ထွက်မြောက်ရာ 8

¹ ထာဝရဘုရားဘုရားကလည်း၊ သင်သည် ဖါရောဘုရင်ထံသို့ဝင်ဝင်၍ ငါ၏ လူတို့သည် ငါ့အား ဝတ်ပြုမည် အကြောင်း၊ သူတို့ကိုလွှတ်လော့။

² မလွှလွှတ်ဘူးဟုငြင်းလျှင်၊ သင်၏ပြည်တရှောက်လုံးကို ဘားဘားတို့ဖြင့် ဒဏ်ခတ်ဦးမည်။

³ မြစ်သည်လည်းများစွာသော ဘားဘားတို့ကိုဘွား၍၊ သူတို့သည် သင်၏အိမ်အိမ်၌၎င်း၊ အိပ်ခန်း၌၎င်း၊ အိပ်ရာအိပ်ရာ ပေါ်၌၎င်း၊ သင်၏ကျွန်ကျွန်တို့ အိမ်အိမ်၌၎င်း၊ သင်၏လူတို့အပေါ်၌၎င်း၊ သင်၏မီးဖိုမီးဖို၌၎င်း၊ မုန့်နယ်သော ခွက်၌၎င်း တက်ကြလိမ့်မည်။

⁴ သင်မှစ၍ သင်၏လူ၊ သင်၏ကျွန်ကျွန်ရှိသမျှတို့ အပေါ်၌ တက်ကြလိမ့်မည်ဟု ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူ သည်အကြောင်းကို ကြားပြောလော့ဟု မောရှေအား မိန့်တော်မူ၏။

⁵ တဖန် ထာဝရဘုရားဘုရားသည် မောရှေအား မိန့်တော်မူပြန်သည်ကား၊ အာရုန်သည်အာရုန်သည် ချောင်းရေ၊ မြစ်မြစ်ရေ၊ အိုင်အင်းရေတို့အပေါ်၌ လှံတံလှံတံကို ကိုင်လျက်၊ လက်လက်ကို ဆန့်၍ အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်အပေါ်သို့ ဘားဘားများကို တက်စေ ခြင်းငှါ ပြောလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။

⁶ အာရုန်သည်အာရုန်သည် အဲဂုတ္တုပြည်၌အဲဂုတ္တုပြည်၌ရှိသော ရေရေအပေါ်မှာ လက်လက်ကိုဆန့်သဖြင့်၊ ဘားဘားတို့သည်တက်၍ အဲဂုတ္တု ပြည်ပြည်တရှောက်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းကြ၏။

⁷ ဝိဇ္ဇာဆရာတို့သည်လည်း ဝိဇ္ဇာအတတ်အားဖြင့် ထိုအတူပြု၍ ဘားဘားတို့ကို အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်အပေါ်သို့ ဆောင် ကြ၏။

⁸ ထိုအခါ ဖါရောမင်းသည်၊ မောရှေနှင့် အာရုန်ကိုခေါ်ကိုခေါ်၍၊ ထာဝရဘုရားဘုရားသည် ဘားဘားတို့ကိုငါနှင့် ငါ့လူတို့ ထံမှ ပယ်ရှားတော်မူမည်အကြောင်း တောင်းပန်လော့။ ဣသရေလလူတို့သည် ထာဝရဘုရားဘုရားအား ယဇ်ပူဇော် ရသောအခွင့်ကို ငါပေးမည်ဟု ဆို၏။

⁹ မောရှေကလည်း၊ ကိုယ်တော်နှင့် ကိုယ်တော်အိမ်များအိမ်များမှ ဘားဘားတို့ကို ပယ်ရှင်းဖျက်ဆီး၍၊ မြစ်၌သာနေစေ ခြင်းငှါ၊ ကိုယ်တော်နှင့် ကိုယ်တော်ကျွန်ကျွန်များ၊ လူများအဘို့ အကျွန်ကျွန်ုပ်တောင်းပန်ရသောအချိန်ကို ချိန်းချက်တော်မူပါဟု လျှောက်သော်၊

¹⁰ နက်ဖြန်နေ့နက်ဖြန်နေ့ တောင်းပန်လော့ဟု မိန့်တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ မောရှေက၊ အကျွန်ုပ်တို့ဘုရားသခဘုရားသခင် ထာဝရ ဘုရားဘုရားနှင့်တူသော ဘုရားဘုရားမရှိကြောင်းကို ကိုယ်တော်သိသိစေခြင်းငှါ အမိန့်တော်အတိုင်းဖြစ်၍၊

¹¹ ဘားဘားတို့သည်ကိုယ်တော်နှင့် ကိုယ်တော်အိမ်များအိမ်များ၊ ကျွန်ကျွန်များ၊ လူများထံမှထွက်သွား၍ မြစ်၌သာ နေကြလိမ့်မည်ဟု မောရှေလျှောက်ပြီးလျှင်၊

