1
တဖန်၊ အချင်းလူသား ၊ သင်တွေ့သောအရာကို စားလော့။ ဤစာလိပ် ကိုစားပြီးလျှင်၊ ဣသရေလ အမျိုးသား တို့ရှိရာသို့ သွား၍ဟော ပြောလော့ဟု မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊
2
ငါသည်ပစပ်ကိုဖွင့်စဉ် ထိုစာလိပ် ကို ခွံ့တော်မူ လျက်၊
3
အချင်းလူသား ၊ ငါပေး သော ဤစာလိပ် ကို စား၍ ဝမ်း ပြည့်စေလော့ဟု မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ ငါသည် စား၍ပစပ်၌ပျားရည် ကဲ့သို့ ချို၏။
4
တဖန်၊ အချင်းလူသား ၊ ဣသရေလအမျိုးသား တို့ ရှိရာသို့သွား၍ ငါ့စကား ကို ဟောပြောလော့။
5
သင်မသိမကျွမ်း၊ နာလည်ခဲသော စကားကို ပြောတတ်သော လူမျိုးရှိရာသို့ သင့်ကို ငါစေလွှတ်သည် မဟုတ်။ ဣသရေလအမျိုးရှိရာသို့ စေလွှတ်၏။
6
သင်မသိမကျွမ်း၊ နားလည်ခဲသောစကား၊ အလျှင်းနားမလည်နိုင်သော စကားကို ပြောတတ်သော လူအမျိုးမျိုးတို့ ရှိရာသို့စေလွှတ်သည်မဟုတ်။ အကယ်၍ ထိုသို့သော သူတို့ရှိရာသို့ စေလွှတ်လျှင်၊ သင့်စကားကို နားထောင် ကြလိမ့်မည်။
7
ဣသရေလအမျိုးတို့မူကား၊ သင့်စကားကို နားမထောင် ကြ။ ငါ့စကားကိုပင် နားမထောင် ကြ။ ဣသရေလအမျိုးသားအပေါင်းတို့သည် ခိုင်မာသော နဖူးနှင့်ခိုင်မာသော နှလုံး ရှိကြ၏။
8
သို့ရာတွင်၊ သူတို့မျက်နှာ တဘက်၌ သင်၏ မျက်နှာ ကို၎င်း၊ သူတို့နဖူးတဘက်၌ သင်၏နဖူးကို၎င်း ငါခိုင်ခံ့စေပြီ။
9
သင်၏နဖူးကို ကျောက်ထက်မက၊ စိန်ထက် သာ၍ ခိုင်မာစေပြီ။ သူတို့သည် ပုန်ကန်တတ်သော အမျိုးဖြစ်၍၊ သင်သည်မကြောက်နှင့်။ သူတို့မျက်နှာ ရည် ကြောင့် စိတ်မပျက်နှင့်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
10
တဖန်၊ အချင်းလူသား ၊ သင့်အားငါပြောလတံ့ သမျှသော စကား တို့ကို နားထောင် ၍ နှလုံးသွင်းလော့။
11
သိမ်းသွားခြင်းကို ခံရသော သင်၏အမျိုးသား ချင်းတို့ရှိရာသို့သွား၍၊ အရှင်ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူ သည်ဟု၊ သူတို့နားထောင် သည်ဖြစ်စေ၊ နားမထောင် သည်ဖြစ်စေ၊ ဟောပြောလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
12
ထိုအခါ ဝိညာဉ်တော်သည် ငါ့ကိုချီ၍၊ ထာဝရ ဘုရား ကျိန်းဝပ်တော်မူရာ အရပ်မှ ဘုန်းတော်သည် မင်္ဂလာ ရှိစေသတည်းဟု၊ ငါ့နောက်၌ ကြီးစွာသော လှုပ်ရှားခြင်းအသံ ကို ငါကြား ၏။
13
တခုနှင့်တခုစပ်လျက်ရှိသော သတ္တဝါတို့ ၏ အတောင်များမြည်သံကို၎င်း၊ သူတို့ အနားမှာ ဘီး များ မြည်သံကို၎င်း၊ ကြီးစွာသော လှုပ်ရှားခြင်းအသံ ကို၎င်း ငါကြား ရ၏။
14
ဝိညာဉ်တော်သည် ငါ့ကိုချီသွားတော်မူ၍၊ ငါသည်ခါးသောစိတ်၊ ပူပန်သောစိတ်နှင့်လိုက်ရ၏။ ထာဝရဘုရား ၏လက် တော်သည် ငါ့အပေါ်မှာ လေ းလံ စွာ တင်လျက်ရှိ၏။
15
