် တံခါး ကိုရှာ၍ ပင်ပန်းခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
12
ကောင်းကင်တမန်တို့ကလည်း၊ ဤအရပ်၌ သင်နှင့်ဆိုင်သောသူ ရှိသေးသလော။ သားသမီး ၊ သမက်၊ မြို့ ထဲမှာ သင်၌ရှိသမျှကို ဤအရပ်က ထုတ်ဆောင် လော့။
13
ဤအရပ်ကို ငါတို့သည် ဖျက်ဆီးရမည်။ အကြောင်းမူကား၊ အရပ်သားတို့သည် ထာဝရဘုရား ရှေ့တော်မှာ အလွန်ကြွေးကြော်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍၊ ဖျက်ဆီးစေခြင်းငှါ ထာဝရဘုရား သည် ငါတို့ကို စေလွှတ် တော်မူပြီဟု လောတအား ပြောဆိုကြ၏။
14
လောတထ ွက်၍ သမီး နှင့်စုံဘက်သောသူ၊ မိမိ သမက်တို့အား ထကြ ၊ ဤအရပ်မှ ထ ွက်သွားကြ၊ ဤမြို့ ကို ထ ာဝရဘုရား ဖျက်ဆီးတော်မူမည်ဟုဆိုသော်လည်း၊ ကျီးစားဟန်သည်ဟု သမက်တို့ ထ င်ကြ၏။
15
မိုဃ်းသောက်သောအခါ၊ ကောင်းကင်တမန် တို့သည် လောတကို ဆော်လျက်၊ သင်သည်ထ ၍ ဤအရပ်၌ရှိသော မယား နှင့်သမီး နှစ် ယောက်တို့ကို ယူသွားလော့။ သို့မဟုတ်၊ မြို့ ၏အပြစ်၌ဆုံးခြင်းသို့ ရောက်လိမ့်မည်ဟု ဆိုသော်လည်း၊
16
သူသည်ဖင့်နွှဲသောခါ ထာဝရဘုရား သနား တော်မူသောကြောင့် ကောင်းတမန်တို့သည် သူနှင့်သူ၏ မယား ၊ သူ၏သမီးနှစ် ယောက်တို့ကို လက် ဆွဲ၍ မြို့ ပြင်သို့ ထုတ်ဆောင်ကြ၏။
17
ပြင်သို့ရောက်သောအခါ၊ သင်သည် အသက် ချမ်းသာရခြင်းငှါ ပြေးလော့။ နောက်သို့လှည့်၍ မကြည့် နှင့် မြေညီသောအရပ် ၌ အလျှင်းမနေနှင့်။ တောင် ပေါ်သို့ ပြေးလော့။ သို့မဟုတ်ဆုံးလိမ့်မည်ဟု ဆိုလေ၏။
18
လောတ ကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သခင် ထိုသို့မဆိုပါနှင့်။
19
ယခုမှာ ကိုယ်တော်ကျွန် သည် ရှေ့တော်၌ မျက်နှာရပါပြ ီ။ အကျွန် ုပ်အသက်ချမ်းသာစေသဖြင့်၊ အကျွန် ုပ်၌ ပြ ုတော်မူသောကရုဏာ ကျေးဇူးများပြ ားလှပါ၏။ ဘေးလွတ်၍ တောင် ပေါ်သို့ မပြ ေးနိုင်ပါ။ ဘေးတစုံ တခုတွေ့၍ သေမည်ကို စိုးရိမ်ပါ၏။
20
ကြည့်ပါ။ ထိုမြို့နီး ပါ၏ ပြေးသာပါ၏။ ငယ် သောမြို့ လည်း ဖြစ်ပါ၏။ ဘေးလွတ်၍ ထိုအရပ်သို့ ပြေးပါရစေ။ ထိုမြို့ သည် ငယ်သောမြို့ မဟုတ်လော။ သို့ပြေးလျှင် အသက်ချမ်းသာရပါမည်ဟု လျှောက်ဆို၏။
21
ထိုသူကလည်း၊ ကြည့်ပါ။ ဤအမူအရာ၌လည်း သင်၏ စကား ကို ငါနားထောင်စေခြင်းငှါ ထိုမြို့ အတွက် တောင်းပန်သောကြောင့် ငါမဖျက်ဆီး။
22
ဘေးလွတ်ခြင်းငှါ ထိုမြို့ သို့ အလျင်အမြန်ပြေး လော့။ ထိုမြို့ သို့ မရောက်မှီ ငါသည် အဘယ်အမှုကိုမျှ မပြုနိုင်ဟုဆိုလေ၏။ ထိုကြောင့် ထိုမြို့ ကို ဇောရမြို့ ဟု သမုတ်ကြ၏။
23
