The Bible

 

1 Samuel 17 : David and Goliath

Study

1 Ngayo'y pinisan ng mga Filisteo ang kanilang hukbo upang bumaka at sila'y nagpipisan sa Socho, na nauukol sa Juda, at nagsihantong sa pagitan ng Socho at ng Azeca, sa Ephesdammim.

2 At nagpipisan si Saul at ang mga lalake ng Israel, at nagsihantong sa libis ng Ela, at nagsihanay sa pakikipagbaka laban sa mga Filisteo.

3 At nagsitayo ang mga Filisteo sa isang dako sa bundok, at tumayo ang Israel sa kabilang dako sa bundok: at may isang libis sa pagitan nila.

4 At lumabas ang isang bayani sa kampamento ng mga Filisteo na nagngangalang Goliath, taga Gath, na ang taas ay anim na siko at isang dangkal.

5 At siya'y mayroong isang turbanteng tanso, sa kaniyang ulo, at siya'y nasusuutan ng isang baluti sa katawan; at ang bigat ng baluti ay limang libong siklong tanso.

6 At siya'y mayroong kasuutang tanso sa kaniyang mga hita, at isang sibat na tanso sa pagitan ng kaniyang mga balikat.

7 At ang puluhan ng kaniyang sibat ay gaya ng panghabi ng manghahabi; at ang dulo ng kaniyang sibat ay may anim na raang siklong bakal ang bigat: at ang kaniyang tagadala ng kalasag ay nauuna sa kaniya.

8 At siya'y tumayo at humiyaw sa mga hukbo ng Israel, at nagsabi sa kanila, Bakit kayo'y lumabas na nagsihanay sa pakikipagbaka? hindi ba ako'y Filisteo, at kayo'y mga lingkod ni Saul? pumili kayo ng isang lalake sa inyo, at pababain ninyo siya sa akin.

9 Kung siya'y makalaban sa akin at mapatay ako, magiging alipin nga ninyo kami; nguni't kung ako'y manaig laban sa kaniya, at mapatay ko siya ay magiging alipin nga namin kayo at maglilingkod sa amin.

10 At sinabi ng Filisteo, Aking hinahamon ang mga hukbo ng Israel sa araw na ito; bigyan ninyo ako ng isang lalake, upang maglaban kami.

11 At nang marinig ni Saul at ng buong Israel ang mga salitang yaon ng Filisteo, sila'y nanglupaypay, at natakot na mainam.

12 Si David nga ay anak niyaong Ephrateo sa Bethlehem-juda, na ang pangala'y Isai; at may walong anak: at ang lalaking yaon ay matanda na sa mga kaarawan ni Saul na totoong napakatanda sa gitna ng mga tao.

13 At ang tatlong pinakamatandang anak ni Isai ay naparoong sumunod kay Saul sa pakikipagbaka: at ang mga pangalan ng kaniyang tatlong anak na naparoon sa pakikipagbaka ay si Eliab na panganay, at ang kasunod niya ay si Abinadab, at ang ikatlo ay si Samma.

14 At si David ang bunso: at ang tatlong pinakamatanda ay sumunod kay Saul.

15 Nguni't si David ay nagpaparoo't parito mula kay Saul upang pasabsabin ang mga tupa ng kaniyang ama sa Bethlehem.

16 At lumalapit ang Filisteo sa umaga at hapon, at humarap na apat na pung araw.

17 At sinabi ni Isai kay David na kaniyang anak, Dalhin mo ngayon sa iyong mga kapatid ang isang epa nitong trigo na sinangag, at itong sangpung tinapay, at dalhin mong madali sa kampamento, sa iyong mga kapatid;

18 At dalhin mo ang sangpung kesong ito sa kapitan ng kanilang libo, at tingnan mo kung ano ang kalagayan ng iyong mga kapatid, at kumuha ka ng pinakakatunayan.

19 Si Saul nga, at sila at ang lahat ng mga lalake ng Israel ay nasa libis ng Ela, na nakikipaglaban sa mga Filisteo.

20 At si David ay bumangong maaga sa kinaumagahan, at iniwan ang tupa na may isang tagapagalaga, at nagdala at yumaon, na gaya ng iniutos sa kaniya ni Isai; at siya'y naparoon sa kinaroroonan ng mga karo, habang ang hukbo na lumalabas sa pakikipaglaban ay sumisigaw ng pakikipagbaka.

