Iz Swedenborgovih djela

 

Om Himlen och om Helvetet #1

Proučite ovaj odlomak

  
/ 603  
  

1. OM HIMLEN OCH HELVETET

När Herren inför lärjungarna talar om tidevarvets fulländning, som är kyrkans sista tid 1 , säger Han vid slutet av förutsägelserna om dess efter varandra följande tillstånd med avseende på kärlek och tro 2 :

»Strax efter de dagarnas bedrövelse skall solen förmörkas, och månen skall inte giva sitt sken, och stjärnorna skola falla från himlen, och himlarnas krafter skola bäva. Och då skall Människosonens tecken synas i himlen; och då skola jordens alla stammar jämra sig, och de skola se Människosonen komma i himlens skyar med makt och mycken härlighet. Och Han skall utsända sina änglar med basun och stor röst, och de skola församla Hans utvalda från de fyra vindarna, från himlarnas ena ände till den andra.» (Matteus 24:29-31.)

De som förstå dessa ord efter bokstavsmeningen tro inte annat än att på den sista tid som kallas den yttersta domen skall allt detta ske i enlighet med den bokstavliga skildringen. De tro sålunda inte endast, att solen och månen skola förmörkas, och att stjärnorna skola falla från himlen, samt att Herrens tecken skall synas i himlen, och att de skola se Honom i skyarna jämte änglar med basuner, utan även, enligt förutsägelser på andra ställen, att hela den synliga världen skall förgås, och att det sedan skall uppstå en ny himmel och en ny jord.

Denna uppfattning ha de flesta i kyrkan nu för tiden. Men de som tro så känna inte till de hemligheter som är dolda i Ordets alla enskilda ting. Ty i varje särskilt uttryck i Ordet är det en inre mening, i vilken inte förstås naturliga och världsliga saker, sådana som är i bokstavsmeningen, utan andliga och himmelska ting, och detta inte endast med avseende på meningen av flera ord, utan även med avseende på vart enda ord 3 . Ordet är nämligen skrivet helt och hållet medelst motsvarigheter 4 för det ändamåls skull, att det må vara en inre mening i alla enskilda ting. Hur beskaffad den meningen är, kan inses av allt som blivit sagt och visat därom i Arcana Coelestia (Himmelska Hemligheter) och även av vad som sammanförts därifrån i förklaringen om Vita Hästen, varom talas i Uppenbarelseboken.

Enligt samma mening bör man förstå Herrens ovan anförda ord om sin ankomst i himlens skyar. Med solen, som skall förmörkas, betecknas Herren med hänsyn till kärleken 5 ; med månen Herren med avseende på tron 6 ; med stjärnorna kunskaperna om det goda och det sanna eller om kärlek och tro 7 ; med Människosonens tecken i himlen uppenbarandet av den Gudomliga Sanningen; med jordens stammar, som skola jämra sig, allt som hör till det sanna och det goda eller till tro och kärlek 8 ; med Herrens ankomst i himlens skyar med makt och härlighet Hans närvaro i Ordet och uppenbarelse 9 ; med skyar betecknas Ordets bokstavsmening 10 , och med härlighet Ordets inre mening 11 ; med änglar med basun och stor röst betecknas himlen, varifrån den Gudomliga Sanningen är 12 .

Härav kan man inse, att med dessa Herrens ord förstås, att vid kyrkans slut, då det inte mer finns någon kärlek och i följd därav inte heller någon tro, Herren skall upplåta sitt Ord med avseende på dess inre mening och uppenbara himlens hemligheter. De hemligheter som skola uppenbaras i vad som nu följer angå himlen och helvetet samt människans liv efter döden.

Den människa som tillhör kyrkan känner nu för tiden knappt något om himlen och helvetet, ej heller om sitt liv efter döden, ehuru alla dessa saker är beskrivna i Ordet. Ja, många som är födda inom kyrkan förneka dem även, sägande i sitt hjärta: Vem har kommit därifrån och berättat? För att inte ett sådant förnekande, som i synnerhet råder hos dem som ha mycken världslig vishet, även må besmitta och fördärva de i hjärtat okonstlade och de i tron enkla, har det givits mig att vara tillsammans med änglar och att tala med dem såsom en människa med en människa samt även att se, vad som är i himlarna och vad som är i helvetena, och detta nu i tretton år. Därför får jag nu beskriva dessa ting på grund av vad jag har sett och hört, i förhoppning om att okunnigheten sålunda må upplysas och otron skingras. Att nu för tiden en sådan omedelbar uppenbarelse sker, är därför, att det är den som förstås med Herrens ankomst.

