1
Et tu assume planctum super principes Israël :
2
et dices : Quare mater tua leæna inter leones cubavit ? in medio leunculorum enutrivit catulos suos ?
3
Et eduxit unum de leunculis suis, et leo factus est : et didicit capere prædam, hominemque comedere.
4
Et audierunt de eo gentes : et non absque vulneribus suis ceperunt eum, et adduxerunt eum in catenis in terram Ægypti.
5
Quæ cum vidisset quoniam infirmata est, et periit exspectatio ejus, tulit unum de leunculis suis ; leonem constituit eum.
6
Qui incedebat inter leones , et factus est leo : et didicit prædam capere, et homines devorare :
7
didicit viduas facere, et civitates earum in desertum adducere : et desolata est terra et plenitudo ejus a voce rugitus illius.
8
Et convenerunt adversus eum gentes undique de provinciis, et expanderunt super eum rete suum : in vulneribus earum captus est,
9
et miserunt eum in caveam : in catenis adduxerunt eum ad regem Babylonis, miseruntque eum in carcerem, ne audiretur vox ejus ultra super montes Israël.
10
Mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata est : fructus ejus et frondes ejus creverunt ex aquis multis .
11
Et factæ sunt ei virgæ solidæ in sceptra dominantium, et exaltata est statura ejus inter frondes, et vidit altitudinem suam in multitudine palmitum suorum.
12
Et evulsa est in ira , in terramque projecta, et ventus urens siccavit fructum ejus : marcuerunt et arefactæ sunt virgæ roboris ejus : ignis comedit eam.
13
Et nunc transplantata est in desertum, in terra invia et sitienti.
14
Et egressus est ignis de virga ramorum ejus, qui fructum ejus comedit : et non fuit in ea virga fortis , sceptrum dominantium. Planctus est, et erit in planctum.