Genesis 32

¹ Jakob het ook verder gereis, en die engele van GodGod het hom ontmoetontmoet.

² Toe hy hulle siensien, sêsê Jakob: Dit is 'n leër van GodGod! En hy het die plekplek MahanáimMahanáim genoemgenoem.

³ En Jakob het boodskappersboodskappers uitgestuur voorvoor hom uit na sy broerbroer EsauEsau in die landland SeïrSeïr, die landstreek van EdomEdom,

⁴ en aan hulle bevelbevel gegee met die woorde: So moet julle aan my heer, aan EsauEsau, sêsê: So sêsê Jakob, u dienaardienaar--ek het as vreemdeling vertoef by LabanLaban en daar gebly tot nou toe;

⁵ en ek het beeste en eselsesels, kleinveekleinvee en slawe en slavinneslavinne verwerf, en my heer dit laat weet, sodat ek guns mag vindvind in u oëoë.

⁶ En die boodskappersboodskappers het na Jakob teruggekom en gesêgesê: Ons het by u broerbroer EsauEsau gekom, en hy trek u alreeds tegemoet en viervier honderdhonderd manman saam met hom.

⁷ Toe het Jakob baie bevrees en benoud geword, en hy het die mense wat by hom was, sowel as die kleinveekleinvee en beeste en kamelekamele in tweetwee laers verdeel;

⁸ want hy het gedink: As EsauEsau op die eeneen laer afkom en dit verslaanverslaan, sal die laer wat oorbly, vryraak.

⁹ En Jakob het gesêgesê: o GodGod van my vader AbrahamAbraham en GodGod van my vader IsakIsak, o HEREHERE, wat my beveel het: Gaan terugterug na jou landland en na jou familie, en Ek sal aan jou goed doen--

¹⁰ ek is te gering vir al die gunste en al die trou wat U aan u kneg bewys het; want ek het met my staf oor hierdie Jordaan getrek en nou tweetwee laers geword.

¹¹ RedRed my tog uit die handhand van my broerbroer, uit die handhand van EsauEsau, want ek is bang vir hom, dat hy sal komkom en my doodslaan, die moedermoeder saam met die kinderskinders.

¹² U het tog self gesêgesê: Ek sal sekerlik aan jou goed doen en jou nageslag maak soos die sandsand van die seesee wat vanweë die menigte nie getel kan word nie.

¹³ En hy het die nagnag daar oorgebly en van wat in sy besit was, 'n geskenk geneem vir sy broerbroer EsauEsau:

¹⁴ twee honderdhonderd bokooie en twintigtwintig bokkebokke, twee honderdhonderd skaapooie en twintigtwintig ramme,

¹⁵ dertigdertig kameelkoeie wat in die melk was, met hulle kalfies, veertigveertig koeiekoeie en tientien bulle, twintigtwintig eselinne en tientien jong eselsesels;

¹⁶ en hy het hulle aan sy dienaarsdienaars afgegee, elke trop afsonderlik, en aan sy dienaarsdienaars gesêgesê: Trek voorvoor my uit, en laat 'n plek oop tussen trop en trop.

¹⁷ Daarop gee hy aan die eersteeerste een bevelbevel en sêsê: As my broerbroer EsauEsau jou teëkom en jou vra: Aan wie behoort jy, en waarheen gaan jy, en wie s'n is die goed daar voorvoor jou?

¹⁸ dan moet jy antwoord: U dienaardienaar Jakob s'n. Dit is 'n geskenk wat hy aan my heer EsauEsau stuurstuur; en kyk, hy self kom ook agteragter onsons aan.

¹⁹ En hy het ook bevelbevel gegee aan die tweede en aan die derdederde en aan almal wat agteragter die troppe geloop het, en gesêgesê: Net so moet julle EsauEsau antwoord as julle hom kry--

²⁰ julle moet sêsê: KykKyk, ook u dienaardienaar Jakob kom agteragter onsons aan. Want hy het gedink: Laat ek hom versoen met die geskenk wat voorvoor my uit gaan, en daarna sy aangesig siensien--miskien sal hy my in guns aanneem.

²¹ So het die geskenk dan voorvoor hom uit gegaan, maar hy self het dié nagnag in die laer gebly.

²² En hy het dieselfde nagnag opgestaanopgestaan en sy tweetwee vrouevroue en sy tweetwee slavinneslavinne en sy elf kinders geneem en deur die drif van die Jabbok getrek:

²³ hy het hulle geneem en hulle deur die rivierrivier laat trek, ook laat deurtrek wat aan hom behoort het.

²⁴ Maar Jakob het alleen agtergebly, en 'n ManMan het met hom geworstel tot dagbreek.

²⁵ En toe Hy siensien dat Hy hom nie kon oorwin nie, slaan Hy hom op sy heupbeen, sodat die heupbeen van Jakob uit lit geraak het in die worsteling met Hom.

²⁶ Toe sêsê Hy: Laat My gaan, want die dag het gebreek. Maar hy antwoord: Ek sal U nie laat gaan nie tensy dat U my seënseën.

²⁷ En Hy vra hom: Hoe is jou naamnaam? En hy antwoord: Jakob.

²⁸ Toe sêsê Hy: Jy sal nie meer Jakob genoem word nie, maar IsraelIsrael; want jy het geworstel met GodGod en met die mense en het oorwin.

²⁹ Daarop vra Jakob en sêsê: Maak tog u NaamNaam bekend! En Hy antwoord: Waarom vra jy tog na my NaamNaam? En Hy het hom daar geseën.

³⁰ Toe noemnoem Jakob die plekplek PniëlPniël; want, het hy gesêgesê, ek het GodGod gesiengesien van aangesig tot aangesig, en tog is my lewe gered.

³¹ En die sonson het vir hom opgegaan net toe hy PnuelPnuel verby was; en hy was mank aan sy heup.

³² Daarom eeteet die kinderskinders van IsraelIsrael die heupsening, wat aan die heupbeen is, tot vandagvandag toe nie, omdat Hy Jakob op die heupbeen, aan die heupsening, geslaan het.