സ്വീഡൻബർഗിന്റെ കൃതികളിൽ നിന്ന്

 

Arcana Coelestia #10622

ഈ ഭാഗം പഠിക്കുക

  
/ 10837  
  

10622. ‘Et absolvendo non 1 absolvit’: quod significet tolerantiam usque ad consummationem, constat ex significatione ‘absolvere’ quod sit peccatum remittere, at cum additur non absolvet, est tolerare; quod sit usque ad consummationem, est quia a Domino malum toleratur usque dum consummatum seu impletum est. In Verbo 2 passim dicitur consummatio saeculi, et de malo quod consummatum sit vel non consummatum; et quando consummatum 3 , quod tunc visitatio; hoc quia significatur per illa verba ‘absolvendo non absolvet’, paucis dicetur quid per id intelligitur: 4 in communi per consummationem intelligitur finis Ecclesiae; et tunc finis ejus est quando amplius nulla charitas et nulla fides, quia tunc Ecclesia se prorsus 5 avertit a Domino, et non amplius in aliquo bono est sed in malo; tunc dicitur consummatio ejus, et 6 tunc fit visitatio; cum visitatio 7 , rejiciuntur omnes illi qui in malo sunt, et recipiuntur omnes qui in bono; visitatio 8 fit in altera vita ubi omnes simul sunt qui fuerunt ab Ecclesia a principio ejus usque ad finem ejus; rejectio malorum in infernum, et salvatio bonorum tunc, est quae vocatur ultimum judicium.

[2] In 9 particulari fit consummatio apud unumquemvis hominem paene similiter; quilibet cum in alteram vitam venit, quod fit statim post mortem, toleratur inter bonos, tametsi malus; sed post aliquem elapsum temporis aperiuntur interiora ejus; si haec mala, tunc per gradus fertur in suum malum, usque ut sit suum malum quoad voluntatem, et sui mali falsum quoad intellectum; hoc facto malum dicitur consummatum apud illum, et tunc conjicitur in infernum; haec sunt quae intelliguntur per 10 ‘absolvendo non absolvet’:

[3] 11 simile per quod Jehovah 12 dixit ad Moschen, Nunc vade, duc populum ad quod dixi tibi; ecce angelus Meus ibit coram te; et in die visitationis Meae visitabo super illos peccatum eorum, Exod. 32:34.

Quod consummatio sit finis Ecclesiae, constat ex his sequentibus:

apud Jeremiam,

Cum Israele et cum Jehuda non faciam consummationem, nec innocentem reddendo reddam te, quia desperatum est confractioni tuae; aegra plaga est, medicamenta restitutionis non tibi, 13 30:11-13, 46:28:

apud eundem,

Consummata est iniquitas tua, filia Zion; visitabit iniquitatem tuam, filia Edomi, manifestabit peccata tua, Threni 4:22:

apud Danielem,

Septimanae septuaginta decisae sunt super populum tuum, ad consummandum praevaricationem, et ad obsignandum peccata, et ad expiandum iniquitatem: tandem super avem abominationum desolatio, et usque ad consummationem, 9:24, 27:

apud Matthaeum, Messis est consummatio saeculi, quemadmodum colliguntur zizania, et igne comburuntur, sic erit in consummatione saeculi, 13:39, 40:

apud eundem,

Discipuli dixerunt ad Jesum, Dic nobis, quodnam signum Tui adventus, et consummationis saeculi? 24:3:

apud eundem,

Jesus dixit, Ecce Ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi, 28:20 14 .

അടിക്കുറിപ്പുകൾ:

1. absolvet, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

2. videatur Joel 4:21 [KJV (1611) Joel 3:21] written in the Manuscript.

3. The Manuscript inserts est.

4. In the Manuscript, Swedenborg indicated in the margin that the sentence In particulari... conficitur in infernum was to be inserted here

5. convertit

6. The Manuscript inserts quoque.

7. The Manuscript inserts fit.

8. The Manuscript inserts illa.

9. Not underlined in the Manuscript, but the word principio immediately above is underlined.

10. quod absolvendo non absolvat

11. et

12. dixerat

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. The Manuscript inserts, in his locis consummatio saeculi est finis Ecclesiae.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

സ്വീഡൻബർഗിന്റെ കൃതികളിൽ നിന്ന്

 

Cielo e inferno #141

ഈ ഭാഗം പഠിക്കുക

  
/ 603  
  

141. 16) Le quattro regioni del cielo

Sia il cielo, sia il mondo sono suddivisi in quattro regioni, oriente, mezzogiorno, occidente e settentrione, determinati in ciascun mondo dal proprio sole; nel cielo, dal sole del cielo, cioè dal Signore, nel mondo dal sole del mondo. E tuttavia, vi sono grandi differenze tra di loro. Nel mondo il mezzogiorno è il luogo ove il sole raggiunge la sua massima altitudine sopra la terra, il nord è il luogo della terra esattamente in opposizione al mezzogiorno, l'oriente è il luogo ove sorge il sole, e occidente il luogo ove tramonta. Dunque nel mondo tutte le regioni sono determinate a partire dal mezzogiorno. Invece nel cielo, ciò che viene chiamato oriente è il luogo ove è visibile il Signore in quanto sole; in opposizione a questo vi è l'occidente; a destra dell'oriente vi è il mezzogiorno, ed alla sua sinistra vi è il settentrione; e questo scenario appare in qualunque direzione sia diretto il volto ed il corpo di ciascuno. Quindi nel cielo tutte le regioni sono determinate dall'oriente. Ciò che è chiamato oriente è dove il Signore appare come un sole, perché l'origine della vita proviene da Lui in quanto sole; inoltre nella misura in cui gli angeli ricevono calore e luce o amore e intelligenza dal Signore, si dice che il Signore sorga su di loro. Per la stessa ragione il Signore è denominato l'oriente nella Parola. 1

അടിക്കുറിപ്പുകൾ:

1. Nel senso più elevato il Signore è l'oriente, perché Egli è il sole del cielo, che è sempre in alto e mai tramonta (Arcana Coelestia 101, 5097, 9668).

  
/ 603  
  

Many thanks to Fondazione Swedenborg for making this translating publicly available.