21 At ang Israel at ang mga Filisteo ay nakahanay na sa pagbabaka, hukbo laban sa hukbo.

22 At iniwan ni David ang kaniyang daladalahan sa kamay ng tagapagingat ng daladalahan, at tumakbo sa hukbo, at naparoon, at bumati sa kaniyang mga kapatid.

23 At sa kaniyang pakikipagusap sa kanila, narito, dumating ang bayani, ang Filisteo na taga Gath, na Goliath ang pangalan, mula sa hanay ng mga Filisteo, at nagsalita ng ayon sa mga gayon ding salita: at narinig ni David.

24 At lahat ng mga lalake sa Israel pagkakita sa lalaking yaon ay tumakas mula sa kaniyang harapan, at natakot na mainam.

25 At ang mga lalake ng Israel ay nagsabi, Nakita ba ninyo ang lalaking iyan na sumasampa? Tunay na sumasampa siya upang manghamon sa Israel: at mangyayari, na ang lalaking makapatay sa kaniya, ay payayamanin ng hari ng malaking kayamanan, at ibibigay sa kaniya ang kaniyang anak na babae, at palalayain sa Israel ang sangbahayan ng kaniyang ama.

26 At nagsalita si David sa mga lalaking nakatayo sa siping niya, na nagsasabi, Ano ang gagawin sa lalaking makapatay sa Filisteong ito, at mag-alis sa Israel ng kadustaang ito? sapagka't sinong Filisteong ito na hindi tuli na siya'y humahamon sa mga hukbo ng buhay na Dios?

27 At sumagot sa kaniya ang bayan, ng ganitong paraan, na sinabi, Ganito ang gagawin sa lalake na makapatay sa kaniya.

28 At narinig ni Eliab na kaniyang pinakamatandang kapatid, nang siya'y magsalita sa mga lalake; at ang galit ni Eliab ay nagalab laban kay David, at kaniyang sinabi, Bakit ka lumusong dito? at kanino mo iniwan ang ilang tupang yaon sa ilang? Talastas ko ang iyong kahambugan, at ang kalikutan ng iyong puso; sapagka't ikaw ay lumusong upang iyong makita ang pagbabaka.

29 At sinabi ni David, Anong aking ginawa ngayon? Wala bang dahilan?

30 At tinalikdan niya siya na napatungo sa iba, at siya'y nagsalita ng gayon ding paraan: at sinagot siya uli ng bayan na gaya ng una.

31 At nang marinig ang mga salita na sinalita ni David, ay sinaysay nila sa harap ni Saul; at siya'y ipinasundo niya.

32 At sinabi ni David kay Saul, Huwag manglupaypay ang puso ng sinoman dahil sa kaniya; ang iyong lingkod ay yayaon at makikipaglaban sa Filisteong ito.

33 At sinabi ni Saul kay David: Hindi ka makaparoroon laban sa Filisteong ito upang makipaglaban sa kaniya: sapagka't ikaw ay isang bata, at siya'y isang lalaking mangdidigma mula sa kaniyang pagkabata.

34 At sinabi ni David kay Saul, Ang iyong lingkod ay nagaalaga ng mga tupa ng kaniyang ama; at pagka pumaroon ang isang leon, o isang oso, at kinukuha ang isang kordero sa kawan,

35 Ay lumalabas akong hinahabol ko siya, at aking sinasaktan, at aking inililigtas sa kaniyang bibig: at pagka dinadaluhong ako ay aking pinapangahan, at aking sinasaktan, at aking pinapatay.

36 Pinapatay ng iyong lingkod ang leon at gayon din ang oso: at ang Filisteong ito na hindi tuli ay magiging isa sa kanila, yamang kaniyang hinahamon ang mga hukbo ng Dios na buhay.

37 At sinabi ni David, Ang Panginoon na nagligtas sa akin sa mga pangamot ng leon, at sa pangamot ng oso, ay siyang magliligtas sa akin sa kamay ng Filisteong ito. At sinabi ni Saul kay David, Yumaon ka, at ang Panginoon ay sasa iyo.