Bilješke:

1. »Tidevarvets fulländning» är kyrkans sista tid, Himmelska Hemligheter 4535, 10672.

2. Herrens förutsägelser i Matteus kap. 24 och 25 om tidevarvets fulländning och sin ankomst, således om kyrkans steg för steg fortgående ödeläggelse och om yttersta domen, förklaras i inledningarna till kapitlen 26-40 av Första Mosebok Himmelska Hemligheter 3353-3356, 3486-3489, 3650-3655, 3751-3759, 3897-3901, 4056-4060, 4229-4231, 4332-4335, 4422-4424, 4635-4638, 4661-4664, 4807-4810, 4954-4959, 5063-5071.

3. Att det i Ordets alla samtliga och enskilda ting finns en inre eller andlig mening, Himmelska Hemligheter 1143, 1984, 2135, 2333, 2395, 2495, 4442, 9049, 9063, 9086.

4. Att Ordet är skrivet helt och hållet medelst motsvarigheter, och att på grund därav alla samtliga och enskilda saker däri beteckna andliga ting, Himmelska Hemligheter 1404, 1408, 1409, 1540, 1619, 1659, 1709, 1783, 2900, 9086.

5. Att solen i Ordet betecknar Herren med hänsyn till kärleken och i följd därav kärlek till Herren Himmelska Hemligheter 1529, 1837, 2441, 2495, 4060, 4696, 4996, 7083, 10809.

6. Att månen i Ordet betecknar Herren med hänsyn till tron och i följd därav tro på Herren Himmelska Hemligheter 1529, 1530, 2495, 4060, 4996, 7083.

7. Att stjärnorna i Ordet beteckna kunskaper om det goda och det sanna Himmelska Hemligheter 2495, 2849, 4697.

8. Att stammar beteckna alla sanningar och godheter i en sammanfattning, sålunda trons och kärlekens alla ting Himmelska Hemligheter 3858, 3926, 4060, 6335.

9. Att Herrens ankomst är Hans närvaro i Ordet samt uppenbarelse Himmelska Hemligheter 3900, 4060.

10. Att skyarna i Ordet beteckna Ordet i bokstaven eller dess bokstavsmening Himmelska Hemligheter 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8106, 8781, 9430, 10551, 10574.

11. Att härlighet i Ordet betecknar den Gudomliga Sanningen sådan den är i himlen och sådan den är i Ordets inre mening Himmelska Hemligheter 4809, 5292, 5922, 8267, 8427, 9429, 10574.

12. Att basun eller trumpet betecknar den Gudomliga Sanningen i himlen och uppenbarad från himlen Himmelska Hemligheter 8815, 8823, 8915; detsamma betecknas med röst nr 6971, 9926.

  
/ 603  
  

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #7083

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

7083. Calor et lux in mundo naturali existunt ex sole mundi; at spiritualis calor et spiritualis lux, seu amor et fides, existunt ex sole caeli; sol caeli est Dominus, calor qui ab Ipso ut sole venit est amor, et lux quae ab Ipso ut Sole venit est fides; quod Dominus sit lux, constat apud Johannem, Jesus dixit, Ego sum lux mundi; qui Me sequitur non ambulabit in tenebris, sed habebit lucem vitae, 8:12: et quod Dominus sit sol, constat apud Matthaeum, Cum Jesus transformatus est, splenduit facies Ipsius sicut sol, et vestimenta Ipsius facta sunt sicut lux, 17:2.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #2830

