From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4696

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4696. ‘Et ecce sol et luna’: quod significet bonum naturale et verum naturale, constat a significatione ‘solis’ quod sit bonum caeleste 1 , de qua n. 1529, 1530, 2120, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060: et ex significatione ‘lunae’ quod sit bonum spirituale seu verum, de qua n. 1529, 1530, 2495; ‘sol’ in supremo sensu significat 2 Dominum quia Ipse ut sol apparet illis in caelo qui in caelesti amore sunt, et ‘luna’ in supremo sensu etiam significat Dominum quia Ipse ut luna apparet illis in caelo qui in spirituali amore sunt; etiam omne lucis in caelo 3 est inde; lux ideo a sole ibi est caeleste amoris seu bonum, et lux a luna ibi est spirituale amoris seu verum; hic itaque ‘sol’ est bonum naturale et ‘luna’ est verum naturale, quia praedicantur de Jacobo et Lea, ut patet avers. 10ubi Jacob dicit ‘An veniendo veniemus ego et mater tua, et fratres tui, ad incurvandum nos tibi terram?’ Per ‘Jacobum’ enim repraesentatur bonum naturale et per ‘Leam’ verum naturale, ut prius passim ostensum est. Divinum quod a Domino venit, hoc in supremo sensu est Divinum in Ipso, in sensu autem respectivo est Divinum ab Ipso; Divinum bonum quod ab Ipso, est quod vocatur caeleste, et Divinum verum quod ab Ipso, est quod dicitur spirituale; cum rationale illa recipit, sunt bonum et verum rationalis quae significantur, cum autem naturale illa recipit, sunt bonum 4 et verum naturalis quae significantur; hic bonum et verum naturalis quia praedicantur de Jacobo et Lea.

Footnotes:

1. The Manuscript deletes amoris, and inserts caeleste.

2. The Manuscript inserts Ipsum.

3. caelis

4. The Manuscript inserts naturalis.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3004

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3004. GENESEOS CAPUT VIGESIMUM QUARTUM

Quod arcanissima in sensu interno lateant, quae hactenus ad nullius cognitionem pervenerunt, constare potest ab illis quae hactenus dicta et ostensa sunt, et ab illis quae, ex Divina Domini Misericordia, in sequentibus ostendentur. Manifestissime constare potest a sensu interno binorum nominum Domini nostri, JESUS CHRISTUS; haec cum nominantur, pauci aliam ideam habent quam quod sint nomina propria et paene sicut nomina alius hominis, sed sanctiora; norunt quidem doctiores quod ‘Jesus’ significet Salvatorem, et ‘Christus’ Unctum, et inde aliquam ideam interiorem capiunt; sed usque non sunt illa quae angeli in caelo ex nominibus illis percipiunt, sunt adhuc Diviniora, nempe per ‘Jesum’ cum nominatur ab homine legente Verbum, percipiunt Divinum Bonum, et per ‘Christum’ Divinum Verum, et per utrumque Divinum conjugium boni et veri, ac veri et boni; ita omne Divinum in conjugio caelesti, quod est caelum: quid conjugium caeleste, videatur n. 2173, 2803.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.