38 At sinandatahan ni Saul si David ng kaniyang mga sandata, at kaniyang inilagay ang isang turbanteng tanso sa kaniyang ulo, at kaniyang sinuutan siya ng isang baluti sa katawan.

39 At ibinigkis ni David, ang tabak niya sa kaniyang sandata, at kaniyang tinikmang yumaon; sapagka't hindi pa niya natitikman. At sinabi ni David kay Saul, Hindi ako makayayaon na dala ko ang mga ito; sapagka't hindi ko pa natitikman. At pawang hinubad ni David sa kaniya.

40 At tinangnan niya ang kaniyang tungkod sa kaniyang kamay, at pumili siya ng limang makinis na bato mula sa batis, at isinilid sa supot na kaniyang dala, sa makatuwid baga'y sa kaniyang supot pastor; at ang kaniyang panghilagpos ay nasa kaniyang kamay: at siya'y lumapit sa Filisteo.

41 At nagpatuloy ang Filisteo at lumapit kay David; at ang lalake na may dala ng kalasag ay nangunguna sa kaniya.

42 At nang tumingin ang Filisteo, at makita si David, ay kaniyang niwalan ng kabuluhan siya; sapagka't siya'y bata pa, at mapula ang pisngi, at may magandang bikas.

43 At sinabi ng Filisteo kay David, Ako ba ay aso, na ikaw ay paririto sa akin na may mga tungkod? At nilait ng Filisteo si David sa pamamagitan ng kaniyang mga dios.

44 At sinabi ng Filisteo kay David, Halika, at aking ibibigay ang iyong laman sa mga ibon sa himpapawid at sa mga hayop sa parang.

45 Nang magkagayo'y sinabi ni David sa Filisteo, Ikaw ay naparirito sa akin na may tabak, at may malaking sibat at may kalasag; nguni't ako'y naparirito laban sa iyo sa pangalan ng Panginoon ng mga hukbo, ng Dios ng mga kawal ng Israel na iyong hinahamon.

46 Sa araw na ito ay ibibigay ka ng Panginoon sa aking kamay; at sasaktan kita, at pupugutin ko ang ulo mo; at ibibigay ko ang mga bangkay sa hukbo ng mga Filisteo sa mga ibon sa himpapawid sa araw na ito, at sa mababangis na hayop sa lupa; upang maalaman ng buong lupa na may Dios sa Israel:

47 At upang maalaman ng buong kapisanang ito na hindi nagliligtas ang Panginoon sa pamamagitan ng tabak o ng sibat: sapagka't ang pagbabakang ito ay sa Panginoon, at ibibigay niya kayo sa aming kamay.

48 At nangyari, nang bumangon ang Filisteo, at sumulong at lumapit upang salubungin si David, na si David ay nagmadali, at tumakbo sa dako ng kawal upang salubungin ang Filisteo.

49 At isinuot ni David ang kaniyang kamay sa kaniyang supot; at kumuha roon ng isang bato, at inihilagpos, at tinamaan ang Filisteo sa kaniyang noo; at ang bato ay bumaon sa kaniyang noo, at nabuwal na pasubsob sa lupa.

50 Sa gayo'y nanaig si David sa Filisteo sa pamamagitan ng isang panghilagpos at ng isang bato, at sinaktan ang Filisteo at pinatay niya siya; nguni't walang tabak sa kamay ni David.

51 Nang magkagayo'y tumakbo si David, at tinunghan ang Filisteo, at kinuha ang kaniyang tabak, at binunot sa kaniyang kaluban, at pinatay siya, at ipinagpugot ng kaniyang ulo. At nang makita ng mga Filisteo na ang kanilang bayani ay patay na, sila'y tumakas.

52 At nagsibangon ang mga lalake ng Israel at ng Juda, at humiyaw at hinabol ang mga Filisteo hanggang sa Gath, at sa mga pintuang-bayan ng Ecron. At ang mga sugatan sa mga Filisteo ay nabuwal sa daang patungo sa Saraim, hanggang sa Gath, at sa Ecron.