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

2830. ‘Et ecce aries’: quod significet spirituales ex humano genere, constat ex significatione ‘arietis’, de qua sequitur: notum est intra Ecclesiam quod holocausta et sacrificia in Ecclesia repraesentativa Judaica et Israelitica significaverint Divinum Humanum Domini, sed aliud holocausta et sacrificia ex agnis, aliud ex ovibus et capris, etiam aliud ex 1 haedis, arietibus, hircis, ex bovibus, juvencis, vitulis, et ex turturibus et pullis columbarum, similiter minhae et libamina; 2 in genere significarunt 3 Divina caelestia, Divina spiritualia, et Divina naturalia, quae Domino, et inde 4 significarunt caelestia, spiritualia, et naturalia, ‘quae ab Ipso’ in regno Ipsius, consequenter in unoquovis qui est regnum Domini; quod etiam constare potest a Sancta Cena, quae holocaustis et sacrificiis successit, ibi panis et vinum 5 significant Divinum Humanum Domini, ‘Panis’ Divinum caeleste, ‘Vinum’ Divinum spirituale Ipsius, 6 consequenter significant amorem Ipsius erga universum genus humanum, et vicissim amorem generis humani in Dominum, n. 2343, 2359; inde patet quod holocausta et sacrificia involverint cultum caelestem ex amore in Dominum, et cultum spiritualem ex charitate erga proximum, et inde ex fide in 7 Dominum, n. 922, 923, 1823, 2180. 8 Quid caeleste et quid spirituale, seu quid caelestes et spirituales in regno Domini seu in Ecclesia Ipsius, saepius dictum est, videatur n. 1155, 1577, 1824, 2048, 2088, 2184, 2227, 2669, 2708, 2715.

[2] Quod nunc ‘aries’ significet Divinum Spirituale Domini, et consequenter spirituale 9 apud hominem, seu quod idem'; spirituales 10 ex genere humano, constare potest ex holocaustis et sacrificiis, quae fiebant ex arietibus;

Ut cum Aharon et filii ejus sanctificarentur ad fungendum: ministerio, seu cum inaugurarentur, quod offerrent juvencum unum in peccatum, cujus sanguis spargeretur super cornua altaris et reliquum ad fundamentum ejus; tum quod aries unus mactaretur, et ejus sanguis spargeretur circum altare, et dein aries adoleretur totus in holocaustum; et alterius arietis mactati sanguis spargeretur super auriculam, et pollicem manus et pedis Aharonis, et postquam is agitatus esset, adoleretur super holocausto, Exod. 29:1-35; Lev. 8:1-fin. ; 9:2 seq. Quod omnes hi ritus sancti fuissent, constat, sed sancti inde qui: sancta repraesentabant et significabant; alioquin mactare juvencum, spargere sanguinem ejus super cornua, et reliquum ad fundamentum altaris; et mactare arietem unum, et ejus sanguinem spargere circum altare, et dein illum adolere, et alterius arietis sanguinem spargere super auriculam et pollicem manus et pedis Aharonis, tum agitare illum, et adolere super 11 holocausto, omnia haec fuissent nullius sanctitatis, ita nullius cultus, nisi sancta repraesentavissent; quid autem singula repraesentaverint, nemini constare potest nisi ex sensu interno; quod ‘juvencus qui in peccatum’ significaverit Divinum Naturale Domini, et ‘aries’ Divinum Spirituale, et quod quoque spirituales ex genere humano, ex significatione ‘juvenci et arietis’ in Verbo, constare potest; inaugurationes in sacerdotium fiebant per spiritualia, nam per spiritualia introducitur homo in caelestia, seu quod idem, per vera fidei in bonum amoris: similiter Cum Aharon intraret in Sanctum, offerret juvencum in peccatum, et arietem in holocaustum, Lev. 16:2, 3

[3] Quod Naziraeus, cum implerentur dies naziraeatus ejus, offerret agnum filium anni integrum unum in holocaustum, et agnam unam filiam anni integram in peccatum, et arietem unum integrum in pacifica, Num. 6:13, 14, 16, 17; erat quia ‘Naziraeus’ repraesentabat caelestem hominem, qui est similitudo Domini, n. 51, 52, 1013; caelestis homo talis est quod sit in caelesti amore, hoc est, in amore in Dominum, et inde in caelesti vero, n. 202, 337, 2069, 2715, 2718, ideo sacrificare debebat ‘agnum et agnam’ per quae significabatur caeleste; tum ‘arietem’ per quem significabatur spirituale. In festis sacrificabantur juvenci, arietes et agni, Ut in primo die festi azymorum, duo juvenci, unus aries, et septem agni, cum minha eorum, in holocaustum, Num.