¹² အာရုန်နှင့်အတူ အထံတော်မှထွက်သွား၍၊ ဖါရောဘုရင်အပေါ်သို့ ထာဝရဘုရားဘုရားဆောင်တော် မူသော ဘားဘားတို့အကြောင်းကြောင့်၊ မောရှေသည်မောရှေသည် ဆုတောင်းပဌနာပြုလေ၏။

¹³ ထာဝရဘုရားဘုရားသည် မောရှေတောင်းလျှောက်သော စကားအတိုင်းပြုတော်မူသဖြင့်၊ ဘားဘားတို့သည် အိမ်များအိမ်များ၊ ရွာများ၊ လယ်ပြင်များတို့တွင် သေကြ၏။

¹⁴ အသေကောင်တို့ကို စုပုံ၍ထားသဖြင့် တပြည်ပြည်လုံး နံလေ၏။

¹⁵ ဖါရောမင်းလည်း၊ သက်သာရကြောင်းကို သိမြင်မြင်သောအခါ၊ ထာဝရဘုရားဘုရား မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ နှလုံးနှလုံးခိုင်မာ၍ သူတို့စကားစကားကို နားမထောင်နားမထောင်ဘဲ နေပြန် လေ၏။

¹⁶ တဖန် ထာဝရဘုရားဘုရားသည် မောရှေအား မိန့် တော်မူသည်ကား၊ အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်တရှောက်လုံး၌ရှိသော မြေမြေမှုန်သည် ခြင်ကောင်ဖြစ်စေခြင်းငှါ၊ အာရုန်သည်အာရုန်သည် လှံတံလှံတံကိုကိုင်လျက် လက်ကိုဆန့်၍၊ မြေမြေမှုန့်ကို ရိုက်စေခြင်း ငှါ ပြောလော့ဟု မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊

¹⁷ အာရုန်သည်အာရုန်သည် လှံတံလှံတံကိုကိုင်လျက် လက်လက်ကိုဆန့်၍ မြေမြေမှုန့်ကို ရိုက်လေ၏။ မြေမြေမှုန့်သည်လည်း လှံ၌၎င်း၊ တိရစ္ဆာန်၌၎င်း ခြင်ကောင်ဖြစ်လေ၏။ အဲဂုတ္တုပြည်ပြည် တရှောက်လုံး၌ မြေမြေမှုန့်ရှိသမျှသည် ခြင်ကောင်ဖြစ် လေ၏။

¹⁸ ဝိဇ္ဇာဆရာကိုလည်း၊ ခြင်ကောင်တို့ကို ဖြစ်စေ ခြင်းငှါ ဝိဇ္ဇာအတတ်အားဖြင့် ထိုအတူပြု၍ မတတ်နိုင် ကြ။ သို့ဖြစ်၍ လူတို့နှင့် တိရစ္ဆာန်တို့၌ခြင်ကောင်တို့သည် ရှိကြ၏။

¹⁹ ထိုအခါ ဝိဇ္ဇာဆရာတို့က၊ ဤအမှုသည် ဘုရားဘုရား သခင်၏ တန်ခိုးကြောင့်ဖြစ်သည်ဟု ဖါရောဘုရင်အား လျှောက်ကြားကြားကြ၏။ သို့သော်လည်း ထာဝရဘုရားဘုရား မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ ဖာရောဖာရောဘုရင်သည် နှလုံးနှလုံးခိုင်မာ ၍ သူတို့စကားစကားကို နားမထောင်နားမထောင်ဘဲနေပြန်လေ၏။

²⁰ ထထာဝရဘုရားဘုရားကလည်း၊ သင်သည် နံနက်နံနက် စောစောစောစောထထလော့။ ရေရေဆိပ်သို့ထထွက်သွားသော ဖါရေရော ဘုရင်ရှေ့မှာရှေ့မှာ ရပ်၍ ထထာဝရဘုရားဘုရားက၊ ငါ၏လူတို့သည် ငါ့အား ဝတ်ပြုမည်အကြောင်း၊ သူတို့ကိုလွှတ်လော့။

²¹ မလွှလွှတ်ဘဲနေလျှင် သင်နှင့်သင်၏ကျွန်ကျွန်များ၊ လူ များ၊ အိမ်များအိမ်များထဲသို့ ယင်ရဲတို့ကို ငါစေလွှလွှတ်သဖြင့် အဲဂုတ္တု လူတို့နေသောအိမ်အိမ်၊ ရပ်သောမြေသည် ယင်ရဲနှင့်အပြည့် ရှိရလိမ့်မည်။