သိမ်းသွားခြင်းကိုခံရ၍၊ ခေဗာမြစ် နား၊ တေလ ဗိဗရွာမှာ နေ ရာကျသော သူတို့ရှိရာသို့ ငါရောက်၍၊ သူတို့နေ ရာအရပ်၌ ခုနစ်ရပ်ပတ်လုံး မိန်းမောတွေဝေ လျက်နေ၏ ။
16
ခုနစ်ရက်လွန်မှ ထာဝရဘုရား ၏ နှုတ်ကပတ် တော်သည် ငါ့ဆီသို့ ရောက်လာ၍၊
17
အချင်းလူသား ၊ သင့်ကိုဣသရေလအမျိုးတွင် ကင်းစောင့်အရာ၌ ငါခန့်ထားသောကြောင့်၊ ငါသတိ ပေး သောစကားကို နားထောင် ၍ သူတို့အား ဆင့်ဆို လော့။
18
သင်သည် အမှန်သေလိမ့်မည်ဟု၊ လူဆိုး အား ငါပြောလျက်နှင့် သင်သည်သတိမပေး၊ လူဆိုး ၏ အသက် ကို ချမ်းသာစေခြင်းငှါ၊ လူဆိုး အား သတိပေးသောစကား ကို မပြောဘဲနေလျှင် ထိုလူဆိုး သည် မိမိအပြစ်၌ သေ လိမ့်မည်။ သူ၏အသက်ကိုကား၊ သင်၌ငါတောင်းမည်။
19
သို့မဟုတ်၊ သင်သည် လူဆိုး ကို သတိပေးလျက် နှင့်သူသည် မိမိပြုသော ဒုစရိုက်ကို၎င်း၊ မိမိလိုက်သော အဓမ္မလမ်း ကို၎င်း မရှောင်ဘဲနေလျှင်၊ မိမိအပြစ်၌ သေလိမ့်မည်။ သင်မူကား၊ ကိုယ်အသက် ဝိညာဉ်ကို ကယ်နှုတ်လေပြီ။
20
တဖန်တုံ၊ ဖြောင့်မတ် သောသူသည်ဖေါက်ပြန်၍ ဒုစရိုက်ကိုပြု လျှင်၎င်း၊ ထိမိ၍ လဲစရာအကြောင်းကို သူ့ရှေ့မှာ ငါထားလျှင်၎င်း သူသည် သေလိမ့်မည်။ သင်သည်သတိမပေး သောကြောင့်၊ သူသည်မိမိအပြစ်၌ သေလိမ့်မည်။ သူကျင့်ဘူးသော တရားကို ပမာဏမပြုရ။ သူ၏ အသက်ကိုကား၊ သင်၌ငါတောင်းမည်။
21
သို့မဟုတ်၊ ဖြောင့်မတ် သော သူသည်ဒုစရိုက်ကို မပြုမည်အကြောင်း၊ သည်သည်သတိပေး၍ သူသည် ဒုစရိုက်ကို မပြုဘဲနေလျှင်၊ သတိပေးသောကျေးဇူး ကြောင့် စင်စစ်အသက်ချမ်းသာလိမ့်မည်။ သင်သည် လည်း၊ ကိုယ်အသက်ဝိညာဉ်ကို ကယ်နှုတ်လေပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။
22
တဖန် ထ ာဝရဘုရား ၏လက် တော်သည် ငါ့ အပေါ်မှာ တင်ပြီးလျှင်၊ သင်ထ ၍ လွင်ပြင်သို့ သွားလော့။ ထ ိုအရပ်၌ ငါပြောမည်ဟု မိန့်တော်မူသည် အတိုင်း၊
23
ငါသည် ထ ၍လွင်ပြင်သို့သွား၏။ ရောက်သော အခါ ခေဗာမြစ် နားမှာ ငါမြင် ဘူးသော ထ ာဝရဘုရား ၏ ဘုန်းတော်သည် ရပ် တော်မူ၍၊ ငါသည် ပြပ်ဝပ်လျက် နေ၏။
24
ဝိညာဉ်တော်သည် ငါ့အထဲသို့ဝင် ၍ မတ်တတ် နေစေလျက်၊ သင်သွားလေ ာ့။ ကိုယ်အိမ် ၌ ပုန်းရှောင်၍ နေလေ ာ့။
25
အချင်းလူသား ၊ သင်သည်ကြိုးနှင့်ချည်နှောင် ခြင်းကို ခံ၍ သူတို့တွင် မထွက်ရ။
26
သင်သည် သူတို့ကို မဆုံးမဘဲနေစေခြင်းငှါ၊ စကားအလျက်သင့် လျှာကိုအာခေါင်၌ ကပ်စေမည်။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည်ပုန်ကန် တတ်သောအမျိုး ဖြစ်ကြ၏။
27
သို့ရာတွင် သင့်အားငါပြောသောအခါ သင့်နှုတ် ကို ငါဖွင့်မည်။ သင်က၊ အရှင်ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူ၏ ဟု သူတို့အား ဟောပြောရမည်။ နားထောင် သောသူသည် နားထောင် စေ၊ နားမထောင် သောသသည် နားမထောင် ဘဲနေစေ သူတို့သည်ပုန်ကန်တတ်သော အမျိုးဖြစ်ကြ သည် ဟုမိန့်တော်မူ၏။