1404. In his quae historica vera sunt, omnia et singula dicta et verba significant in sensu interno prorsus alia quam in sensu litterae, sed ipsa historica sunt repraesentativa: ‘Abramus’ de quo primum agitur, repraesentat in genere Dominum, in specie caelestem hominem; ‘Isacus’ de quo postea, similiter in genere Dominum, in specie spiritualem hominem; ‘Jacobus’ quoque in genere Dominum, in specie naturalem hominem; ita illa quae sunt Domini, quae sunt regni Ipsius, et quae sunt Ecclesiae.

5064. In praemissis ad caput praecedens n. 4954-4959 explicatum est quid in sensu interno significatur per ‘esurienti dare edere, sitientem potare, peregrinum colligere, nudum amicire, aegrotum ac in carcere visitare’, quod nempe sit essentia charitatis quae involvitur ac ita describitur; per ‘esurientem, sitientem et peregrinum’ affectio boni et veri, et per ‘nudum, aegrotum et in carcere’ agnitio sui, videatur n. 4956, 4958.