1
Et factum est in anno sexto, in sexto mense , in quinta mensis , ego sedebam in domo mea, et senes Juda sedebant contra me, et cecidit ibi super me manus Domini Dei,
2
et vidi : et ecce similitudo quasi aspectus ignis : ab aspectu lumborum ejus, et deorsum, ignis : et a lumbis ejus, et sursum, quasi aspectus splendoris, ut visio electri.
3
Et emissa similitudo manus apprehendit me in cincinno capitis mei, et elevavit me spiritus inter terram et cælum , et adduxit me in Jerusalem , in visione Dei, juxta ostium interius, quod respiciebat ad aquilonem , ubi erat statutum idolum zeli ad provocandam æmulationem.
4
Et ecce ibi gloria Dei Israël, secundum visionem quam videram in campo.
5
Et dixit ad me : Fili hominis, leva oculos tuos ad viam aquilonis. Et levavi oculos meos ad viam aquilonis, et ecce ab aquilone portæ altaris idolum zeli in ipso introitu.
6
Et dixit ad me : Fili hominis, putasne, vides tu quid isti faciunt, abominationes magnas quas domus Israël facit hic, ut procul recedam a sanctuario meo ? et adhuc conversus videbis abominationes majores.
7
Et introduxit me ad ostium atrii, et vidi, et ecce foramen unum in pariete :
8
et dixit ad me : Fili hominis, fode parietem. Et cum fodissem parietem, apparuit ostium unum.
9
Et dixit ad me : Ingredere, et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic.
10
Et ingressus vidi, et ecce omnis similitudo reptilium et animalium , abominatio, et universa idola domus Israël depicta erant in pariete in circuitu per totum :
11
et septuaginta viri de senioribus domus Israël : et Jezonias, filius Saphan, stabat in medio eorum stantium ante picturas : et unusquisque habebat thuribulum in manu sua, et vapor nebulæ de thure consurgebat.
12
Et dixit ad me : Certe vides, fili hominis, quæ seniores domus Israël faciunt in tenebris , unusquisque in abscondito cubiculi sui : dicunt enim : Non videt Dominus nos ; dereliquit Dominus terram .
13
Et dixit ad me : Adhuc conversus videbis abominationes majores, quas isti faciunt.
14
Et introduxit me per ostium portæ domus Domini quod respiciebat ad aquilonem , et ecce ibi mulieres sedebant plangentes Adonidem.
15
Et dixit ad me : Certe vidisti, fili hominis : adhuc conversus videbis abominationes majores his.
16
Et introduxit me in atrium domus Domini interius, et ecce in ostio templi Domini, inter vestibulum et altare , quasi viginti quinque viri dorsa habentes contra templum Domini, et facies ad orientem : et adorabant ad ortum solis .
17
Et dixit ad me : Certe vidisti, fili hominis : numquid leve est hoc domui Juda , ut facerent abominationes istas quas fecerunt hic, quia replentes terram iniquitate, conversi sunt ad irritandum me ? et ecce applicant ramum ad nares suas.
18
Ergo et ego faciam in furore : non parcet oculus meus, nec miserebor : et cum clamaverint ad aures meas voce magna , non exaudiam eos.