53 At nagsibalik ang mga anak ni Israel sa paghabol sa mga Filisteo, at kanilang sinamsam ang kanilang kampamento.

54 At kinuha ni David ang ulo ng Filisteo, at dinala sa Jerusalem; nguni't kaniyang inilagay ang sandata niya sa kaniyang tolda.

55 At nang makita ni Saul si David na lumalabas laban sa Filisteo, kaniyang sinabi kay Abner, na kapitan ng hukbo, Abner, kaninong anak ang batang ito? At sinabi ni Abner, Buhay ang iyong kaluluwa, Oh hari, hindi ko masabi.

56 At sinabi ng hari, Usisain mo kung kaninong anak ang batang ito.

57 At pagbalik ni David sa pagpatay sa Filisteo, kinuha siya ni Abner, at dinala siya sa harap ni Saul na dala ang ulo ng Filisteo sa kaniyang kamay.

58 At sinabi ni Saul sa kaniya, Kaninong anak ka, binata? At sumagot si David, Ako'y anak ng iyong lingkod na si Isai na Bethlehemita.

Commentary

 

David and Goliath (from Sower notes)

By William L. Worcester, New Christian Bible Study Staff

Commentary - Overview

We must read the whole of this grand story of David and Goliath. But first study with me a few things which will help us to understand the story when we read it. There are three main water-courses which run from the hills of Judah across the Philistine plain. Naming them in order from the north, they are the valley of Aijalon, the valley of Sorek, which we learned of in the Story of Samson, and the valley of Elah, where this battle with the Philistines took place. The city of Gath, one of the five Philistine cities and Goliath's home, was by this valley of Elah as it comes from the hills out into the plain. At the place of the battle the valley is not wide, a little meadow between the hills and a brook with a stony bed running through the meadow. Notice also that it is not far across the hills to Bethlehem.

The giant and his armor. We learned of giants in the land of Canaan when the children of Israel sent spies into the land. (Numbers 13:22, 33) Afterward Joshua destroyed the giants, and they remained only in Gaza, in Gath, and in Ashdod. One of these, you see, was Goliath's city. (Joshua 11:21-22; 2 Samuel 21:16-22) How tall was Goliath - six cubits and a span? A cubit, the distance from the elbow to the finger tips, is about 18 inches. A span or the stretch of the open hand is about 8 inches. His armor: a helmet of brass; a coat of mail, probably made of scales, and hanging nearly to the knees; the greaves were armor for the legs and feet; the "target of brass" (verse 6), called a "shield" (verse 45), was probably a javelin slung on his shoulders. (Revised Version) He had a sword and a very heavy spear whose staff was like the beam to which the web was fastened in the clumsy looms which the weavers used. About thirty shekels made a pound.

David the shepherd. David came from the sheep in Bethlehem with a simple present from home. "Parched corn" is new wheat roasted at the fire. His "carriage" means what he was carrying, his baggage. He laid aside Saul's armor and went with his shepherd's staff and scrip and sling. The scrip is the shepherd's bag, made often of the skin of a kid, and hung from the shoulder. The sling the shepherd uses for defense, and more often to attract the attention of the sheep by dropping a stone near them when they are heedless and do not mind his call.

As we read the story, please find a verse which seems to you to tell the secret of Goliath's weakness and of David's strength.

Commentary - In-Depth

A battle in the Scriptures represents an experience of temptation, of spiritual conflict. Let someone take the scene and battle presented to us in this story and show how it is descriptive of spiritual conflict in ourselves. In our conflict, what are the two armies camped on either side?

There is the army of heaven on the side of good, and the army of hell on the side of evil; and the state of freedom in which we are like an open valley into which we must go out alone to fight. As in the story, one giant comes out to meet us. We do not have to meet all evil at once; someone stands out as our enemy. If we resist this faithfully the power of all evils is lessened; if we yield to this the power of all is increased.