လောတသည် ဇောရ မြို့သို့ ဝင်သော အခါ၊ မြေ ကြီးပေါ်မှာ နေထ ွက်ချိန်ဖြစ်သတည်း။
24
ထိုအခါ ထာဝရဘုရား သည် ကောင်းကင် ထက်၊ အထံတော်မှ သောဒုံမြို့ နှင့် ဂေါမောရမြို့အပေါ်သို့ ကန့်နှင့် မီး မိုဃ်းကို ရွာစေ တော်မူ၏။
25
ထိုမြို့ တို့ကို၎င်း၊ ချိုင့်အရပ် တရှောက်လုံးကို၎င်း၊ မြို့ သားအပေါင်းတို့ကို၎င်း မြေ၌ ပေါက်သမျှကို၎င်း၊ မှောက် လဲတော်မူ၏။
26
လောတ၏ မယား မူကား နောက်သို့ လှည့်ကြည့် ၍ ဆားတိုင်ဖြစ်လေ၏။
27
နံနက်စောစော အာဗြဟံသည် ထ ၍၊ ထ ာဝရ ဘုရား ရှေ့တော်၌ ရပ်နေ သော အရပ် သို့ သွားပြီးလျှင်၊
28
သောဒုံမြို့ နှင့် ဂေါမောရမြို့မှ စသောချိုင့် အရပ်တရှောက်လုံးကို ကြည့်ရှု၍၊ မီးဖို၌ အခိုးကဲ့သို့၊ တပြည် လုံးအခိုးတက် သည်ကို မြင် လေ၏။
29
ထိုသို့ဘုရားသခ င်သည် ချိုင့်ထဲမှာ ရှိသောမြို့ တို့ကို ဖျက်ဆီးသောအခါ အာဗြံဟံကို အောက်မေ့ တော် မူ၏။ လောတနေ သော မြို့ တို့ကို မှောက် လှဲသောအခါ မောက်လှဲထဲကလောတကို လွှတ်လိုက်တော်မူ၏။
30
လောတသည် ဇောရ မြို့မှ ထွက်၍၊ သမီး နှစ် ယောက်နှင့်တကွ တောင်ပေါ်မှာနေ၏ ။ ဇောရ မြို့၌ မနေ ဝံ့၍၊ သမီးနှစ် ယောက်နှင့်တကွ ဥမှင်၌ နေ၏ ။
31
သမီးအကြီးက၊ ငါတို့အဘ အိုပြီး မြေ ကြီးသား အပေါင်းတို့၏ ဘာသာအတိုင်း ငါတို့ထံသို့ ဝင် ရသော ယောက်ျားတယောက်မျှ မြေ ပေါ်မှာ မရှိ။
32
လာကြ။ ငါတို့အဘကိုစပျစ်ရည်တိုက်ကြစို့။ ငါတို့အဘ၏ အမျိုးအနွယ်ကို စောင့်မ၍ သူနှင့်အိပ်ကြ စို့ဟု ညီမကိုပြောဆို၏။
33
ထ ိုနေ့ည မှာ သူတို့သည ် အဘကို စပျစ်ရည ် တိုက်ပြီးလျှင်၊ သမီးအကြီးသည ် ဝင် ၍ အဘနှင့် အိပ်လေ ၏။ သူအိပ်ကြောင်းကို၎င်း၊ ထကြ ောင်းကို၎င်း အဘ မသိ ။
34
နက်ဖြန်နေ့တွင် အကြီးကလည ်း မနေ့ည မှာ ငါသည ် အဘနှင့် အိပ်လေပြီ။ ယနေ့ည တဖန်သူ့ကို စပျစ် ရည ်တိုက်ကြစို့။ သင်သည ်ဝင် ၍ အဘ၏အမျိုးအနွယ်ကို စောင့်မခြင်းငှါ၊ သူနှင့်အိပ်လော့ဟု ည ီမကို ပြောဆို၏။
35
ထ ိုနေ့ည ၌လည ်း သူတို့သည ် အဘကို စပျစ်ရည ် တိုက်ပြီးလျှင်၊ အငယ်သည ်ဝင်၍အဘနှင့် အိပ်လေ၏။ အိပ်ကြောင်းကို၎င်း၊ တကြောင်းကို၎င်း အဘမသိ ။
36
ထိုသို့လောတ၏ သမီးနှစ် ယောက်တို့သည်၊ မိမိအဘအားဖြင့် ပဋိသန္ဓေစွဲနေ၏။
37
သမီး အကြီးသည် သား ကို ဘွား ၍မောဘ အမည် ဖြင့် မှည့်လေ၏။ ထိုသူ သည် ယနေ့ တိုင်အောင်ရှိသော မောဘ အမျိုးသား တို့၏ အဘဖြစ ်သတည်း။
38
သမီး အငယ်သည်လည်း သား ကိုဘွား ၍ ဗေနမ္မိ အမည်ဖြင့် မှည့်လေ၏။ ထိုသူ သည် ယနေ့ တိုင်အောင် ရှိသော အမ္မုန် အမျိုးသား တို့၏ အဘဖြစ ်သတည်း။