²² ငါသည် မြေမြေကြီးအလယ်၌ ထာဝရဘုရားဘုရား ဖြစ်ကြောင်းကို သင်သိသိစေခြင်းငှါ ငါ၏လူတို့နေရာ ဂေါရှင်ဂေါရှင်ပြည်ပြည်ကို ထိုနေ့နေ့၌ ငါခြားနားစေ၍၊ ထိုပြည်ပြည်၌ ယင်ရဲမရှိရ။

²³ ထိုသို့ ငါ၏လူတို့နှင့် သင်၏လူတို့ကို ငါခြားနား စေမည်။ နက်ဖြန်နေ့နက်ဖြန်နေ့၌ ထိုနိမိတ်ထင်ရှားလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူကြောင်းကို ပြောလော့ဟု မောရှေအား မိန့်တော်မူ၏။

²⁴ ထိုသို့ထာဝရဘုရားဘုရားပြုတော်မူသဖြင့်၊ အလွန် ကြမ်းတမ်းသော ယင်ရဲတို့သည်၊ ဖါရောဘုရင်အိမ်အိမ် အစရှိသော သူ၏ကျွန်ကျွန်တို့အိမ်အိမ်၊ အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်တရှောက်လုံး ၌ ရောက်လာလာ၍၊ ထိုယင်ရဲတို့ကြောင့် အဲဂုတ္တုပြည်ပြည်ပျက် လေ၏။

²⁵ ထိုအခါ၊ ဖါရောဘုရင်သည် မောရှေနှင့် အာရုန် ကို ခေါ်ပြီးလျှင်၊ သင်တို့သည် ဤပြည်ပြည်၌သင်တို့၏ ဘုရား သခင်အား ယဇ်ပူဇော်သွားကြလော့ဟု မိန့်တော်မူသော်၊

²⁶ မောရှေက ထိုသို့မပြုသင့်။ ပြုလျှင်အဲဂုတ္တုလူ တို့၏ ရွံရှာဘွယ်သောအရာကို အကျွန်ုပ်တို့ဘုရားသခဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားဘုရားအား ယဇ်ပူဇော်ရပါမည်။ အဲဂုတ္တုလူတို့၏ ရွံရှာဘွယ်သောအရာကို သူတို့မျက်မှောက်၌ ယဇ်ပူဇော် လျှင်၊ သူတို့သည် အကျွန်ုပ်တို့ကိုခဲနှင့်ပစ်ကြပါလိမ့်မည် မဟုတ်လော။

²⁷ သို့ဖြစ်၍ တော၌သုံးသုံးရက်ခရီးသွား၍ အကျွန်ုပ် တို့ဘုရားသခဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားဘုရားမိန့်တော်မူသည်အတိုင်း ယဇ်ပူဇော်ကြပါမည်ဟု လျှောက်ဆို၏။

²⁸ ဖါရောဘုရင်ကလည်း၊ သင်တို့၏ဘုရားသခဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားဘုရားအား၊ တော၌ ယဇ်ပူဇော်မည်အကြောင်း၊ သွားရသောအခွင့်ကို ငါပေးမည်။ သို့ရာတွင် ဝေးဝေး မသွားရကြ။ ငါ့အဘို့တောင်းပန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။

²⁹ မောရှေကလည်း၊ အကျွန်ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်ထံ မှ ထွက်သွား၍ ယင်ရဲတို့သည် ဖါရောဘုရင်နှင့် သူ၏ ကျွန်ကျွန်များ၊ လူများထံမှ၊ နက်ဖြန်နေ့နက်ဖြန်နေ့သွားမည်အကြောင်း ထာဝရဘုရားဘုရားကိုတောင်းပန်ပါမည်။ သို့ရာတွင် ဣသ ရေလလူတို့သည် ထာဝရဘုရားဘုရားအား ယဇ်မပူဇော်ရမည် အကြောင်း၊ နောက်တဖန် ဆီးတား၍ လှည့်စားတော် မမူပါနှင့်ဟု လျှောက်ပြီးလျှင်၊

³⁰ ဖါရောဘုရင်ထံမှထွက်သွား၍ ထာဝရဘုရားဘုရားကို တောင်းပန်လေ၏။

³¹ ထာဝရဘုရားဘုရားသည်လည်း၊ မောရှေစကားကို နားထောင်၍ ယင်ရဲတို့ကို ဖါရောဘုရင်နှင့်သူ၏ကျွန်ကျွန်များ၊ လူများထံမှာ တကောင်မျှ မကျန်စေခြင်းငှါ ပယ်ရှား တော်မူ၏။

³² ထိုအခါ၌လည်း၊ ဖါရောဘုရင်သည် နှလုံးနှလုံးခိုင်မာ ပြန်၍၊ ဣသရေလလူတို့ကို မလွှတ်ဘဲနေလေ၏။