The great height of the giant suggests the pride and self-confidence of evil, and the armor represents the reasoning and excuses with which evil tries to silence our conscience and to overcome us. Such armor belongs especially to the champion of the Philistines, for they represent a pride of intellect associated with evil life. Shall we reason with the tempter and try to meet argument with argument? That would be to put on Saul's armor; it is not useful; evil is stronger than we at argument. We must refuse to do wrong because it is wrong, because the Lord forbids it. We must be prompt in our decision and short and decided in our answer. Remember the Lord's example in His temptation in the wilderness. (Arcana Coelestia 1659, 1664, 1788)

What in particular is represented by the stones in David's sling? They represent simple facts of Divine truth which are all-powerful against evil. The brook from which we take them is the stream of the Lord's own Word. There were five stones. Five represents what is little or few, and at the same time what is enough. Compare the five barley loaves. (John 6:9) It is little of the Lord's truth that we are as yet able to gather from His Word, but it is all that we need; no giant of evil can stand against it. (Apocalypse Explained 430, 548; Arcana Coelestia 5291)

Someone may remind me that after Goliath had fallen David used the giant's sword to cut off his head. At the moment of temptation it is not wise to delay and to reason with the tempter, but after the evil is overcome by the Lord's strength then we may reason about it and see more clearly why it is wrong and to be shunned. We may then use the sword, turning the giant's own weapon against himself. (Arcana Coelestia 2686, 2799) We read again about Goliath's sword and find it a good weapon in David's hand. (1 Samuel 21:8-9)

We have taken this scene and story as a picture of our own spiritual conflicts. In a deeper sense it must represent conflicts of the Lord's human life. David was a type of the Lord, and especially of the Lord in His conflicts and victories. The meeting of David with Goliath teaches a grand lesson about the Lord in His temptations. As a boy and a young man He went out alone in His Divine innocence (from tending the sheep) to meet the giants of evil proud in their intellectual strength. People and angels stood helpless (like Saul's army), their fate depending upon the result. He made no argument with the tempter (trusted not in armor) but answered him with a simple, "It is written, Thou shalt not" (a stone from His sling). People and angels shared in the Lord's victories (Israel shouted and joined in the pursuit). Read about the Lord's conflicts with giants of evil, in Arcana Coelestia 1673 and other numbers both before and after.

Commentary for Young Students

The people of Israel were at war with the Philistines. Saul was the leader of their army. They were in one of the valleys that run from the hills of Judah out into the Philistine plain. The camp of Israel was on the hills on one side of the valley, and the camp of the Philistines was on the other side. There was a green meadow between them, and a brook with a stony bed running through the meadow.

In the Philistine army was a giant named Goliath. This great strong man, taller than all the rest, came out toward the camp of Israel and called to them. He was armed with heavy armor on his head and body and legs. He carried a great sword and spear, and a man with a shield went before him. He called to the army of Israel to send out a man to fight with him; if Goliath killed him, the people of Israel would serve the Philistines; if Goliath was killed, the Philistines would serve Israel. The giant was so big and strong and proud! The men of Israel and Saul were greatly afraid. Each morning and evening for forty days Goliath came out and called.

No one dared to go to fight with Goliath till one day David came to the camp. He came from his home in Bethlehem; his father sent him with a present to ask for the welfare of his three older brothers who were soldiers in Saul's army. He saw the giant come out from the Philistine camp and heard his proud words, and everyone was afraid - everyone but David. He said to Saul, "Let no man's heart fail because of him; thy servant will go and fight with this Philistine" And he went, only a shepherd boy in his shepherd's dress, with his shepherd's staff and sling and bag, and in it five smooth stones out of the brook. He did not trust, as the Philistine did, in his size and in his armor, but in the Lord, who had helped him as a shepherd to save the sheep from a lion and a bear.

The Philistine despised David, but David said, "Thou comest to me with a sword, and with a spear, and with a shield: but I come to thee in the name of the Lord of hosts, the God of the armies of Israel, whom thou hast defied." And David ran to meet the Philistine and threw a stone with his sling. It struck the giant in the forehead and he fell on his face. The men of Israel shouted and chased the army of the Philistines down the valley and out into the plain. We must read the whole chapter. You will often think of the story, and it will remind you that even a child can be brave and strong trusting the Lord.

Questions for discussion:

1. Who was Goliath? How was he armed?

2. What errand brought David to the camp? From where did he come?

3. How was David armed? Why was he not afraid?