28:18-20: In die primitiarum, etiam duo juvenci, unus aries, et agni septem, cum minha eorum, in holocaustum, Num. xxviii

26-28: In noviluniis, juvenci duo, aries unus, et agni septem, cum minha eorum, in holocaustum, Num. 28:11, 12: in mense septimo, in primo mensis, juvencus unus, aries unus, agni septem, cum minha eorum: in decimo quinto die mensis septimi, juvenci tredecim, arietes duo, agni quatuordecim; et sic porro, videatur Num. 29 [1, 2], 12-14, 17, 18, 20-24, 26-36; ‘juvenci et 12 arietes’ significabant spiritualia, ‘agni’ vero caelestia; nam in festis sanctificari debebant, et per spiritualia introduci 13 .

[4] Quia ‘arietes’ 14 significabant Divinum Spirituale Divini Humani Domini, 15 tum spiritualia apud hominem, ideo ubi agitur de Novo Templo et de Nova Hierosolyma hoc est, de regno spirituali Domini, dicitur apud Ezechielem,

Cum ibi absolveris expiare altare, offerrent juvencum peccatum, et arietem in holocaustum, et quod septem diebus facerent hircum peccati in die, et juvencum et arietem, 43:23-25:

et quod Princeps in die hoc pro omni populo faceret juvencum peccatum et septem diebus festi septem juvencos, et septem arietes, cum minha, in holocaustum 45:22-24:

Et in die sabbati, faceret sex agnos et arietem, 46:4, 6.

[5] Quod per ‘Novum Templum’ et ‘Novam Hierosolymam’ in sensu universali significetur regnum Domini, videatur n. 402, 940, in specie nova Ecclesia, n. 2117, quod ibi non holocausta et sacrificia, cuivis notum esse potest; inde patet quod per illa significentur caelestia quae sunt amoris, et spiritualia quae sunt fidei, nam haec sunt regni Domini ita hic 16 similia per juvencos, arietes, agnos; quod ‘juvenci et arietes’ significent spiritualia, constat ex singulis ibi in sensu interno, genere ex eo quod per ‘Novum Templum’ et ‘Novam Hierosolymam’ significetur in specie regnum spirituale Domini, per ‘Zionem’ autem regnum caeleste.

[6] Quod ‘aries’ significet spirituale, seu quod idem est spirituales, patet etiam apud Danielem,

Quod illi visus aries, stans ante flumen, cui duo cornua; ... dein hircus caprarum, ... qui illum percussit, fregit cornua ejus, et conculcavit, 8:3, 4 seq. ;

ubi per ‘arietem’ non aliud intelligitur quam Ecclesia spiritualis per ‘hircum caprarum’ illi qui sunt in fide separata a charitate, in vero separato a bono, qui successive se extollunt contra bonum et demum contra Dominum, quod etiam describitur:

apud Samuelem, Samuel dixit ad Shaulem, Num complacet Jehovae in holocaustis et sacrificiis, sicut auscultando voci Jehovae?

ecce auscultare prae sacrificio bonum, et oboedire prae adipe arietum, 1 Sam. 15:22;

ubi quia agitur de oboedientia, ita de vero quod est spirituale, et illa erant ad regem per quem etiam verum significatur, n. 1672, 2015, 2069, ideo non dicitur prae adipe boum seu agnorum, sed ‘prae adipe arietum’:

[7] apud Davidem,

Cum exiret Israel ex Aegypto, domus Jacobi e barbarico, factus est Jehudah in sanctuarium ejus, Israel dominia ejus; mare vidit et fugit, et Jordan avertit se retrorsum, montes saltaverunt sicut arietes, colles sicut filii gregis. Quid tibi mare quod fugias, Jordan avertas te retrorsum? Montes saltetis sicut arietes, colles sicut filii gregis? A coram Domino parturis terra, a coram Deo Jacobi, Qui convertit petram in lacum aquarum, et silicem in fontem 17 ejus aquarum, Ps. 114:1-fin. ;

agitur ibi in sensu interno de bono spirituali post regenerationem, et describitur quale est, ejus caeleste spirituale per ‘montes quod saltaverint sicut arietes’, et caeleste naturale per quod ‘colles sicut filii gregis’; quod ‘montes’ sint caelestia quae amoris, videatur n. 795, 1430; 18 quisque scire potest quod in his, sicut in ceteris Davidis, sancta sint, sed in sensu interno, et quod aliquid significet, quod ‘montes saltaverint sicut arietes, et colles sicut filii gregis’, et quod ‘coram Domino parturiat terra’, quae absque sensu interno sunt voces nullius rei:

[8] similiter etiam haec, apud Mosen,

Equitare faciet eum super excelsis terrae, et comedere faciet proventus terrae, et sugere faciet mel e rupe, et oleum e silice petrae, butyrum armenti, et lac gregis, cum adipe agnorum, et arietum filiorum Bashanis, et hircorum, cum adipe renum tritici, et sanguinem uvarum bibes merum, Deut. 32:13-15; ‘arietes filii Bashanis’ pro caelestibus spiritualibus; quid caelestia spiritualia, videatur n. 1824:

apud Davidem,

Holocausta medullatorum offeram Tibi cum suffitu arietum, faciam bovem cum hircis, Ps. 66:15;

‘holocausta medullatorum’ pro caelestibus quae sunt amoris, ‘suffitus arietum’ pro spiritualibus quae sunt fidei:

[9] apud Ezechielem,

Arabia et omnes principes Kedar, hi negotiatores manus tuae, in agnis, in arietibus et hircis, 27:21;

ubi de ‘Tyro’, per quam significantur illi qui in cognitionibus boni et veri sunt, n. 1201; ‘Arabia’ pro sapientia eorum, ‘principes Kedar’ pro intelligentia eorundem, ‘agni’ pro caelestibus, ‘arietes’ pro spiritualibus, ‘hirci’ pro naturalibus, quae ordine succedunt:

apud Esaiam,

Omnis grex Kedar congregabuntur Tibi, arietes Nebaioth ministrabunt Tibi, ascendent ad beneplacitum altare Meum, et domum decoris Mei decorabo, 60:7;

ibi de Domini Divino Humano; ‘grex Kedar’ pro Divinis caelestibus ‘arietes Nebaioth’ pro Divinis spiritualibus. Ex his omnibus nunc constare potest quod ‘aries’ in sensu interno significet Divinum Spirituale Domini, et inde spirituale apud hominem, seu quod idem, spirituales ex genere humano.

Bilješke:

1. The Manuscript has capris, haedis, ex arietibus, ex hircus, ex bovibus, ex juvencis, ex vitulis, et aliud

2. The Manuscript inserts quid autem in Domino significaverint, constare potest ex animalium illorum significatione 'in Verbo,

3. The Manuscript inserts in Divino Humano Domini.

4. The Manuscript has significabant

5. The Manuscript has nihil aliud significant quam

6. The Manuscript has et quia Ipsum, etiam

7. The Manuscript has Ipsum

8. The Manuscript inserts Quid autem unumquodvis animal in specie significaverit, hujus non loci est exponere, hic solum quid aries, qui in holocaustum oblatus locoJischaki, quod aries significaverit Divinum spirituale in Humano Domini, et consequenter spirituale apud hominem, seu quod idem, spirituales ex humano genere, videbitur;

9. The Manuscript has ab Ipso, ita

10. The Manuscript has in

11. The Manuscript has priori

12. The Manuscript deletes arietes aries.

13. The Manuscript inserts etiam anima quae per errorem peccavit, adduceret reatum suum Jehovae arietem; et qui fecit contra aliquod praeceptorum, et non noverit, etiamadduceret reatum arietem, Lev. 5:32; 18:21-25; Cap. 19:20, 21, 22; Num. 5:8, causa erat, quia peccatum spirituale est error, sunt enim spirituales in obscuro de bonis et veris respective, Arcana Coelestia 1043, 2708, 2715, 2716.

14. The Manuscript inserts in sacrificiis.

15. The Manuscript has et

16. The Manuscript places this after agnos.

17. Elsewhere Swedenborg omits ejus

18. The Manuscript inserts colles similiter sed in inferiori gradu, ideo caelestia amoris in naturali.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.